1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους | 1 Figlio mio, sii attento alla mia sapienza, al mio insegnamento tendi il tuo orecchio, |
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι | 2 per custodire consigli assennati e le tue labbra conservino la scienza. |
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα | 3 Veramente le labbra dell'estranea stillano miele, molle più dell'olio è il suo palato, |
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου | 4 ma la sua fine è amara come assenzio, affilata come spada a doppio taglio. |
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται | 5 I suoi piedi scendono alla morte, i suoi passi raggiungono gli inferi; |
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι | 6 non spiana il cammino della vita, i suoi sentieri vacillano, ma non lo sa. |
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους | 7 E ora, figlio mio, ascoltami, non allontanarti dai detti della mia bocca. |
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης | 8 Allontana da lei il tuo cammino, non ti avvicinare alla porta della sua casa. |
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν | 9 Perché tu non dia ad altri il tuo splendore, i tuoi anni a uomini spietati; |
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν | 10 perché non godano gli altri della tua forza, i tuoi guadagni non vadano nella casa di un estraneo, |
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου | 11 così che alla fine tu ruggisca, quando saranno consumati il tuo corpo e la tua carne. |
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου | 12 Allora tu dirai: "Ohimè! Ho odiato la disciplina, il mio cuore ha disprezzato il rimprovero; |
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου | 13 non ho ascoltato la voce dei miei maestri, ai miei insegnanti non ho teso l'orecchio. |
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης | 14 Un altro poco e sarei stato al colmo dell'infelicità in mezzo all'assemblea e alla comunità!". |
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης | 15 Bevi l'acqua della tua cisterna, gli zampilli del tuo pozzo. |
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα | 16 Non scorrano fuori le tue fontane né sulle piazze i tuoi ruscelli. |
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι | 17 Siano per te soltanto, non per gli estranei insieme a te. |
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου | 18 Sia benedetta la tua sorgente! Possa tu trovar la gioia nella donna della tua giovinezza, |
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση | 19 amabile cerbiatta e gazzella deliziosa. I suoi seni ti inebrino in ogni tempo, dal suo amore tu sia sempre attratto. |
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας | 20 Perché saresti attratto, figlio mio, da un'altra, stringeresti al seno un'altra donna? |
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει | 21 Davanti agli occhi del Signore le vie dell'uomo, tutti i suoi sentieri egli scruta. |
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται | 22 Le sue colpe imprigionano l'empio, dalle funi dei suoi peccati è preso. |
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην | 23 Egli morrà, perché è senza disciplina, per l'eccesso della sua stoltezza perirà. |