Livre des Psaumes 55

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant. Sur les instruments à cordes. Poème. De David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγινωθ? Μασχιλ του Δαβιδ.>> Δος ακροασιν, Θεε, εις την προσευχην μου, και μη αποσυρθης απο της δεησεως μου.
2 Entends, ô Dieu, ma prière, ne te dérobe pas à ma supplique,	2 Προσεξον εις εμε και εισακουσον μου? λυπουμαι εν τη μελετη μου και ταραττομαι,
3 donne-moi audience, réponds-moi, je divague en ma plainte. Je frémis	3 απο της φωνης του εχθρου, απο της καταθλιψεως του ασεβους? διοτι ριπτουσιν επ' εμε ανομιαν και μετ' οργης με μισουσιν.
4 sous les cris de l'ennemi, sous les huées de l'impie; ils me chargent de crimes, avec rage ilsm'accusent.	4 Η καρδια μου καταθλιβεται εντος μου, και φοβος θανατου επεσεν επ' εμε.
5 Mon coeur se tord en moi, les affres de la mort tombent sur moi;	5 Φοβος και τρομος ηλθεν επ' εμε, και φρικη με εκαλυψε.
6 crainte et tremblement me pénètrent, un frisson m'étreint.	6 Και ειπα, Τις να μοι εδιδε πτερυγας ως περιστερας? ηθελον πεταξει και αναπαυθη.
7 Et je dis: Qui me donnera des ailes comme à la colombe, que je m'envole et me pose?	7 Ιδου, ηθελον απομακρυνθη φευγων, ηθελον διατριβει εν τη ερημω. Διαψαλμα.
8 Voici, je m'enfuirais au loin, je gîterais au désert.	8 Ηθελον ταχυνει την φυγην μου απο της ορμης του ανεμου, απο της θυελλης.
9 J'aurais bientôt un asile contre le vent de calomnie, et l'ouragan	9 Καταποντισον αυτους, Κυριε? διαιρεσον τας γλωσσας αυτων? διοτι ειδον καταδυναστειαν και εριδα εν τη πολει.
10 qui dévore, Seigneur, et le flux de leur langue. Je vois en effet la violence et la discorde en laville;	10 Ημεραν και νυκτα περικυκλουσιν αυτην περι τα τειχη αυτης? και ανομια και υβρις ειναι εν τω μεσω αυτης?
11 de jour et de nuit elles tournent en haut de ses remparts. Crime et peine sont au-dedans	11 πονηρια εν τω μεσω αυτης? και απατη και δολος δεν λειπουσιν απο των πλατειων αυτης.
12 la ruine est au-dedans; jamais de sa grand-place ne s'éloignent fraude et tyrannie.	12 Επειδη δεν με ωνειδισεν εχθρος, το οποιον ηθελον υποφερει? δεν ηγερθη επ' εμε ο μισων με? τοτε ηθελον κρυφθη απ' αυτου?
13 Si encore un ennemi m'insultait, je pourrais le supporter; si contre moi s'élevait mon rival, jepourrais me dérober.	13 Αλλα συ, ανθρωπε ομοψυχε, οδηγε μου και γνωστε μου?
14 Mais toi, un homme de mon rang, mon ami, mon intime,	14 οιτινες συνωμιλουμεν μετα γλυκυτητος, συνεπορευομεθα εις τον οικον του Θεου.
15 à qui m'unissait une douce intimité dans la maison de Dieu! Qu'ils s'en aillent dans le tumulte,	15 Ας ελθη θανατος επ' αυτους? ας καταβωσι ζωντες εις τον αδην? διοτι μεταξυ αυτων, εν ταις κατοικιαις αυτων, ειναι κακιαι.
16 que sur eux fonde la Mort, qu'ils descendent vivants au shéol, car le mal est chez eux, dans leurlogis.	16 Εγω προς τον Θεον θελω κραζει, και ο Κυριος θελει με σωσει.
17 Pour moi, vers Dieu j'appelle et Yahvé me sauve;	17 Εσπερας και πρωι και μεσημβριαν θελω παρακαλει και φωναζει? και θελει ακουσει της φωνης μου.
18 le soir et le matin et à midi je me plains et frémis. Il entend mon cri,	18 Θελει λυτρωσει εν ειρηνη την ψυχην μου απο της μαχης της κατ' εμου? διοτι πολλοι ειναι εναντιον μου.
19 il rachète dans la paix mon âme de la guerre qu'on me fait: ils sont en procès avec moi.	19 Ο Θεος, ο υπαρχων προ των αιωνων, θελει εισακουσει και θελει ταπεινωσει αυτους? Διαψαλμα? διοτι δεν μεταβαλλουσι τροπον ουδε φοβουνται τον Θεον.
20 Or Dieu entendra, il les humiliera, lui qui trône dès l'origine; pour eux, point d'amendement: ils necraignent pas Dieu.	20 Εκαστος εκτεινει τας χειρας αυτου επι τους ειρηνευοντας μετ' αυτου? αθετει την συνθηκην αυτου.
21 Il étend les mains contre ses alliés, il a violé son pacte;	21 Το στομα αυτου ειναι απαλωτερον βουτυρου, αλλ' εν τη καρδια αυτου ειναι πολεμος? τα λογια αυτου ειναι μαλακωτερα ελαιου, πλην ειναι ξιφη γυμνα.
22 plus onctueuse que la crème est sa bouche et son coeur fait la guerre; ses discours sont plus douxque l'huile et ce sont des épées nues.	22 Επιρριψον επι τον Κυριον το φορτιον σου, και αυτος θελει σε ανακουφισει? δεν θελει ποτε συγχωρησει να σαλευθη ο δικαιος.
23 Décharge sur Yahvé ton fardeau et lui te subviendra, il ne peut laisser à jamais chanceler le juste.	23 Αλλα συ, Θεε, θελεις καταβιβασει αυτους εις φρεαρ απωλειας? ανδρες αιματων και δολιοτητος δεν θελουσι φθασει εις το ημισυ των ημερων αυτων? αλλ' εγω θελω ελπιζει επι σε.
24 Et toi, ô Dieu, tu les pousses dans le puits du gouffre, les hommes de sang et de fraude, avant lamoitié de leurs jours. Et moi je compte sur toi.