ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 31

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 κρεισσων ανηρ ελεγχων ανδρος σκληροτραχηλου εξαπινης γαρ φλεγομενου αυτου ουκ εστιν ιασις	1 Conseils à Lémuel, roi de Massa, qu’il a reçus de sa mère:
2 εγκωμιαζομενων δικαιων ευφρανθησονται λαοι αρχοντων δε ασεβων στενουσιν ανδρες	2 Non, mon fils! Non, mon enfant! Toi, mon premier-né, que j’ai appelé de tous mes vœux!
3 ανδρος φιλουντος σοφιαν ευφραινεται πατηρ αυτου ος δε ποιμαινει πορνας απολει πλουτον	3 Ne livre pas ta vigueur aux femmes, ne te laisse pas étreindre par celles qui perdent les rois.
4 βασιλευς δικαιος ανιστησιν χωραν ανηρ δε παρανομος κατασκαπτει	4 Il ne convient pas aux rois, Lémuel, de boire du vin, ni aux princes d’abuser des liqueurs fortes,
5 ος παρασκευαζεται επι προσωπον του εαυτου φιλου δικτυον περιβαλλει αυτο τοις εαυτου ποσιν	5 car ils pourraient s’enivrer, oublier les décrets, et violer le droit des indigents.
6 αμαρτανοντι ανδρι μεγαλη παγις δικαιος δε εν χαρα και εν ευφροσυνη εσται	6 Procure des boissons fortes à celui qui va mourir, donne du vin à qui est dans la tristesse;
7 επισταται δικαιος κρινειν πενιχροις ο δε ασεβης ου συνησει γνωσιν και πτωχω ουχ υπαρχει νους επιγνωμων	7 qu’il boive, qu’il oublie sa misère, qu’il ne se souvienne plus de son malheur.
8 ανδρες λοιμοι εξεκαυσαν πολιν σοφοι δε απεστρεψαν οργην	8 Ouvre la bouche en faveur du muet, soutiens la cause de tous les abandonnés.
9 ανηρ σοφος κρινει εθνη ανηρ δε φαυλος οργιζομενος καταγελαται και ου καταπτησσει	9 Ouvre la bouche et fais une vraie justice aux pauvres et aux affligés.
10 ανδρες αιματων μετοχοι μισησουσιν οσιον οι δε ευθεις εκζητησουσιν ψυχην αυτου	10 Une femme de caractère, où la trouver? Elle est, de loin, plus précieuse qu’une perle.
11 ολον τον θυμον αυτου εκφερει αφρων σοφος δε ταμιευεται κατα μερος	11 Son mari sait qu’il peut compter sur elle: voilà un grand avantage, qui ne se perdra pas.
12 βασιλεως υπακουοντος λογον αδικον παντες οι υπ' αυτον παρανομοι	12 Elle lui donne du bonheur, et sans mélange tous les jours de sa vie.
13 δανιστου και χρεοφειλετου αλληλοις συνελθοντων επισκοπην ποιειται αμφοτερων ο κυριος	13 Elle s’est procuré de la laine et du lin, car elle travaille d’une main active.
14 βασιλεως εν αληθεια κρινοντος πτωχους ο θρονος αυτου εις μαρτυριον κατασταθησεται	14 Comme les navires des marchands, de loin elle fait venir son pain.
15 πληγαι και ελεγχοι διδοασιν σοφιαν παις δε πλανωμενος αισχυνει γονεις αυτου	15 Elle s’est levée, il faisait encore sombre, pour distribuer la nourriture à sa maisonnée.
16 πολλων οντων ασεβων πολλαι γινονται αμαρτιαι οι δε δικαιοι εκεινων πιπτοντων καταφοβοι γινονται	16 A-t-elle idée d’un champ? le voilà acheté: une vigne qu’a payée son travail.
17 παιδευε υιον σου και αναπαυσει σε και δωσει κοσμον τη ψυχη σου	17 Elle se met vaillamment à la besogne, car elle a de la force dans les bras.
18 ου μη υπαρξη εξηγητης εθνει παρανομω ο δε φυλασσων τον νομον μακαριστος	18 Elle a vu que ses affaires allaient bien, de toute la nuit sa lampe ne s’est pas éteinte:
19 λογοις ου παιδευθησεται οικετης σκληρος εαν γαρ και νοηση αλλ' ουχ υπακουσεται	19 elle avait mis la main à la quenouille, ses doigts avaient saisi le fuseau.
20 εαν ιδης ανδρα ταχυν εν λογοις γινωσκε οτι ελπιδα εχει μαλλον αφρων αυτου	20 Elle a tendu la main vers le pauvre, elle l’a ouverte à l’indigent.
21 ος κατασπαταλα εκ παιδος οικετης εσται εσχατον δε οδυνηθησεται εφ' εαυτω	21 La neige ne lui fait pas peur pour les siens, car tous ont double vêtement.
22 ανηρ θυμωδης ορυσσει νεικος ανηρ δε οργιλος εξωρυξεν αμαρτιας	22 Elle s’est fait des couvertures, et l’habit qu’elle porte, de lin fin et de pourpre.
23 υβρις ανδρα ταπεινοι τους δε ταπεινοφρονας ερειδει δοξη κυριος	23 Son mari est connu parmi les officiels, car il siège avec les anciens du pays.
24 ος μεριζεται κλεπτη μισει την εαυτου ψυχην εαν δε ορκου προτεθεντος ακουσαντες μη αναγγειλωσιν	24 Elle vend des draps qu’elle a tissés, le marchand lui a même pris une ceinture.
25 φοβηθεντες και αισχυνθεντες ανθρωπους υπεσκελισθησαν ο δε πεποιθως επι κυριον ευφρανθησεται ασεβεια ανδρι διδωσιν σφαλμα ος δε πεποιθεν επι τω δεσποτη σωθησεται	25 Elle rayonne de santé et de dignité, elle envisage l’avenir avec optimisme.
26 πολλοι θεραπευουσιν προσωπα ηγουμενων παρα δε κυριου γινεται το δικαιον ανδρι	26 Ce qu’elle dit est plein de bon sens, elle a l’art d’enseigner la piété.
27 βδελυγμα δικαιοις ανηρ αδικος βδελυγμα δε ανομω κατευθυνουσα οδος	27 Surveillant les activités de son monde, elle n’est pas de ceux qui mangent sans travailler.
	28 Ses fils ont voulu la féliciter, son mari est le premier à la louer:
	29 “On ne peut pas compter les femmes vaillantes, mais tu les as toutes surpassées!
	30 Le charme est trompeur, la beauté vite passée, c’est la sagesse qu’on admire chez une femme!
	31 Reconnaissez-lui le travail de ses mains: ses œuvres ont mérité un hommage public.”