1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας | 1 Una risposta gentile allontana la collera, una parola pungente fa crescere l'ira. |
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα | 2 La lingua dei saggi produce la scienza, la bocca degli stolti produce stoltezza. |
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους | 3 Gli occhi del Signore sono in ogni luogo per osservare buoni e cattivi. |
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος | 4 Una lingua benevola è un albero di vita, una lingua perversa distrugge lo spirito. |
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος | 5 Lo stolto disprezza la correzione di suo padre, chi apprezza il rimprovero è saggio. |
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται | 6 Nella casa del giusto c'è molta ricchezza, nei proventi dell'empio c'è insicurezza. |
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις | 7 Le labbra del giusto diffondono la scienza, ma non così il cuore degli stolti. |
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω | 8 Il sacrificio degli empi è abominio al Signore, della preghiera dei retti egli si compiace. |
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα | 9 Obbrobrio per il Signore è la via del peccatore, egli ama chi cerca la giustizia. |
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως | 10 Correzione severa a chi abbandona il sentiero, chi odia il rimprovero, muore. |
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων | 11 Inferi e abisso sono davanti al Signore, quanto più i cuori degli uomini! |
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει | 12 L'insolente non ama chi lo ammonisce, egli non vuol frequentare i sapienti. |
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει | 13 Un cuore gioioso distende la faccia, nella tristezza del cuore si deprime lo spirito. |
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα | 14 Un cuore intelligente cerca la scienza, la bocca degli stolti si pasce di stoltezza. |
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος | 15 Tutti i giorni del misero sono cattivi, per un cuore contento è sempre una festa. |
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας | 16 Un po' di felicità nel timore del Signore val più di un grande tesoro con l'inquietudine. |
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας | 17 Val più una porzione di legumi dove c'è amore che un bue grasso dove c'è l'odio. |
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον | 18 Un uomo irascibile suscita contese, l'uomo paziente smorza le liti. |
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι | 19 La strada del pigro è come una siepe spinosa, il sentiero dei retti invece è scorrevole. |
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου | 20 Un figlio sapiente allieta il padre, l'uomo stolto disprezza sua madre. |
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται | 21 La stoltezza allieta chi è privo di senno, chi è intelligente va dritto per la sua strada. |
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη | 22 I progetti vanno all'aria per mancanza di discussione, si realizzano quando molti discutono. |
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω | 23 E' una gioia per l'uomo una risposta della sua bocca; una parola a suo tempo com'è deliziosa! |
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη | 24 C'è un sentiero di vita, in alto, per il saggio, perché si allontani dagli inferi in basso. |
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας | 25 Il Signore abbatte la casa dei superbi, consolida invece il confine della vedova. |
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι | 26 Il Signore detesta i disegni malvagi, invece sono pure le parole benevole. |
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου | 27 Sconvolge la sua casa chi ammassa rapine, chi disprezza i regali avrà la vita. |
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται | 28 Il cuore del giusto riflette alle sue risposte, la bocca degli empi vomita malvagità. |
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου | 29 Il Signore sta lontano dagli empi, ascolta invece la preghiera dei giusti. |
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα | 30 Uno sguardo lucente dà gioia al cuore, una buona notizia ingrassa le ossa. |
31 - | 31 L'orecchio che ascolta l'ammonizione di vita avrà dimora in mezzo ai sapienti. |
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου | 32 Chi rigetta la correzione disprezza se stesso, ma chi ascolta il rimprovero acquista senno. |
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη | 33 Il timore del Signore è saggia disciplina e prima della gloria c'è l'umiltà. |