Livre des Proverbes 31

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Paroles de Lemuel, roi de Massa, que sa mère lui apprit.	1 Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.
2 Quoi, mon fils! quoi, fils de mes entrailles! quoi, fils de mes voeux!	2 Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;
3 Ne livre pas ta vigueur aux femmes, ni tes voies à celles qui perdent les rois.	3 Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.
4 Il ne convient pas aux rois, Lemuel, il ne convient pas aux rois de boire du vin, ni aux princesd'aimer la boisson,	4 Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα?
5 de crainte qu'en buvant ils n'oublient ce qui est décrété et qu'ils ne faussent la cause de tous lespauvres.	5 μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.
6 Procure des boissons fortes à qui va mourir, du vin à qui est rempli d'amertume:	6 Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην?
7 qu'il boive, qu'il oublie sa misère, qu'il ne se souvienne plus de son malheur!	7 δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.
8 Ouvre la bouche en faveur du muet, pour la cause de tous les abandonnés;	8 Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.
9 ouvre la bouche, juge avec justice, défends la cause du pauvre et du malheureux.	9 Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.
10 Une maîtresse femme, qui la trouvera? Elle a bien plus de prix que les perles!	10 Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.
11 En elle se confie le coeur de son mari, il ne manque pas d'en tirer profit.	11 Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ' αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.
12 Elle fait son bonheur et non son malheur, tous les jours de sa vie.	12 Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.
13 Elle cherche laine et lin et travaille d'une main allègre.	13 Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.
14 Elle est pareille à des vaisseaux marchands: de loin, elle amène ses vivres.	14 Ειναι ως τα πλοια των εμπορων? φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.
15 Il fait encore nuit qu'elle se lève, distribuant à sa maisonnée la pitance, et des ordres à sesservantes.	15 Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.
16 A-t-elle en vue un champ, elle l'acquiert; du produit de ses mains, elle plante une vigne.	16 Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον? εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.
17 Elle ceint vigoureusement ses reins et déploie la force de ses bras.	17 Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.
18 Elle sait que ses affaires vont bien, de la nuit, sa lampe ne s'éteint.	18 Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον? ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.
19 Elle met la main à la quenouille, ses doigts prennent le fuseau.	19 Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.
20 Elle étend les mains vers le pauvre, elle tend les bras aux malheureux.	20 Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.
21 Elle ne redoute pas la neige pour sa maison, car toute sa maisonnée porte double vêtement.	21 Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης? διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.
22 Elle se fait des couvertures, de lin et de pourpre est son vêtement.	22 Καμνει εις εαυτην σκεπασματα? το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.
23 Aux portes de la ville, son mari est connu, il siège parmi les anciens du pays.	23 Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.
24 Elle tisse des étoffes et les vend, au marchand elle livre une ceinture.	24 Καμνει λεπτον πανιον και πωλει? και διδει ζωνας εις τους εμπορους.
25 Force et dignité forment son vêtement, elle rit au jour à venir.	25 Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη? και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.
26 Avec sagesse elle ouvre la bouche, sur sa langue: une doctrine de piété.	26 Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια? και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.
27 De sa maisonnée, elle surveille le va-et-vient, elle ne mange pas le pain de l'oisiveté.	27 Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.
28 Ses fils se lèvent pour la proclamer bienheureuse, son mari, pour faire son éloge:	28 Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην? ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην?
29 "Nombre de femmes ont accompli des exploits, mais toi, tu les surpasses toutes!"	29 Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.
30 Tromperie que la grâce! Vanité, la beauté! La femme qui craint Yahvé, voilà celle qu'il fautféliciter!	30 Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος? η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.
31 Accordez-lui une part du produit de ses mains, et qu'aux portes ses oeuvres fassent son éloge!	31 Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης? και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.