Lettera agli Efesini - מכתב לאפסים 18

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 וגם משל דבר אליהם להתפלל תמיד ולא להתרפות	1 وقال لهم ايضا مثلا في انه ينبغي ان يصلّى كل حين ولا يمل
2 ויאמר שופט היה בעיר אחת אשר לא ירא את האלהים ולא נשא פנים לאדם	2 قائلا. كان في مدينة قاض لا يخاف الله ولا يهاب انسانا.
3 ואלמנה היתה בעיר ההיא ותבא אליו לאמר דינה את דיני ממריבי	3 وكان في تلك المدينة ارملة. وكانت تأتي اليه قائلة انصفني من خصمي.
4 וימאן מיום אל יום ואחרי כן אמר בנפשו גם כי את האלהים אינני ירא ולאדם לא אשא פנים	4 وكان لا يشاء الى زمان. ولكن بعد ذلك قال في نفسه وان كنت لا اخاف الله ولا اهاب انسانا
5 אעשה את דין האלמנה הזאת על הוגיעה אתי פן תבוא תמיד ותדכאני במלים	5 فاني لاجل ان هذه الارملة تزعجني انصفها لئلا تأتي دائما فتقمعني.
6 ויאמר האדון שמעו את אשר אמר דין העולה	6 وقال الرب اسمعوا ما يقول قاضي الظلم.
7 והאלהים הלא הוא יעשה דין בחיריו הקראים אליו יומם ולילה גם כי יתמהמה להושיעם	7 أفلا ينصف الله مختاريه الصارخين اليه نهارا وليلا وهو متمهل عليهم.
8 אני אמר לכם כי יעשה את דינם במהרה אך בן האדם בבאו הימצא אמונה בארץ	8 اقول لكم انه ينصفهم سريعا. ولكن متى جاء ابن الانسان ألعله يجد الايمان على الارض
9 ויוסף וישא משלו אל אנשים בטחים בנפשם כי צדיקים המה ואחרים נבזים בעיניהם ויאמר	9 وقال لقوم واثقين بانفسهم انهم ابرار ويحتقرون الآخرين هذا المثل.
10 שני אנשים עלו אל המקדש להתפלל האחד פרוש והאחד מוכס	10 انسانان صعدا الى الهيكل ليصلّيا واحد فريسي والآخر عشار.
11 ויתיצב הפרוש לבדו ויתפלל לאמר אלהים אודך כי אינני כאשר האדם הגזלים והעשקים והנאפים או גם כמכס הזה	11 اما الفريسي فوقف يصلّي في نفسه هكذا. اللهم انا اشكرك اني لست مثل باقي الناس الخاطفين الظالمين الزناة ولا مثل هذا العشار.
12 אני צם פעמים בשבוע אני מעשר את כל קניני	12 اصوم مرتين في الاسبوع واعشر كل ما اقتنيه.
13 והמוכס היה עמד מרחוק ולא אבה אף לשאת את עיניו לשמים כי אם תופף על לבו לאמר אלהים סלח לי החוטא	13 واما العشار فوقف من بعيد لا يشاء ان يرفع عينيه نحو السماء. بل قرع على صدره قائلا اللهم ارحمني انا الخاطئ.
14 אני אמר לכם כי ירד זה לביתו נצדק מזה כי כל המרים את נפשו ישפל ואשר ישפילה ירומם	14 اقول لكم ان هذا نزل الى بيته مبررا دون ذاك. لان كل من يرفع نفسه يتضع ومن يضع نفسه يرتفع
15 ויביאו אליו גם את הילדים למען יגע בהם ויראו התלמידים ויגערו בם	15 فقدّموا اليه الاطفال ايضا ليلمسهم فلما رآهم التلاميذ انتهروهم.
16 ויקרא אתם ישוע אליו ויאמר הניחו לילדים לבוא אלי ואל תמנעום כי לאלה מלכות האלהים	16 اما يسوع فدعاهم وقال دعوا الاولاد يأتون اليّ ولا تمنعوهم لان لمثل هؤلاء ملكوت الله.
17 אמן אמר אני לכם כל אשר לא יקבל את מלכות האלהים כילד הוא לא יבא בה	17 الحق اقول لكم من لا يقبل ملكوت الله مثل ولد فلن يدخله
18 וישאלהו קצין אחד לאמר רבי הטוב מה לי לעשות ואירש חיי עולמים	18 وسأله رئيس قائلا ايها المعلّم الصالح ماذا اعمل لأرث الحياة الابدية.
19 ויאמר אליו ישוע מדוע קראת לי טוב אין טוב בלתי אחד האלהים	19 فقال له يسوع لماذا تدعوني صالحا. ليس احد صالحا الا واحد وهو الله.
