1 וגם משל דבר אליהם להתפלל תמיד ולא להתרפות | 1 Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, |
2 ויאמר שופט היה בעיר אחת אשר לא ירא את האלהים ולא נשא פנים לאדם | 2 dicens : Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur. |
3 ואלמנה היתה בעיר ההיא ותבא אליו לאמר דינה את דיני ממריבי | 3 Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens : Vindica me de adversario meo. |
4 וימאן מיום אל יום ואחרי כן אמר בנפשו גם כי את האלהים אינני ירא ולאדם לא אשא פנים | 4 Et nolebat per multum tempus. Post hæc autem dixit intra se : Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor : |
5 אעשה את דין האלמנה הזאת על הוגיעה אתי פן תבוא תמיד ותדכאני במלים | 5 tamen quia molesta est mihi hæc vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me. |
6 ויאמר האדון שמעו את אשר אמר דין העולה | 6 Ait autem Dominus : Audite quid judex iniquitatis dicit : |
7 והאלהים הלא הוא יעשה דין בחיריו הקראים אליו יומם ולילה גם כי יתמהמה להושיעם | 7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis ? |
8 אני אמר לכם כי יעשה את דינם במהרה אך בן האדם בבאו הימצא אמונה בארץ | 8 Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra ?
|
9 ויוסף וישא משלו אל אנשים בטחים בנפשם כי צדיקים המה ואחרים נבזים בעיניהם ויאמר | 9 Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi, et aspernabantur ceteros, parabolam istam : |
10 שני אנשים עלו אל המקדש להתפלל האחד פרוש והאחד מוכס | 10 Duo homines ascenderunt in templum ut orarent : unus pharisæus et alter publicanus. |
11 ויתיצב הפרוש לבדו ויתפלל לאמר אלהים אודך כי אינני כאשר האדם הגזלים והעשקים והנאפים או גם כמכס הזה | 11 Pharisæus stans, hæc apud se orabat : Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum : raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus : |
12 אני צם פעמים בשבוע אני מעשר את כל קניני | 12 jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo. |
13 והמוכס היה עמד מרחוק ולא אבה אף לשאת את עיניו לשמים כי אם תופף על לבו לאמר אלהים סלח לי החוטא | 13 Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare : sed percutiebat pectus suum, dicens : Deus propitius esto mihi peccatori. |
14 אני אמר לכם כי ירד זה לביתו נצדק מזה כי כל המרים את נפשו ישפל ואשר ישפילה ירומם | 14 Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.
|
15 ויביאו אליו גם את הילדים למען יגע בהם ויראו התלמידים ויגערו בם | 15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. |
16 ויקרא אתם ישוע אליו ויאמר הניחו לילדים לבוא אלי ואל תמנעום כי לאלה מלכות האלהים | 16 Jesus autem convocans illos, dixit : Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos : talium est enim regnum Dei. |
17 אמן אמר אני לכם כל אשר לא יקבל את מלכות האלהים כילד הוא לא יבא בה | 17 Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.
|
18 וישאלהו קצין אחד לאמר רבי הטוב מה לי לעשות ואירש חיי עולמים | 18 Et interrogavit eum quidam princeps, dicens : Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo ? |
19 ויאמר אליו ישוע מדוע קראת לי טוב אין טוב בלתי אחד האלהים | 19 Dixit autem ei Jesus : Quid me dicis bonum ? nemo bonus nisi solus Deus. |
20 את המצות אתה יודע לא תנאף לא תרצח לא תגנב לא תענה עד שקר כבד את אביך ואת אמך | 20 Mandata nosti : non occides ; non mœchaberis ; non furtum facies ; non falsum testimonium dices ; honora patrem tuum et matrem. |
21 ויאמר את כל אלה שמרתי מנעורי | 21 Qui ait : Hæc omnia custodivi a juventute mea. |
22 וישמע ישוע ויאמר עוד אחת חסרת מכר את כל אשר לך וחלק לעניים ויהי לך אוצר בשמים ובוא ולך אחרי | 22 Quo audito, Jesus ait ei : Adhuc unum tibi deest : omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me. |
23 ויהי כשמעו את זאת ויעצב מאד כי עשר גדול היה לו | 23 His ille auditis, contristatus est : quia dives erat valde. |
24 וירא ישוע כי נעצב ויאמר כמה יקשה לבעלי נכסים לבוא אל מלכות האלהים | 24 Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit : Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt ! |
25 כי נקל לגמל עבר בתוך נקב המחט מבוא עשיר אל מלכות האלהים | 25 facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. |
26 ויאמרו השמעים ומי יוכל להושע | 26 Et dixerunt qui audiebant : Et quis potest salvus fieri ? |
27 ויאמר מה שיפלא מבני אדם לא יפלא מאלהים | 27 Ait illis : Quæ impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum. |
28 ויאמר פטרוס הן אנחנו עזבנו את הכל ונלך אחריך | 28 Ait autem Petrus : Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. |
29 ויאמר אליהם אמן אמר אני לכם אין איש אשר עזב את ביתו או את אבותיו או את אחיו או את אשתו או את בניו למען מלכות האלהים | 29 Qui dixit eis : Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, |
30 ולא יקח תחתיהם כפלים הרבה בעולם הזה ובעולם הבא חיי עולמים | 30 et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in sæculo venturo vitam æternam.
|
31 ויקח אליו את שנים העשר ויאמר להם הננו עלים ירושלימה וימלא כל הכתוב בידי הנביאים על בן האדם | 31 Assumpsit autem Jesus duodecim, et ait illis : Ecce ascendimus Jerosolymam, et consummabuntur omnia quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis : |
32 כי ימסר לגוים ויהתלו בו ויתעללו בו וירקו בפניו | 32 tradetur enim gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur : |
33 ואחרי הכותם אתו בשוטים ימיתוהו וביום השלישי קום יקום | 33 et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget. |
34 והם לא הבינו מאומה ויהי הדבר הזה נעלם מהם ולא ידעו את הנאמר | 34 Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
|
35 ויהי בקרבו אל יריחו והנה איש עור ישב על הדרך והוא משאל | 35 Factum est autem, cum appropinquaret Jericho, cæcus quidam sedebat secus viam, mendicans. |
36 וישמע את קול העם העבר וידרש לדעת מה זאת | 36 Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset. |
37 ויגידו לו כי ישוע הנצרי עובר | 37 Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret. |
38 ויצעק לאמר ישוע בן דוד חנני | 38 Et clamavit, dicens : Jesu, fili David, miserere mei. |
39 וההלכים בראשנה גערו בו להחשתו והוא הרבה עוד לצעק ישוע בן דוד חנני | 39 Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat : Fili David, miserere mei. |
40 ויעמד ישוע ויצו להביאו אליו ויהי כאשר קרב וישאלהו לאמר | 40 Stans autem Jesus jussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum, |
41 מה חפצך כי אעשה לך ויאמר אדני כי אראה | 41 dicens : Quid tibi vis faciam ? At ille dixit : Domine, ut videam. |
42 ויאמר אליו ראה אמונתך הושיעה לך | 42 Et Jesus dixit illi : Respice, fides tua te salvum fecit. |
43 ופתאם ראה וילך אחריו הלך ושבח את האלהים וכל העם בראותם זאת נתנו תודה לאלהים | 43 Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo. |