ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 συνεσεως αιθαν τω ισραηλιτη | 1 - Ode di Etan l'Ezraita. |
2 τα ελεη σου κυριε εις τον αιωνα ασομαι εις γενεαν και γενεαν απαγγελω την αληθειαν σου εν τω στοματι μου | 2 Le bontà del Signore io canterò in eterno, di generazione in generazione predicherò la sua fedeltà con la mia bocca. |
3 οτι ειπας εις τον αιωνα ελεος οικοδομηθησεται εν τοις ουρανοις ετοιμασθησεται η αληθεια σου | 3 Perchè io dico: Un edificio eterno è la tua grazia, stabilita è ne' cieli la tua fedeltà. |
4 διεθεμην διαθηκην τοις εκλεκτοις μου ωμοσα δαυιδ τω δουλω μου | 4 «Ho stretto alleanza con i miei eletti, ho giurato a David mio servo: |
5 εως του αιωνος ετοιμασω το σπερμα σου και οικοδομησω εις γενεαν και γενεαν τον θρονον σου διαψαλμα | 5 - Sino all'eternità stabilirò il tuo seme, ed edificherò di generazione in generazione il tuo trono -». |
6 εξομολογησονται οι ουρανοι τα θαυμασια σου κυριε και την αληθειαν σου εν εκκλησια αγιων | 6 Lodano i cieli le tue meraviglie, o Signore, e la tua fedeltà nell'adunanza de' santi. |
7 οτι τις εν νεφελαις ισωθησεται τω κυριω και τις ομοιωθησεται τω κυριω εν υιοις θεου | 7 Perchè, chi v'è sopra le nubi ch'è uguale al Signore? chi è simile a Dio tra i figli di Dio? |
8 ο θεος ενδοξαζομενος εν βουλη αγιων μεγας και φοβερος επι παντας τους περικυκλω αυτου | 8 Iddio è glorificato nel consesso de' santi, è grande e tremendo più di quanti gli son d' intorno. |
9 κυριε ο θεος των δυναμεων τις ομοιος σοι δυνατος ει κυριε και η αληθεια σου κυκλω σου | 9 O Signore, Dio degli eserciti, chi è simile a te? potente tu sei, o Signore, e la tua fedeltà ti sta d'intorno. |
10 συ δεσποζεις του κρατους της θαλασσης τον δε σαλον των κυματων αυτης συ καταπραυνεις | 10 Tu domini la prepotenza del mare, l'impeto de' suoi flutti tu calmi. |
11 συ εταπεινωσας ως τραυματιαν υπερηφανον και εν τω βραχιονι της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου | 11 Tu abbattesti a mo' d'un ferito il superbo [Egitto], col braccio tuo potente disperdesti i tuoi nemici. |
12 σοι εισιν οι ουρανοι και ση εστιν η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης συ εθεμελιωσας | 12 Tuoi sono i cieli e tua la terra, il mondo e quanto è in esso tu l'hai fondato. |
13 τον βορραν και θαλασσας συ εκτισας θαβωρ και ερμων εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται | 13 L'Aquilone e l'Austro gli hai creati tu, il Tabor e l'Hermon nel tuo nome esultano. |
14 σος ο βραχιων μετα δυναστειας κραταιωθητω η χειρ σου υψωθητω η δεξια σου | 14 Il tuo braccio è potente: forte è la tua mano e si leva alta la tua destra. |
15 δικαιοσυνη και κριμα ετοιμασια του θρονου σου ελεος και αληθεια προπορευσεται προ προσωπου σου | 15 L'equità e la giustizia sono il sostegno del tuo trono, la bontà e la fedeltà vanno innanzi al tuo volto. |
16 μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον κυριε εν τω φωτι του προσωπου σου πορευσονται | 16 Beato il popolo che sa il [grido di] giubilo! O Signore, alla luce del tuo volto camminano, |
