Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15


font
LXXDIODATI
1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας1 La risposta dolce acqueta il cruccio; Ma la parola molesta fa montar l’ira
2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα2 La scienza adorna la lingua de’ savi; Ma la bocca degli stolti sgorga follia
3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους3 Gli occhi del Signore sono in ogni luogo; Riguardando i malvagi ed i buoni
4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος4 La medicina della lingua è un albero di vita; Ma la sovversione che avviene per essa è simile ad un fracasso fatto dal vento
5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος5 Lo stolto disdegna la correzion di suo padre; Ma chi osserva la riprensione diventerà avveduto
6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται6 Nella casa del giusto vi sono di gran facoltà; Ma vi è dissipazione nell’entrate dell’empio
7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις7 Le labbra de’ savi spandono scienza; Ma non fa già così il cuor degli stolti
8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω8 Il sacrificio degli empi è cosa abbominevole al Signore; Ma l’orazione degli uomini diritti gli è cosa grata
9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα9 La via dell’empio è cosa abbominevole al Signore; Ma egli ama chi procaccia giustizia
10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως10 La correzione è spiacevole a chi lascia la diritta via; Chi odia la riprensione morrà
11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων11 L’inferno e il luogo della perdizione son davanti al Signore; Quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!
12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει12 Lo schernitore non ama che altri lo riprenda, E non va a’ savi
13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει13 Il cuore allegro abbellisce la faccia; Ma per lo cordoglio lo spirito è abbattuto
14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα14 Il cuor dell’uomo intendente cerca la scienza; Ma la bocca degli stolti si pasce di follia
15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος15 Tutti i giorni dell’afflitto son cattivi; Ma chi è allegro di cuore è come in un convito perpetuo
16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας16 Meglio vale poco col timor del Signore, Che gran tesoro con turbamento.
17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας17 Meglio vale un pasto d’erbe, ove sia amore, Che di bue ingrassato, ove sia odio
18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον18 L’uomo iracondo muove contese; Ma chi è lento all’ira acqueta le risse
19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι19 La via del pigro è come una siepe di spine; Ma la via degli uomini diritti è elevata
20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου20 Il figliuol savio rallegra il padre; Ma l’uomo stolto sprezza sua madre
21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται21 La follia è allegrezza all’uomo scemo di senno; Ma l’uomo intendente cammina dirittamente
22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη22 I disegni son renduti vani dove non è consiglio; Ma sono stabili dove è moltitudine di consiglieri
23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω23 L’uomo riceve allegrezza della risposta della sua bocca; E quant’è buona una parola detta al suo tempo!
24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη24 La via della vita va in su all’uomo intendente, Per ritrarsi dall’inferno che è a basso
25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας25 Il Signore spianta la casa de’ superbi; Ma stabilisce il confine della vedova
26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι26 I pensieri malvagi son cosa abbominevole al Signore; Ma i detti che gli son piacevoli sono i puri
27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου27 Chi è dato a cupidigia dissipa la sua casa; Ma chi odia i presenti viverà
28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται28 Il cuor del giusto medita ciò che ha da rispondere; Ma la bocca degli empi sgorga cose malvage
29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου29 Il Signore è lontano dagli empi; Ma egli esaudisce l’orazione de’ giusti
30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα30 La luce degli occhi rallegra il cuore; La buona novella ingrassa le ossa
31 -31 L’orecchio che ascolta la riprensione della vita Dimorerà per mezzo i savi
32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου32 Chi schifa la correzione disdegna l’anima sua; Ma chi ascolta la riprensione acquista senno
33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη33 Il timor del Signore è ammaestramento di sapienza; E l’umiltà va davanti alla gloria