ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 93

LXX	VULGATA
1 ψαλμος τω δαυιδ τετραδι σαββατων ο θεος εκδικησεων κυριος ο θεος εκδικησεων επαρρησιασατο	1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. Deus ultionum Dominus ; Deus ultionum libere egit.
2 υψωθητι ο κρινων την γην αποδος ανταποδοσιν τοις υπερηφανοις	2 Exaltare, qui judicas terram ; redde retributionem superbis.
3 εως ποτε αμαρτωλοι κυριε εως ποτε αμαρτωλοι καυχησονται	3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur ;
4 φθεγξονται και λαλησουσιν αδικιαν λαλησουσιν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν	4 effabuntur et loquentur iniquitatem ; loquentur omnes qui operantur injustitiam ?
5 τον λαον σου κυριε εταπεινωσαν και την κληρονομιαν σου εκακωσαν	5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
6 χηραν και προσηλυτον απεκτειναν και ορφανους εφονευσαν	6 Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
7 και ειπαν ουκ οψεται κυριος ουδε συνησει ο θεος του ιακωβ	7 Et dixerunt : Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
8 συνετε δη αφρονες εν τω λαω και μωροι ποτε φρονησατε	8 Intelligite, insipientes in populo ; et stulti, aliquando sapite.
9 ο φυτευσας το ους ουχι ακουει η ο πλασας τον οφθαλμον ου κατανοει	9 Qui plantavit aurem non audiet ? aut qui finxit oculum non considerat ?
10 ο παιδευων εθνη ουχι ελεγξει ο διδασκων ανθρωπον γνωσιν	10 Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam ?
11 κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των ανθρωπων οτι εισιν ματαιοι	11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 μακαριος ανθρωπος ον αν συ παιδευσης κυριε και εκ του νομου σου διδαξης αυτον	12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum :
13 του πραυναι αυτω αφ' ημερων πονηρων εως ου ορυγη τω αμαρτωλω βοθρος	13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 οτι ουκ απωσεται κυριος τον λαον αυτου και την κληρονομιαν αυτου ουκ εγκαταλειψει	14 Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
15 εως ου δικαιοσυνη επιστρεψη εις κρισιν και εχομενοι αυτης παντες οι ευθεις τη καρδια διαψαλμα	15 quoadusque justitia convertatur in judicium : et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
16 τις αναστησεται μοι επι πονηρευομενους η τις συμπαραστησεται μοι επι εργαζομενους την ανομιαν	16 Quis consurget mihi adversus malignantes ? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem ?
17 ει μη οτι κυριος εβοηθησεν μοι παρα βραχυ παρωκησεν τω αδη η ψυχη μου	17 Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea.
18 ει ελεγον σεσαλευται ο πους μου το ελεος σου κυριε βοηθει μοι	18 Si dicebam : Motus est pes meus : misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
19 κυριε κατα το πληθος των οδυνων μου εν τη καρδια μου αι παρακλησεις σου ηγαπησαν την ψυχην μου	19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 μη συμπροσεσται σοι θρονος ανομιας ο πλασσων κοπον επι προσταγματι	20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto ?
21 θηρευσουσιν επι ψυχην δικαιου και αιμα αθωον καταδικασονται	21 Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 και εγενετο μοι κυριος εις καταφυγην και ο θεος μου εις βοηθον ελπιδος μου	22 Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
23 και αποδωσει αυτοις την ανομιαν αυτων και κατα την πονηριαν αυτων αφανιει αυτους κυριος ο θεος ημων	23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos : disperdet illos Dominus Deus noster.