17 και εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται ολην την ημεραν και εν τη δικαιοσυνη σου υψωθησονται | 17 e nel nome tuo esultano tutto il dì, e nella tua giustizia s'esaltano. |
18 οτι το καυχημα της δυναμεως αυτων ει συ και εν τη ευδοκια σου υψωθησεται το κερας ημων | 18 Perchè la gloria della lor forza sei tu, e per la tua benevolenza s'esalta la nostra possa. |
19 οτι του κυριου η αντιλημψις και του αγιου ισραηλ βασιλεως ημων | 19 Giacchè [in mano] del Signore è il nostro scudo, e [in mano] del Santo d'Israele [il] nostro re. |
20 τοτε ελαλησας εν ορασει τοις οσιοις σου και ειπας εθεμην βοηθειαν επι δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου μου | 20 Una volta tu parlasti in visioneai tuoi santi e dicesti:«Ho riversato l'aiuto sur un potente, ho esaltato uno, scelto di tra il mio popolo. |
21 ευρον δαυιδ τον δουλον μου εν ελαιω αγιω μου εχρισα αυτον | 21 Ho trovato David mio servo, col sacro mio olio l'ho unto. |
22 η γαρ χειρ μου συναντιλημψεται αυτω και ο βραχιων μου κατισχυσει αυτον | 22 La mia mano lo sosterrà, e il mio braccio gli darà vigore. |
23 ουκ ωφελησει εχθρος εν αυτω και υιος ανομιας ου προσθησει του κακωσαι αυτον | 23 A nulla riuscirà il nemico contro di lui, e il figliuolo dell'iniquità non potrà più nuocergli. |
24 και συγκοψω τους εχθρους αυτου απο προσωπου αυτου και τους μισουντας αυτον τροπωσομαι | 24 Farò a pezzi davanti a lui i suoi nemici, e i suoi avversari metterò in fuga. |
25 και η αληθεια μου και το ελεος μου μετ' αυτου και εν τω ονοματι μου υψωθησεται το κερας αυτου | 25 E la mia fedeltà e il mio favore saran con lui, e nel mio nome sarà esaltata la sua possa. |
26 και θησομαι εν θαλασση χειρα αυτου και εν ποταμοις δεξιαν αυτου | 26 E stenderò sul mare la sua manoe sui fiumi la sua destra. |
27 αυτος επικαλεσεται με πατηρ μου ει συ θεος μου και αντιλημπτωρ της σωτηριας μου | 27 Egli m'invocherà: - Padre mio tu sei, il mio Dio e il protettore della mia salvezza.- |
28 καγω πρωτοτοκον θησομαι αυτον υψηλον παρα τοις βασιλευσιν της γης | 28 E lo costituirò il [mio] primogenito, l'eccelso tra i re della terra. |
29 εις τον αιωνα φυλαξω αυτω το ελεος μου και η διαθηκη μου πιστη αυτω | 29 In eterno gli conserverò il mio favore e il mio patto [si manterrà] fedele a lui. |
30 και θησομαι εις τον αιωνα του αιωνος το σπερμα αυτου και τον θρονον αυτου ως τας ημερας του ουρανου | 30 E stabilirò ne' secoli la sua progenie e il suo trono [farò eterno] come i giorni de' cieli. |
31 εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και τοις κριμασιν μου μη πορευθωσιν | 31 Che se i suoi figliuoli abbandoneranno la mia legge, e ne' miei precetti non cammineranno; |
32 εαν τα δικαιωματα μου βεβηλωσουσιν και τας εντολας μου μη φυλαξωσιν | 32 se i miei ordini violeranno, e i miei comandamenti non osserveranno: |
33 επισκεψομαι εν ραβδω τας ανομιας αυτων και εν μαστιξιν τας αμαρτιας αυτων | 33 punirò con la verga le loro iniquitàe con le sferzate i loro peccati; |
34 το δε ελεος μου ου μη διασκεδασω απ' αυτου ουδε μη αδικησω εν τη αληθεια μου | 34 ma il mio favore non ritrarrò da lui, nè farò torto alla mia fedeltà. |
35 ουδε μη βεβηλωσω την διαθηκην μου και τα εκπορευομενα δια των χειλεων μου ου μη αθετησω | 35 E non violerò il mio patto, e la parola uscita dalle mie labbra non renderò vana. |
