Job 5

KING JAMES BIBLE	LXX
1 Call now, if there be any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?	1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη
2 For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.	2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος
3 I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.	3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα
4 His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither is there any to deliver them.	4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.	5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς
6 Although affliction cometh not forth of the dust, neither doth trouble spring out of the ground;	6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος
7 Yet man is born unto trouble, as the sparks fly upward.	7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται
8 I would seek unto God, and unto God would I commit my cause:	8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι
9 Which doeth great things and unsearchable; marvellous things without number:	9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:	10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον
11 To set up on high those that be low; that those which mourn may be exalted to safety.	11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα
12 He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform their enterprise.	12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες
13 He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.	13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν
14 They meet with darkness in the daytime, and grope in the noonday as in the night.	14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι
15 But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.	15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.	16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη
17 Behold, happy is the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:	17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου
18 For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.	18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο
19 He shall deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.	19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον
20 In famine he shall redeem thee from death: and in war from the power of the sword.	20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.	21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων
22 At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.	22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης
23 For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.	23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι
24 And thou shalt know that thy tabernacle shall be in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.	24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη
25 Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.	25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου
26 Thou shalt come to thy grave in a full age, like as a shock of corn cometh in in his season.	26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα
27 Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.	27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας