ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

LXX	NEW JERUSALEM
1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους	1 My son, pay attention to my wisdom, listen careful y to what I know;
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι	2 so that you may preserve discretion and your lips may guard knowledge. Take no notice of a loose-living woman,
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα	3 for the lips of the adulteress drip with honey, her palate is more unctuous than oil,
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου	4 but in the end she is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται	5 Her feet go down to death, Sheol the goal of her steps;
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι	6 far from fol owing the path of life, her course is uncertain and she does not know it.
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους	7 And now, son, listen to me, never deviate from what I say:
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης	8 set your course as far from her as possible, go nowhere near the door of her house,
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν	9 or she wil hand over your honour to others, the years of your life to a man without pity,
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν	10 and strangers wil batten on your property, and your produce go to the house of a stranger,
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου	11 and, at your ending, your body and flesh having been consumed, you wil groan
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου	12 and exclaim, 'Alas, I hated discipline, my heart spurned al correction;
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου	13 I would not attend to the voice of my masters, I would not listen to those who tried to teach me.
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης	14 Now I have come to nearly every kind of misery, in the assembly and in the community.'
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης	15 Drink the water from your own storage-well, fresh water from your own spring.
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα	16 Even if your fountains overflow outside, your streams of water in the public squares:
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι	17 let them be for you alone, and not for strangers with you.
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου	18 May your fountain-head be blessed! Find joy with the wife you married in your youth,
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση	19 fair as a hind, graceful as a fawn: hers the breasts that ever fill you with delight, hers the love that everholds you captive.
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας	20 Why be seduced, my son, by someone else's wife, and fondle the breast of a woman who belongs toanother?
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει	21 For the eyes of Yahweh observe human ways, and survey al human paths.
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται	22 The wicked is snared in his own misdeeds, is caught in the meshes of his own sin.
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην	23 For want of discipline, he dies, led astray by his own excessive folly.