Proverbi (امثال) 6

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 يا ابني ان ضمنت صاحبك ان صفقت كفك لغريب	1 בְּנִי אִם־עָרַבְתָּ לְרֵעֶךָ תָּקַעְתָּ לַזָּר כַּפֶּיךָ
2 ان علقت في كلام فمك ان اخذت في كلام فيك	2 נֹוקַשְׁתָּ בְאִמְרֵי־פִיךָ נִלְכַּדְתָּ בְּאִמְרֵי־פִיךָ
3 اذا فافعل هذا يا ابني ونج نفسك اذا صرت في يد صاحبك. اذهب ترام والحّ على صاحبك.	3 עֲשֵׂה זֹאת אֵפֹוא ׀ בְּנִי וְהִנָּצֵל כִּי בָאתָ בְכַף־רֵעֶךָ לֵךְ הִתְרַפֵּס וּרְהַב רֵעֶיךָ
4 لا تعط عينيك نوما ولا اجفانك نعاسا.	4 אַל־תִּתֵּן שֵׁנָה לְעֵינֶיךָ וּתְנוּמָה לְעַפְעַפֶּיךָ
5 نج نفسك كالضبي من اليد كالعصفور من يد الصياد	5 הִנָּצֵל כִּצְבִי מִיָּד וּכְצִפֹּור מִיַּד יָקוּשׁ׃ פ
6 اذهب الى النملة ايها الكسلان. تأمل طرقها وكن حكيما.	6 לֵךְ־אֶל־נְמָלָה עָצֵל רְאֵה דְרָכֶיהָ וַחֲכָם
7 التي ليس لها قائد او عريف او متسلط	7 אֲשֶׁר אֵין־לָהּ קָצִין שֹׁטֵר וּמֹשֵׁל
8 وتعد في الصيف طعامها وتجمع في الحصاد اكلها.	8 תָּכִין בַּקַּיִץ לַחְמָהּ אָגְרָה בַקָּצִיר מַאֲכָלָהּ
9 الى متى تنام ايها الكسلان. متى تنهض من نومك.	9 עַד־מָתַי עָצֵל ׀ תִּשְׁכָּב מָתַי תָּקוּם מִשְּׁנָתֶךָ
10 قليل نوم بعد قليل نعاس وطي اليدين قليلا للرقود.	10 מְעַט נֹות מְעַט תְּנוּמֹות מְעַט ׀ חִבֻּק יָדַיִם לִשְׁכָּב
11 فياتي فقرك كساع وعوزك كغاز	11 וּבָא־כִמְהַלֵּךְ רֵאשֶׁךָ וּמַחְסֹרְךָ כְּאִישׁ מָגֵן׃ פ
12 الرجل اللئيم الرجل الاثيم يسعى باعوجاج الفم.	12 אָדָם בְּלִיַּעַל אִישׁ אָוֶן הֹולֵךְ עִקְּשׁוּת פֶּה
13 يغمز بعينيه يقول برجله يشير باصابعه.	13 קֹרֵץ בְּעֵינָיו מֹלֵל בְּרַגְלָו מֹרֶה בְּאֶצְבְּעֹתָיו
14 في قلبه اكاذيب. يخترع الشر في كل حين. يزرع خصومات.	14 תַּהְפֻּכֹות ׀ בְּלִבֹּו חֹרֵשׁ רָע בְּכָל־עֵת [מְדָנִים כ] (מִדְיָנִים ק) יְשַׁלֵּחַ
15 لاجل ذلك بغتة تفاجئه بليته. في لحظة ينكسر ولا شفاء	15 עַל־כֵּן פִּתְאֹם יָבֹוא אֵידֹו פֶּתַע יִשָּׁבֵר וְאֵין מַרְפֵּא׃ פ
16 هذه الستة يبغضها الرب وسبعة هي مكرهة نفسه.	16 שֶׁשׁ־הֵנָּה שָׂנֵא יְהוָה וְשֶׁבַע [תֹּועֲבֹות כ] (תֹּועֲבַת ק) נַפְשֹׁו
17 عيون متعالية لسان كاذب ايد سافكة دما بريئا	17 עֵינַיִם רָמֹות לְשֹׁון שָׁקֶר וְיָדַיִם שֹׁפְכֹות דָּם־נָקִי
18 قلب ينشئ افكارا رديئة ارجل سريعة الجريان الى السوء	18 לֵב חֹרֵשׁ מַחְשְׁבֹות אָוֶן רַגְלַיִם מְמַהֲרֹות לָרוּץ לָרָעָה
