ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 51

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 εξομολογησομαι σοι κυριε βασιλευ και αινεσω σε θεον τον σωτηρα μου εξομολογουμαι τω ονοματι σου	1 Oratio Iesu filii Sirach. “ Confitebor tibi, Domine rex; et collaudabo te Deum salvatorem meum.
2 οτι σκεπαστης και βοηθος εγενου μοι και ελυτρωσω το σωμα μου εξ απωλειας και εκ παγιδος διαβολης γλωσσης απο χειλεων εργαζομενων ψευδος και εναντι των παρεστηκοτων εγενου βοηθος και ελυτρωσω με	2 Confitebor nomini tuo, quoniam adiutor et protector factus es mihi
3 κατα το πληθος ελεους και ονοματος σου εκ βρυγμων ετοιμον εις βρωμα εκ χειρος ζητουντων την ψυχην μου εκ πλειονων θλιψεων ων εσχον	3 et liberasti corpus meum a perditione, a laqueo linguae iniquae et a labiis operantium mendacium, et in conspectu insurgentium factus es mihi adiutor.
4 απο πνιγμου πυρας κυκλοθεν και εκ μεσου πυρος ου ουκ εξεκαυσα	4 Et liberasti me, secundum magnitudinem misericordiae et nominis tui, a laqueis praeparatis ad escam,
5 εκ βαθους κοιλιας αδου και απο γλωσσης ακαθαρτου και λογου ψευδους	5 de manibus quaerentium animam meam et de multis tribulationibus, quae circumdederunt me,
6 βασιλει διαβολη γλωσσης αδικου ηγγισεν εως θανατου η ψυχη μου και η ζωη μου ην συνεγγυς αδου κατω	6 a pressura flammae, quae circumdedit me, et de medio ignis, ubi non sum aestuatus;
7 περιεσχον με παντοθεν και ουκ ην ο βοηθων ενεβλεπον εις αντιλημψιν ανθρωπων και ουκ ην	7 de altitudine ventris inferi et a lingua coinquinata et a verbo mendacii, a iaculo linguae iniustae.
8 και εμνησθην του ελεους σου κυριε και της εργασιας σου της απ' αιωνος οτι εξαιρη τους υπομενοντας σε και σωζεις αυτους εκ χειρος εχθρων	8 Appropinquavit usque ad mortem anima mea,
9 και ανυψωσα απο γης ικετειαν μου και υπερ θανατου ρυσεως εδεηθην	9 et vita mea appropinquans erat in inferno deorsum.
10 επεκαλεσαμην κυριον πατερα κυριου μου μη με εγκαταλιπειν εν ημεραις θλιψεως εν καιρω υπερηφανιων αβοηθησιας αινεσω το ονομα σου ενδελεχως και υμνησω εν εξομολογησει	10 Circumdederunt me undique, et non erat qui adiuvaret; respiciens eram ad adiutorium hominum, et non erat.
11 και εισηκουσθη η δεησις μου εσωσας γαρ με εξ απωλειας και εξειλου με εκ καιρου πονηρου	11 Memoratus autem sum misericordiae tuae, Domine, et operationis tuae, quae a saeculo est,
12 δια τουτο εξομολογησομαι σοι και αινεσω σε και ευλογησω τω ονοματι κυριου	12 quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus iniquorum.
13 ετι ων νεωτερος πριν η πλανηθηναι με εζητησα σοφιαν προφανως εν προσευχη μου	13 Exaltavi de terra supplicationem meam et pro morte defluente deprecatus sum.
14 εναντι ναου ηξιουν περι αυτης και εως εσχατων εκζητησω αυτην	14 Invocavi Dominum: “Pater meus es tu, ne derelinquas me in die tribulationis meae et in tempore superborum sine adiutorio.
15 εξ ανθους ως περκαζουσης σταφυλης ευφρανθη η καρδια μου εν αυτη επεβη ο πους μου εν ευθυτητι εκ νεοτητος μου ιχνευον αυτην	15 Laudabo nomen tuum assidue et collaudabo illud in confessione”. Et exaudita est oratio mea.
