ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

LXX	JERUSALEM
1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους	1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, prête l'oreille à mon intelligence,
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι	2 pour suivre la prudence et que tes lèvres gardent le savoir. Ne prête pas attention à la femmeperverse,
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα	3 car les lèvres de l'étrangère distillent le miel et plus onctueux que l'huile est son palais;
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου	4 mais à la fin elle est amère comme l'absinthe, aiguisée comme une épée à deux tranchants.
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται	5 Ses pieds descendent à la mort, ses démarches gagnent le shéol;
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι	6 loin de prendre les sentiers de la vie, sa marche est incertaine et elle ne le sait pas.
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους	7 Et maintenant, fils, écoutez-moi, ne vous écartez pas des paroles de ma bouche:
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης	8 loin d'elle, passe ton chemin, n'approche pas de l'entrée de sa maison,
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν	9 de peur qu'elle ne livre ton honneur à autrui, tes années à un homme impitoyable,
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν	10 que ton bien n'engraisse des étrangers, que le fruit de ton labeur n'aille à des inconnus,
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου	11 et que sur ta fin, ton corps et ta chair consumés, tu ne rugisses
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου	12 et ne t'écries: "Hélas, j'ai haï la discipline, mon coeur a dédaigné la remontrance;
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου	13 je n'ai pas écouté la voix de mes maîtres, je n'ai pas prêté l'oreille à ceux qui m'instruisaient!
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης	14 Peu s'en faut que je sois au comble du malheur, au milieu de l'assemblée et de la communauté!"
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης	15 Bois l'eau de ta propre citerne, l'eau jaillissante de ton puits!
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα	16 Tes fontaines s'écouleraient au-dehors, tes ruisseaux sur les places publiques:
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι	17 qu'ils restent pour toi seul, et non pour des étrangers avec toi!
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου	18 Bénie soit ta source! Trouve la joie dans la femme de ta jeunesse:
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση	19 biche aimable, gracieuse gazelle! En tout temps que ses seins t'enivrent, sois toujours épris deson amour!
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας	20 Pourquoi, mon fils, te laisser égarer par une étrangère et embrasser le sein d'une inconnue?
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει	21 Car les yeux de Yahvé observent les chemins de l'homme et surveillent tous ses sentiers.
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται	22 Le méchant est pris à ses propres méfaits, dans les liens de son péché il est capturé.
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην	23 Il mourra faute de discipline, par l'excès de sa folie il s'égarera.