Psalmi 137

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.	1 Επι των ποταμων Βαβυλωνος, εκει εκαθισαμεν και εκλαυσαμεν, οτε ενεθυμηθημεν την Σιων.
2 In salicibus in medio eius suspendimus citharas nostras.	2 Επι τας ιτεας εν μεσω αυτης εκρεμασαμεν τας κιθαρας ημων.
3 Quia illic rogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum, et, qui affligebant nos, laetitiam: “ Cantate nobis de canticis Sion ”.	3 Διοτι οι αιχμαλωτισαντες ημας εκει εζητησαν παρ' ημων λογους ασματων? και οι ερημωσαντες ημας υμνον, λεγοντες, Ψαλατε εις ημας εκ των ωδων της Σιων.
4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?	4 Πως να ψαλωμεν την ωδην του Κυριου επι ξενης γης;
5 Si oblitus fuero tui, Ierusalem, oblivioni detur dextera mea;	5 Εαν σε λησμονησω, Ιερουσαλημ, ας λησμονηση η δεξια μου
6 adhaereat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui, si non praeposuero Ierusalem in capite laetitiae meae.	6 Ας κολληθη η γλωσσα μου εις τον ουρανισκον μου, εαν δεν σε ενθυμωμαι? εαν δεν προταξω την Ιερουσαλημ εις την αρχην της ευφροσυνης μου
7 Memor esto, Domine, adversus filios Edom diei Ierusalem; qui dicebant: “ Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea ”.	7 Μνησθητι, Κυριε, των υιων Εδωμ, οιτινες την ημεραν της Ιερουσαλημ ελεγον, Κατεδαφισατε, κατεδαφισατε αυτην εως των θεμελιων αυτης.
8 Filia Babylonis devastans, beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, quam retribuisti nobis;	8 Θυγατηρ Βαβυλωνος, η μελλουσα να ερημωθης, μακαριος οστις σοι ανταποδωση την ανταμοιβην των οσα επραξας εις ημας
9 beatus, qui tenebit et allidet parvulos tuos ad petram.	9 Μακαριος οστις πιαση και ριψη τα νηπια σου επι την πετραν