Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 10

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 מִשְׁלֵי שְׁלֹמֹה פ בֵּן חָכָם יְשַׂמַּח־אָב וּבֵן כְּסִיל תּוּגַת אִמֹּו	1 امثال سليمان-الابن الحكيم يسرّ اباه والابن الجاهل حزن امه.
2 לֹא־יֹועִילוּ אֹוצְרֹות רֶשַׁע וּצְדָקָה תַּצִּיל מִמָּוֶת	2 كنوز الشر لا تنفع. اما البر فينجي من الموت.
3 לֹא־יַרְעִיב יְהוָה נֶפֶשׁ צַדִּיק וְהַוַּת רְשָׁעִים יֶהְדֹּף	3 الرب لا يجيع نفس الصدّيق ولكنه يدفع هوى الاشرار.
4 רָאשׁ עֹשֶׂה כַף־רְמִיָּה וְיַד חָרוּצִים תַּעֲשִׁיר	4 العامل بيد رخوة يفتقر. اما يد المجتهدين فتغني.
5 אֹגֵר בַּקַּיִץ בֵּן מַשְׂכִּיל נִרְדָּם בַּקָּצִיר בֵּן מֵבִישׁ	5 من يجمع في الصيف فهو ابن عاقل ومن ينام في الحصاد فهو ابن مخز
6 בְּרָכֹות לְרֹאשׁ צַדִּיק וּפִי רְשָׁעִים יְכַסֶּה חָמָס	6 بركات على راس الصدّيق. اما فم الاشرار فيغشاه ظلم.
7 זֵכֶר צַדִּיק לִבְרָכָה וְשֵׁם רְשָׁעִים יִרְקָב	7 ذكر الصدّيق للبركة واسم الاشرار ينخر.
8 חֲכַם־לֵב יִקַּח מִצְוֹת וֶאֱוִיל פָתַיִם יִלָּבֵט	8 حكيم القلب يقبل الوصايا وغبي الشفتين يصرع.
9 הֹולֵךְ בַּתֹּם יֵלֶךְ בֶּטַח וּמְעַקֵּשׁ דְּרָכָיו יִוָּדֵעַ	9 من يسلك بالاستقامة يسلك بالامان ومن يعوج طرقه يعرّف.
10 קֹרֵץ עַיִן יִתֵּן עַצָּבֶת וֶאֱוִיל פָתַיִם יִלָּבֵט	10 من يغمز بالعين يسبب حزنا والغبي الشفتين يصرع
11 מְקֹור חַיִּים פִּי צַדִּיק וּפִי רְשָׁעִים יְכַסֶּה חָמָס	11 فم الصدّيق ينبوع حياة وفم الاشرار يغشاه ظلم.
12 נְאָה תְּעֹורֵר מְדָנִים וְעַל כָּל־פְּשָׁעִים תְּכַסֶּה אַהֲבָה	12 البغضة تهيج خصومات والمحبة تستر كل الذنوب.
13 בְּשִׂפְתֵי נָבֹון תִּמָּצֵא חָכְמָה וְשֵׁבֶט לְגֵו חֲסַר־לֵב	13 في شفتي العاقل توجد حكمة. والعصا لظهر الناقص الفهم.
14 חֲכָמִים יִצְפְּנוּ־דָעַת וּפִי־אֱוִיל מְחִתָּה קְרֹבָה	14 الحكماء يذخرون معرفة. اما فم الغبي فهلاك قريب.
15 הֹון עָשִׁיר קִרְיַת עֻזֹּו מְחִתַּת דַּלִּים רֵישָׁם	15 ثروة الغني مدينته الحصينة هلاك المساكين فقرهم.
16 פְּעֻלַּת צַדִּיק לְחַיִּים תְּבוּאַת רָשָׁע לְחַטָּאת	16 عمل الصديق للحياة. ربح الشرير للخطية.
