ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 106

¹ αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου

² ειπατωσαν οι λελυτρωμενοι υπο κυριου ους ελυτρωσατο εκ χειρος εχθρου

³ εκ των χωρων συνηγαγεν αυτους απο ανατολων και δυσμων και βορρα και θαλασσης

⁴ επλανηθησαν εν τη ερημω εν ανυδρω οδον πολεως κατοικητηριου ουχ ευρον

⁵ πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων εν αυτοις εξελιπεν

⁶ και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων ερρυσατο αυτους

⁷ και ωδηγησεν αυτους εις οδον ευθειαν του πορευθηναι εις πολιν κατοικητηριου

⁸ εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων

⁹ οτι εχορτασεν ψυχην κενην και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν αγαθων

¹⁰ καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου πεπεδημενους εν πτωχεια και σιδηρω

¹¹ οτι παρεπικραναν τα λογια του θεου και την βουλην του υψιστου παρωξυναν

¹² και εταπεινωθη εν κοποις η καρδια αυτων ησθενησαν και ουκ ην ο βοηθων

¹³ και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους

¹⁴ και εξηγαγεν αυτους εκ σκοτους και σκιας θανατου και τους δεσμους αυτων διερρηξεν

¹⁵ εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων

¹⁶ οτι συνετριψεν πυλας χαλκας και μοχλους σιδηρους συνεκλασεν

¹⁷ αντελαβετο αυτων εξ οδου ανομιας αυτων δια γαρ τας ανομιας αυτων εταπεινωθησαν

¹⁸ παν βρωμα εβδελυξατο η ψυχη αυτων και ηγγισαν εως των πυλων του θανατου

¹⁹ και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους

²⁰ απεστειλεν τον λογον αυτου και ιασατο αυτους και ερρυσατο αυτους εκ των διαφθορων αυτων

²¹ εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων

²² και θυσατωσαν θυσιαν αινεσεως και εξαγγειλατωσαν τα εργα αυτου εν αγαλλιασει

²³ οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν εν πλοιοις ποιουντες εργασιαν εν υδασι πολλοις

²⁴ αυτοι ειδοσαν τα εργα κυριου και τα θαυμασια αυτου εν τω βυθω

²⁵ ειπεν και εστη πνευμα καταιγιδος και υψωθη τα κυματα αυτης

²⁶ αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων εν κακοις ετηκετο

²⁷ εταραχθησαν εσαλευθησαν ως ο μεθυων και πασα η σοφια αυτων κατεποθη

²⁸ και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εξηγαγεν αυτους

²⁹ και επεταξεν τη καταιγιδι και εστη εις αυραν και εσιγησαν τα κυματα αυτης

³⁰ και ευφρανθησαν οτι ησυχασαν και ωδηγησεν αυτους επι λιμενα θεληματος αυτων

³¹ εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων

³² υψωσατωσαν αυτον εν εκκλησια λαου και εν καθεδρα πρεσβυτερων αινεσατωσαν αυτον

³³ εθετο ποταμους εις ερημον και διεξοδους υδατων εις διψαν

³⁴ γην καρποφορον εις αλμην απο κακιας των κατοικουντων εν αυτη

³⁵ εθετο ερημον εις λιμνας υδατων και γην ανυδρον εις διεξοδους υδατων

³⁶ και κατωκισεν εκει πεινωντας και συνεστησαντο πολιν κατοικεσιας

³⁷ και εσπειραν αγρους και εφυτευσαν αμπελωνας και εποιησαν καρπον γενηματος

³⁸ και ευλογησεν αυτους και επληθυνθησαν σφοδρα και τα κτηνη αυτων ουκ εσμικρυνεν

³⁹ και ωλιγωθησαν και εκακωθησαν απο θλιψεως κακων και οδυνης

⁴⁰ εξεχυθη εξουδενωσις επ' αρχοντας και επλανησεν αυτους εν αβατω και ουχ οδω

⁴¹ και εβοηθησεν πενητι εκ πτωχειας και εθετο ως προβατα πατριας

⁴² οψονται ευθεις και ευφρανθησονται και πασα ανομια εμφραξει το στομα αυτης

⁴³ τις σοφος και φυλαξει ταυτα και συνησουσιν τα ελεη του κυριου