ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.	1 Quomodo nix in aestate et pluvia in messe, sic indecens est stulto gloria.
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.	2 Sicut avis ad alia transvolans et hirundo volitans, sic maledictum frustra prolatum non superveniet.
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.	3 Flagellum equo et camus asino et virga dorso stultorum.
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.	4 Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne tu quoque efficiaris ei similis;
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.	5 responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.	6 Amputat sibi pedes et iniuriam bibit, qui mittit verba per manum stulti.
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	7 Quomodo molles claudo tibiae, sic in ore stultorum parabola.
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.	8 Sicut qui celat lapidem in acervo, ita qui tribuit insipienti honorem.
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	9 Spina crescens in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.	10 Sagittarius, qui conicit ad omnia, ita qui stultum conducit et qui vagos conducit.
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.	11 Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic stultus, qui iterat stultitiam suam.
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	12 Vidisti hominem sapientem sibi videri? Magis illo spem habebit stultus.
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.	13 Dicit piger: “ Leaena est in via, et leo in plateis ”.
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.	14 Ostium vertitur in cardine suo, et piger in lectulo suo.
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.	15 Abscondit piger manum in catino et laborat, si ad os suum eam converterit.
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.	16 Sapientior sibi piger videtur septem viris respondentibus sententias.
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.	17 Apprehendit auribus canem, qui transiens commiscetur rixae alterius.
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,	18 Sicut insanit, qui mittit sagittas et lanceas in mortem,
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;	19 ita vir, qui decipit amicum suum et dicit: “ Nonne ludens feci? ”.
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.	20 Cum defecerint ligna, exstinguetur ignis, et, susurrone subtracto, iurgia conquiescent.
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.	21 Sicut carbones ad prunas et ligna ad ignem, sic homo litigiosus ad inflammandas rixas.
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.	22 Verba susurronis quasi dulcia et ipsa perveniunt ad intima ventris.
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.	23 Sicut argentum sordidum ornans vas fictile, sic labia levia et cor malum.
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.	24 Labiis suis se dissimulabit inimicus, cum in corde tractaverit dolos:
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.	25 quando mollierit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem abominationes sunt in corde illius;
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.	26 operiet odium fraudulenter, revelabitur autem malitia eius in concilio.
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.	27 Qui fodit foveam, incidet in eam; et, qui volvit lapidem, revertetur ad eum.
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.	28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.