36 απαξ ωμοσα εν τω αγιω μου ει τω δαυιδ ψευσομαι | 36 Ho giurato una volta per la mia santità, non mentirò a David. |
37 το σπερμα αυτου εις τον αιωνα μενει και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος εναντιον μου | 37 Il suo seme durerà in eterno, |
38 και ως η σεληνη κατηρτισμενη εις τον αιωνα και ο μαρτυς εν ουρανω πιστος διαψαλμα | 38 e il suo trono [permarrà] come il sole al mio cospetto, come la luna sarà stabilito in eterno: e chi l'attesta nel cielo è fedele». |
39 συ δε απωσω και εξουδενωσας ανεβαλου τον χριστον σου | 39 [Ed ecco] invece [che] tu hai rigettato e dispregiato, hai respinto il tuo Unto! |
40 κατεστρεψας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας εις την γην το αγιασμα αυτου | 40 Hai rotto il patto col tuo servo, hai profanato nella polvere il suo diadema. |
41 καθειλες παντας τους φραγμους αυτου εθου τα οχυρωματα αυτου δειλιαν | 41 Hai distrutto tutte le sue muraglie, le sue fortezze hai ridotto in rovina. |
42 διηρπασαν αυτον παντες οι διοδευοντες οδον εγενηθη ονειδος τοις γειτοσιν αυτου | 42 L'han saccheggiato quanti passavan per via, è diventato l'obbrobrio de' suoi vicini. |
43 υψωσας την δεξιαν των εχθρων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου | 43 Hai esaltato la destra de' suoi oppressori, hai rallegrato tutti i suoi nemici. |
44 απεστρεψας την βοηθειαν της ρομφαιας αυτου και ουκ αντελαβου αυτου εν τω πολεμω | 44 Hai deviato l'aiuto della sua spadae non l'hai soccorso nella battaglia. |
45 κατελυσας απο καθαρισμου αυτον τον θρονον αυτου εις την γην κατερραξας | 45 L'hai spogliato del [suo] splendore, e il suo trono hai rovesciato a terra. |
46 εσμικρυνας τας ημερας του χρονου αυτου κατεχεας αυτου αισχυνην διαψαλμα | 46 Hai abbreviato i giorni di sua vita, l'hai ricoperto di vergogna. |
47 εως ποτε κυριε αποστρεψεις εις τελος εκκαυθησεται ως πυρ η οργη σου | 47 Sino a quando, o Signore, continuerai a voltarti in là?[e] divamperà come fuoco l'ira tua? |
48 μνησθητι τις μου η υποστασις μη γαρ ματαιως εκτισας παντας τους υιους των ανθρωπων | 48 Ricordati com'è [breve] la mia esistenza: forsechè invano hai tu creato tutti i figliuoli degli uomini? |
49 τις εστιν ανθρωπος ος ζησεται και ουκ οψεται θανατον ρυσεται την ψυχην αυτου εκ χειρος αδου διαψαλμα | 49 Chi è l'uomo che vivrà e non vedrà la morte? che scamperà l'anima sua dalla mano degli Inferi? |
50 που εισιν τα ελεη σου τα αρχαια κυριε α ωμοσας τω δαυιδ εν τη αληθεια σου | 50 Dove sono le grazie tue d'un tempo, o Signore, che tu giurasti a David sulla tua fedeltà? |
51 μνησθητι κυριε του ονειδισμου των δουλων σου ου υπεσχον εν τω κολπω μου πολλων εθνων | 51 Rammentati, o Signore, dell'obbrobrio de' tuoi servi, [rammentati] che porto nel mio seno [l'obbrobrio] di molte genti, |
52 ου ωνειδισαν οι εχθροι σου κυριε ου ωνειδισαν το ανταλλαγμα του χριστου σου | 52 [con] cui insultano i tuoi nemici, o Signore, [con] cui insultano le orme del tuo Unto. |
53 ευλογητος κυριος εις τον αιωνα γενοιτο γενοιτο | 53 Benedetto il Signore in eterno. Così sia! Così sia! |