ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.	1 Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe, sic indecens est stulto gloria.
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.	2 Sicut avis ad alia transvolans, et passer quolibet vadens, sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.	3 Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.	4 Ne respondeas stulto juxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.	5 Responde stulto juxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.	6 Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuntium stultum.
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	7 Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias, sic indecens est in ore stultorum parabola.
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.	8 Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii, ita qui tribuit insipienti honorem.
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	9 Quomodo si spina nascatur in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.	10 Judicium determinat causas, et qui imponit stulto silentium iras mitigat.
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.	11 Sicut canis qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens qui iterat stultitiam suam.
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	12 Vidisti hominem sapientem sibi videri ? magis illo spem habebit insipiens.
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.	13 Dicit piger : Leo est in via, et leæna in itineribus.
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.	14 Sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.	15 Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.	16 Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.	17 Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens et commiscetur rixæ alterius.
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,	18 Sicut noxius est qui mittit sagittas et lanceas in mortem,
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;	19 ita vir fraudulenter nocet amico suo, et cum fuerit deprehensus dicit : Ludens feci.
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.	20 Cum defecerint ligna extinguetur ignis, et susurrone subtracto, jurgia conquiescent.
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.	21 Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.	22 Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.	23 Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.	24 Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.	25 Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.	26 Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia ejus in consilio.
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.	27 Qui fodit foveam incidet in eam, et qui volvit lapidem revertetur ad eum.
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.	28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.