Isaia 32

LA SACRA BIBBIA	LXX
1 Ecco, un re regnerà secondo giustizia e i prìncipi reggeranno secondo il diritto.	1 ιδου γαρ βασιλευς δικαιος βασιλευσει και αρχοντες μετα κρισεως αρξουσιν
2 Ognuno sarà come un riparo contro il vento e un rifugio contro la tempesta, come ruscelli d'acqua in una steppa, come l'ombra di una grande roccia in un'arida terra.	2 και εσται ο ανθρωπος κρυπτων τους λογους αυτου και κρυβησεται ως αφ' υδατος φερομενου και φανησεται εν σιων ως ποταμος φερομενος ενδοξος εν γη διψωση
3 Non staranno più chiusi gli occhi di quanti vedono e le orecchie di quanti odono staranno attente.	3 και ουκετι εσονται πεποιθοτες επ' ανθρωποις αλλα τα ωτα δωσουσιν ακουειν
4 Il cuore degli sconsiderati s'applicherà a comprendere e la lingua dei balbuzienti parlerà chiaramente.	4 και η καρδια των ασθενουντων προσεξει του ακουειν και αι γλωσσαι αι ψελλιζουσαι ταχυ μαθησονται λαλειν ειρηνην
5 L'insensato non si chiamerà più nobile né il furbo sarà detto grande.	5 και ουκετι μη ειπωσιν τω μωρω αρχειν και ουκετι μη ειπωσιν οι υπηρεται σου σιγα
6 Perché l'insensato dice stoltezze e il suo cuore medita iniquità, sì da commettere l'empietà e proferire errori riguardo al Signore, rimandare vuoto lo stomaco dell'affamato e privare di bevanda l'assetato.	6 ο γαρ μωρος μωρα λαλησει και η καρδια αυτου ματαια νοησει του συντελειν ανομα και λαλειν προς κυριον πλανησιν του διασπειραι ψυχας πεινωσας και τας ψυχας τας διψωσας κενας ποιησαι
7 Il furbo -- inique sono le sue furbizie -- progetta scelleratezze, per sopprimere i poveri con parole menzognere, mentre il povero espone il suo diritto.	7 η γαρ βουλη των πονηρων ανομα βουλευσεται καταφθειραι ταπεινους εν λογοις αδικοις και διασκεδασαι λογους ταπεινων εν κρισει
8 Il nobile invece progetta nobili disegni e si leva per compiere cose nobili.	8 οι δε ευσεβεις συνετα εβουλευσαντο και αυτη η βουλη μενει
9 Donne orgogliose, levatevi, udite la mia voce, figlie baldanzose, prestate orecchio alla mia parola!	9 γυναικες πλουσιαι αναστητε και ακουσατε της φωνης μου θυγατερες εν ελπιδι ακουσατε τους λογους μου
10 Tra un anno e alcuni giorni voi tremerete, o baldanzose, perché è venuta meno la vendemmia e la raccolta non ci sarà più!	10 ημερας ενιαυτου μνειαν ποιησασθε εν οδυνη μετ' ελπιδος ανηλωται ο τρυγητος πεπαυται ο σπορος και ουκετι μη ελθη
11 Fremete, o orgogliose! tremate, o baldanzose! Togliete le vesti, denudatevi, cingete i vostri lombi!	11 εκστητε λυπηθητε αι πεποιθυιαι εκδυσασθε γυμναι γενεσθε περιζωσασθε σακκους τας οσφυας
12 Battetevi il petto per i campi ameni, per le vigne feraci,	12 και επι των μαστων κοπτεσθε απο αγρου επιθυμηματος και αμπελου γενηματος
13 per la terra del mio popolo, sulla quale cresceranno spine e pruni, e anche per tutte le case giubilanti della gaudente città.	13 η γη του λαου μου ακανθα και χορτος αναβησεται και εκ πασης οικιας ευφροσυνη αρθησεται πολις πλουσια
14 Poiché il palazzo è abbandonato, la città tumultuosa è deserta. L'Ofel e il Bahan diventeranno caverne perpetue, gioia degli onagri e pascolo dei greggi.	14 οικοι εγκαταλελειμμενοι πλουτον πολεως και οικους επιθυμητους αφησουσιν και εσονται αι κωμαι σπηλαια εως του αιωνος ευφροσυνη ονων αγριων βοσκηματα ποιμενων
15 Ma alla fine sarà infuso su di noi lo spirito dall'alto; il deserto diventerà un giardino e il giardino si cambierà in foresta.	15 εως αν επελθη εφ' υμας πνευμα αφ' υψηλου και εσται ερημος ο χερμελ και ο χερμελ εις δρυμον λογισθησεται
16 Nel deserto dimorerà il diritto e la giustizia abiterà nel giardino.	16 και αναπαυσεται εν τη ερημω κριμα και δικαιοσυνη εν τω καρμηλω κατοικησει
17 Effetto della giustizia sarà la pace e il frutto del diritto sarà sicurezza e tranquillità perpetua.	17 και εσται τα εργα της δικαιοσυνης ειρηνη και κρατησει η δικαιοσυνη αναπαυσιν και πεποιθοτες εως του αιωνος
18 Il mio popolo abiterà in una dimora di pace, in dimore sicure e in luoghi tranquilli,	18 και κατοικησει ο λαος αυτου εν πολει ειρηνης και ενοικησει πεποιθως και αναπαυσονται μετα πλουτου
19 anche quando cadrà la foresta, e la città sarà profondamente abbassata.	19 η δε χαλαζα εαν καταβη ουκ εφ' υμας ηξει και εσονται οι ενοικουντες εν τοις δρυμοις πεποιθοτες ως οι εν τη πεδινη
20 Beati voi che seminerete presso tutte le acque, e lascerete in libertà buoi e asini.	20 μακαριοι οι σπειροντες επι παν υδωρ ου βους και ονος πατει