20 את המצות אתה יודע לא תנאף לא תרצח לא תגנב לא תענה עד שקר כבד את אביך ואת אמך	20 انت تعرف الوصايا. لا تزن. لا تقتل. لا تسرق. لا تشهد بالزور. اكرم اباك وامك.
21 ויאמר את כל אלה שמרתי מנעורי	21 فقال هذه كلها حفظتها منذ حداثتي.
22 וישמע ישוע ויאמר עוד אחת חסרת מכר את כל אשר לך וחלק לעניים ויהי לך אוצר בשמים ובוא ולך אחרי	22 فلما سمع يسوع ذلك قال له يعوزك ايضا شيء. بع كل مالك ووزع على الفقراء فيكون لك كنز في السماء وتعال اتبعني.
23 ויהי כשמעו את זאת ויעצב מאד כי עשר גדול היה לו	23 فلما سمع ذلك حزن لانه كان غنيا جدا.
24 וירא ישוע כי נעצב ויאמר כמה יקשה לבעלי נכסים לבוא אל מלכות האלהים	24 فلما رآه يسوع قد حزن قال ما اعسر دخول ذوي الاموال الى ملكوت الله.
25 כי נקל לגמל עבר בתוך נקב המחט מבוא עשיר אל מלכות האלהים	25 لان دخول جمل من ثقب ابرة ايسر من ان يدخل غني الى ملكوت الله.
26 ויאמרו השמעים ומי יוכל להושע	26 فقال الذين سمعوا فمن يستطيع ان يخلص.
27 ויאמר מה שיפלא מבני אדם לא יפלא מאלהים	27 فقال غير المستطاع عند الناس مستطاع عند الله
28 ויאמר פטרוס הן אנחנו עזבנו את הכל ונלך אחריך	28 فقال بطرس ها نحن قد تركنا كل شيء وتبعناك.
29 ויאמר אליהם אמן אמר אני לכם אין איש אשר עזב את ביתו או את אבותיו או את אחיו או את אשתו או את בניו למען מלכות האלהים	29 فقال لهم الحق اقول لكم ان ليس احدا ترك بيتا او والدين او اخوة او امرأة او اولادا من اجل ملكوت الله.
30 ולא יקח תחתיהם כפלים הרבה בעולם הזה ובעולם הבא חיי עולמים	30 الا ويأخذ في هذا الزمان اضعافا كثيرة وفي الدهر الآتي الحياة الابدية
31 ויקח אליו את שנים העשר ויאמר להם הננו עלים ירושלימה וימלא כל הכתוב בידי הנביאים על בן האדם	31 واخذ الاثني عشر وقال لهم ها نحن صاعدون الى اورشليم وسيتم كل ما هو مكتوب بالانبياء عن ابن الانسان.
32 כי ימסר לגוים ויהתלו בו ויתעללו בו וירקו בפניו	32 لانه يسلم الى الامم ويستهزأ به ويشتم ويتفل عليه
33 ואחרי הכותם אתו בשוטים ימיתוהו וביום השלישי קום יקום	33 ويجلدونه ويقتلونه وفي اليوم الثالث يقوم.
34 והם לא הבינו מאומה ויהי הדבר הזה נעלם מהם ולא ידעו את הנאמר	34 واما هم فلم يفهموا من ذلك شيئا وكان هذا الأمر مخفى عنهم ولم يعلموا ما قيل
35 ויהי בקרבו אל יריחו והנה איש עור ישב על הדרך והוא משאל	35 ولما اقترب من اريحا كان اعمى جالسا على الطريق يستعطي.
36 וישמע את קול העם העבר וידרש לדעת מה זאת	36 فلما سمع الجمع مجتازا سأل ما عسى ان يكون هذا.
37 ויגידו לו כי ישוע הנצרי עובר	37 فاخبروه ان يسوع الناصري مجتاز.
38 ויצעק לאמר ישוע בן דוד חנני	38 فصرخ قائلا يا يسوع ابن داود ارحمني.
39 וההלכים בראשנה גערו בו להחשתו והוא הרבה עוד לצעק ישוע בן דוד חנני	39 فانتهره المتقدمون ليسكت. اما هو فصرخ اكثر كثيرا يا ابن داود ارحمني.
40 ויעמד ישוע ויצו להביאו אליו ויהי כאשר קרב וישאלהו לאמר	40 فوقف يسوع وامر ان يقدم اليه. ولما اقترب سأله
41 מה חפצך כי אעשה לך ויאמר אדני כי אראה	41 قائلا ماذا تريد ان افعل بك. فقال يا سيد ان ابصر.
42 ויאמר אליו ראה אמונתך הושיעה לך	42 فقال له يسوع ابصر. ايمانك قد شفاك.
43 ופתאם ראה וילך אחריו הלך ושבח את האלהים וכל העם בראותם זאת נתנו תודה לאלהים	43 وفي الحال ابصر وتبعه وهو يمجد الله. وجميع الشعب اذ رأوا سبحوا الله