19 شاهد زور يفوه بالاكاذيب وزارع خصومات بين اخوة	19 יָפִיחַ כְּזָבִים עֵד שָׁקֶר וּמְשַׁלֵּחַ מְדָנִים בֵּין אַחִים׃ פ
20 يا ابني احفظ وصايا ابيك ولا تترك شريعة امك.	20 נְצֹר בְּנִי מִצְוַת אָבִיךָ וְאַל־תִּטֹּשׁ תֹּורַת אִמֶּךָ
21 اربطها على قلبك دائما. قلّد بها عنقك.	21 קָשְׁרֵם עַל־לִבְּךָ תָמִיד עָנְדֵם עַל־גַּרְגְּרֹתֶךָ
22 اذا ذهبت تهديك. اذا نمت تحرسك واذا استيقظت فهي تحدّثك.	22 בְּהִתְהַלֶּכְךָ ׀ תַּנְחֶה אֹתָךְ בְּשָׁכְבְּךָ תִּשְׁמֹר עָלֶיךָ וַהֲקִיצֹותָ הִיא תְשִׂיחֶךָ
23 لان الوصية مصباح والشريعة نور وتوبيخات الادب طريق الحياة.	23 כִּי נֵר מִצְוָה וְתֹורָה אֹור וְדֶרֶךְ חַיִּים תֹּוכְחֹות מוּסָר
24 لحفظك من المرأة الشريرة من ملق لسان الاجنبية.	24 לִשְׁמָרְךָ מֵאֵשֶׁת רָע מֵחֶלְקַת לָשֹׁון נָכְרִיָּה
25 لا تشتهين جمالها بقلبك ولا تأخذك بهدبها.	25 אַל־תַּחְמֹד יָפְיָהּ בִּלְבָבֶךָ וְאַל־תִּקָּחֲךָ בְּעַפְעַפֶּיהָ
26 لانه بسبب امرأة زانية يفتقر المرء الى رغيف خبز وامرأة رجل آخر تقتنص النفس الكريمة.	26 כִּי בְעַד־אִשָּׁה זֹונָה עַד־כִּכַּר לָחֶם וְאֵשֶׁת אִישׁ נֶפֶשׁ יְקָרָה תָצוּד׃ פ
27 أيأخذ انسان نارا في حضنه ولا تحترق ثيابه.	27 הֲיַחְתֶּה אִישׁ אֵשׁ בְּחֵיקֹו וּבְגָדָיו לֹא תִשָּׂרַפְנָה
28 او يمشي انسان على الجمر ولا تكتوي رجلاه.	28 אִם־יְהַלֵּךְ אִישׁ עַל־הַגֶּחָלִים וְרַגְלָיו לֹא תִכָּוֶינָה
29 هكذا من يدخل على امرأة صاحبه. كل من يمسّها لا يكون بريئا.	29 כֵּן הַבָּא אֶל־אֵשֶׁת רֵעֵהוּ לֹא יִנָּקֶה כָּל־הַנֹּגֵעַ בָּהּ
30 لا يستخفون بالسارق ولو سرق ليشبع نفسه وهو جوعان.	30 לֹא־יָבוּזוּ לַגַּנָּב כִּי יִגְנֹוב לְמַלֵּא נַפְשֹׁו כִּי יִרְעָב
31 ان وجد يرد سبعة اضعاف ويعطي كل قنية بيته.	31 וְנִמְצָא יְשַׁלֵּם שִׁבְעָתָיִם אֶת־כָּל־הֹון בֵּיתֹו יִתֵּן
32 اما الزاني بامرأة فعديم العقل. المهلك نفسه هو يفعله.	32 נֹאֵף אִשָּׁה חֲסַר־לֵב מַשְׁחִית נַפְשֹׁו הוּא יַעֲשֶׂנָּה
33 ضربا وخزيا يجد وعاره لا يمحى.	33 נֶגַע־וְקָלֹון יִמְצָא וְחֶרְפָּתֹו לֹא תִמָּחֶה
34 لان الغيرة هي حمية الرجل فلا يشفق في يوم الانتقام.	34 כִּי־קִנְאָה חֲמַת־גָּבֶר וְלֹא־יַחְמֹול בְּיֹום נָקָם
35 لا ينظر الى فدية ما ولا يرضى ولو اكثرت الرشوة	35 לֹא־יִשָּׂא פְּנֵי כָל־כֹּפֶר וְלֹא־יֹאבֶה כִּי תַרְבֶּה־שֹׁחַד׃ פ