16 εκλινα ολιγον το ους μου και εδεξαμην και πολλην ευρον εμαυτω παιδειαν	16 Et liberasti me de perditione et eripuisti me de tempore iniquo.
17 προκοπη εγενετο μοι εν αυτη τω διδοντι μοι σοφιαν δωσω δοξαν	17 Propterea confitebor et laudem dicam tibi et benedicam nomini Domini.
18 διενοηθην γαρ του ποιησαι αυτην και εζηλωσα το αγαθον και ου μη αισχυνθω	18 Cum adhuc iunior essem, priusquam oberrarem, quaesivi sapientiam palam in oratione mea;
19 διαμεμαχισται η ψυχη μου εν αυτη και εν ποιησει νομου διηκριβασαμην τας χειρας μου εξεπετασα προς υψος και τα αγνοηματα αυτης επενθησα	19 ante templum postulabam pro illa et usque in novissimis inquiram eam, et effloruit tamquam praecox uva.
20 την ψυχην μου κατευθυνα εις αυτην και εν καθαρισμω ευρον αυτην καρδιαν εκτησαμην μετ' αυτης απ' αρχης δια τουτο ου μη εγκαταλειφθω	20 Laetatum est cor meum in ea, ambulavit pes meus iter rectum; a iuventute mea investigabam eam.
21 και η κοιλια μου εταραχθη του εκζητησαι αυτην δια τουτο εκτησαμην αγαθον κτημα	21 Inclinavi modice aurem meam et excepi illam
22 εδωκεν κυριος γλωσσαν μοι μισθον μου και εν αυτη αινεσω αυτον	22 et multam inveni mihimetipsi sapientiam et multum profeci in ea:
23 εγγισατε προς με απαιδευτοι και αυλισθητε εν οικω παιδειας	23 danti mihi sapientiam dabo gloriam.
24 τι οτι υστερεισθαι λεγετε εν τουτοις και αι ψυχαι υμων διψωσι σφοδρα	24 Consiliatus sum enim, ut facerem illam; et quaesivi bonum et non confundar.
25 ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα κτησασθε εαυτοις ανευ αργυριου	25 Colluctata est anima mea in illa, et in faciendo legem diligens fui.
26 τον τραχηλον υμων υποθετε υπο ζυγον και επιδεξασθω η ψυχη υμων παιδειαν εγγυς εστιν ευρειν αυτην	26 Manus meas extendi in altum et incognoscibilia eius intellexi.
27 ιδετε εν οφθαλμοις υμων οτι ολιγον εκοπιασα και ευρον εμαυτω πολλην αναπαυσιν	27 Animam meam direxi ad illam et in purificatione inveni eam.
28 μετασχετε παιδειας εν πολλω αριθμω αργυριου και πολυν χρυσον κτησασθε εν αυτη	28 Possedi cum ipsa cor ab initio; propter hoc non derelinquar.
29 ευφρανθειη η ψυχη υμων εν τω ελεει αυτου και μη αισχυνθειητε εν αινεσει αυτου	29 Venter meus conturbatus est quaerendo illam; propterea bonam possedi possessionem.
30 εργαζεσθε το εργον υμων προ καιρου και δωσει τον μισθον υμων εν καιρω αυτου .	30 Dedit mihi Dominus linguam mercedem meam, et in ipsa laudabo eum.
	31 Appropiate ad me, indocti, et congregate vos in domo disciplinae.
	32 Quid adhuc retardatis in his, dum animae vestrae sitiunt vehementer?
	33 Aperui os meum et locutus sum: “Comparate vobis sine argento
	34 et collum vestrum subicite iugo, et suscipiat anima vestra disciplinam: in proximo est enim invenire eam.
	35 Videte oculis vestris quia modicum laboravi et inveni mihi multam requiem.
	36 Assumite disciplinam in multo numero argenti et copiosum aurum possidete in ea.
	37 Laetetur anima vestra in misericordia eius, et non confundemini in laude ipsius.
	38 Operamini opus vestrum ante tempus, et dabit vobis mercedem vestram in tempore suo” ”.