17 אֹרַח לְחַיִּים שֹׁומֵר מוּסָר וְעֹוזֵב תֹּוכַחַת מַתְעֶה	17 حافظ التعليم هو في طريق الحياة ورافض التأديب ضال.
18 מְכַסֶּה נְאָה שִׂפְתֵי־שָׁקֶר וּמֹוצִא דִבָּה הוּא כְסִיל	18 من يخفي البغضة فشفتاه كاذبتان ومشيع المذمة هو جاهل.
19 בְּרֹב דְּבָרִים לֹא יֶחְדַּל־פָּשַׁע וְחֹשֵׂךְ שְׂפָתָיו מַשְׂכִּיל	19 كثرة الكلام لا تخلو من معصية. اما الضابط شفتيه فعاقل.
20 כֶּסֶף נִבְחָר לְשֹׁון צַדִּיק לֵב רְשָׁעִים כִּמְעָט	20 لسان الصدّيق فضة مختارة. قلب الاشرار كشيء زهيد.
21 שִׂפְתֵי צַדִּיק יִרְעוּ רַבִּים וֶאֱוִילִים בַּחֲסַר־לֵב יָמוּתוּ	21 شفتا الصدّيق تهديان كثيرين. اما الاغبياء فيموتون من نقص الفهم.
22 בִּרְכַּת יְהוָה הִיא תַעֲשִׁיר וְלֹא־יֹוסִף עֶצֶב עִמָּהּ	22 بركة الرب هي تغني ولا يزيد معها تعبا.
23 כִּשְׂחֹוק לִכְסִיל עֲשֹׂות זִמָּה וְחָכְמָה לְאִישׁ תְּבוּנָה	23 فعل الرذيلة عند الجاهل كالضحك. اما الحكمة فلذي فهم.
24 מְגֹורַת רָשָׁע הִיא תְבֹואֶנּוּ וְתַאֲוַת צַדִּיקִים יִתֵּן	24 خوف الشرير هو يأتيه وشهوة الصدّيقين تمنح.
25 כַּעֲבֹור סוּפָה וְאֵין רָשָׁע וְצַדִּיק יְסֹוד עֹולָם	25 كعبور الزوبعة فلا يكون الشرير. اما الصدّيق فاساس مؤبّد.
26 כַּחֹמֶץ ׀ לַשִּׁנַּיִם וְכֶעָשָׁן לָעֵינָיִם כֵּן הֶעָצֵל לְשֹׁלְחָיו	26 كالخل للاسنان وكالدخان للعينين كذلك الكسلان للذين ارسلوه.
27 יִרְאַת יְהוָה תֹּוסִיף יָמִים וּשְׁנֹות רְשָׁעִים תִּקְצֹרְנָה	27 مخافة الرب تزيد الايام. اما سنو الاشرار فتقصر.
28 תֹּוחֶלֶת צַדִּיקִים שִׂמְחָה וְתִקְוַת רְשָׁעִים תֹּאבֵד	28 منتظر الصدّيقين مفرح. اما رجاء الاشرار فيبيد.
29 מָעֹוז לַתֹּם דֶּרֶךְ יְהוָה וּמְחִתָּה לְפֹעֲלֵי אָוֶן	29 حصن للاستقامة طريق الرب. والهلاك لفاعلي الاثم.
30 צַדִּיק לְעֹולָם בַּל־יִמֹּוט וּרְשָׁעִים לֹא יִשְׁכְּנוּ־אָרֶץ	30 الصدّيق لن يزحزح ابدا والاشرار لن يسكنوا الارض.
31 פִּי־צַדִּיק יָנוּב חָכְמָה וּלְשֹׁון תַּהְפֻּכֹות תִּכָּרֵת	31 فم الصدّيق ينبت الحكمة. اما لسان الاكاذيب فيقطع.
32 שִׂפְתֵי צַדִּיק יֵדְעוּן רָצֹון וּפִי רְשָׁעִים תַּהְפֻּכֹות	32 شفتا الصدّيق تعرفان المرضي وفم الاشرار اكاذيب