ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

LXX	KING JAMES BIBLE
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας	1 A soft answer turneth away wrath: but grievous words stir up anger.
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα	2 The tongue of the wise useth knowledge aright: but the mouth of fools poureth out foolishness.
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους	3 The eyes of the LORD are in every place, beholding the evil and the good.
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος	4 A wholesome tongue is a tree of life: but perverseness therein is a breach in the spirit.
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος	5 A fool despiseth his father's instruction: but he that regardeth reproof is prudent.
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται	6 In the house of the righteous is much treasure: but in the revenues of the wicked is trouble.
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις	7 The lips of the wise disperse knowledge: but the heart of the foolish doeth not so.
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω	8 The sacrifice of the wicked is an abomination to the LORD: but the prayer of the upright is his delight.
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα	9 The way of the wicked is an abomination unto the LORD: but he loveth him that followeth after righteousness.
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως	10 Correction is grievous unto him that forsaketh the way: and he that hateth reproof shall die.
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων	11 Hell and destruction are before the LORD: how much more then the hearts of the children of men?
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει	12 A scorner loveth not one that reproveth him: neither will he go unto the wise.
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει	13 A merry heart maketh a cheerful countenance: but by sorrow of the heart the spirit is broken.
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα	14 The heart of him that hath understanding seeketh knowledge: but the mouth of fools feedeth on foolishness.
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος	15 All the days of the afflicted are evil: but he that is of a merry heart hath a continual feast.
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας	16 Better is little with the fear of the LORD than great treasure and trouble therewith.
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας	17 Better is a dinner of herbs where love is, than a stalled ox and hatred therewith.
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον	18 A wrathful man stirreth up strife: but he that is slow to anger appeaseth strife.
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι	19 The way of the slothful man is as an hedge of thorns: but the way of the righteous is made plain.
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου	20 A wise son maketh a glad father: but a foolish man despiseth his mother.
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται	21 Folly is joy to him that is destitute of wisdom: but a man of understanding walketh uprightly.
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη	22 Without counsel purposes are disappointed: but in the multitude of counsellers they are established.
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω	23 A man hath joy by the answer of his mouth: and a word spoken in due season, how good is it!
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη	24 The way of life is above to the wise, that he may depart from hell beneath.
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας	25 The LORD will destroy the house of the proud: but he will establish the border of the widow.
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι	26 The thoughts of the wicked are an abomination to the LORD: but the words of the pure are pleasant words.
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου	27 He that is greedy of gain troubleth his own house; but he that hateth gifts shall live.
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται	28 The heart of the righteous studieth to answer: but the mouth of the wicked poureth out evil things.
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου	29 The LORD is far from the wicked: but he heareth the prayer of the righteous.
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα	30 The light of the eyes rejoiceth the heart: and a good report maketh the bones fat.
31 -	31 The ear that heareth the reproof of life abideth among the wise.
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου	32 He that refuseth instruction despiseth his own soul: but he that heareth reproof getteth understanding.
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη	33 The fear of the LORD is the instruction of wisdom; and before honour is humility.