A zsoltárok könyve 70
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 A karvezetőnek. Dávid zsoltára. Emlékezetül. | 1 Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum. |
2 Isten, fordítsd figyelmedet megmentésemre, Uram, siess segítségemre! | 2 In justitia tua libera me, et eripe me : inclina ad me aurem tuam, et salva me. |
3 Jöjjenek zavarba és szégyenüljenek meg, akik életemre törnek! Hátráljanak meg, valljanak szégyent, akik rosszat akarnak nekem. | 3 Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias : quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu. |
4 Hátráljanak meg és piruljanak, akik az életemre törnek. | 4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui : |
5 Ujjongjanak és örvendezzenek benned mindazok, akik téged keresnek! »Magasztaltassék az Úr!« – mondják mindenkor, akik örvendeznek szabadításodon. | 5 quoniam tu es patientia mea, Domine ; Domine, spes mea a juventute mea. |
6 Én pedig szűkölködő és szegény vagyok, Istenem, segíts rajtam! Segítőm és szabadítóm te vagy, ne késlekedj, Uram! | 6 In te confirmatus sum ex utero ; de ventre matris meæ tu es protector meus ; in te cantatio mea semper. |
7 Tamquam prodigium factus sum multis ; et tu adjutor fortis. | |
8 Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam. | |
9 Ne projicias me in tempore senectutis ; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. | |
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum, | |
11 dicentes : Deus dereliquit eum : persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat. | |
12 Deus, ne elongeris a me ; Deus meus, in auxilium meum respice. | |
13 Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi. | |
14 Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam. | |
15 Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam, | |
16 introibo in potentias Domini ; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius. | |
17 Deus, docuisti me a juventute mea ; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua. | |
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam, | |
19 et justitiam tuam, Deus, usque in altissima ; quæ fecisti magnalia, Deus : quis similis tibi ? | |
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas ! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me. | |
21 Multiplicasti magnificentiam tuam ; et conversus consolatus es me. | |
22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus ; psallam tibi in cithara, sanctus Israël. | |
23 Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi ; et anima mea quam redemisti. | |
24 Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi. |