1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει. | 1 Snow no more befits the summer, nor rain the harvest-time, than honours befit a fool. |
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει. | 2 As the sparrow escapes, and the swal ow flies away, so the undeserved curse will never hit its mark. |
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων. | 3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and for the backs of fools, a stick. |
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου. | 4 Do not answer a fool in the terms of his fol y for fear you grow like him yourself. |
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου. | 5 Answer a fool in the terms of his fol y for fear he imagine himself wise. |
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν. | 6 He wounds himself, he takes violence for his drink, who sends a message by a fool. |
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων. | 7 Unreliable as the legs of the lame, so is a proverb in the mouth of fools. |
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα. | 8 As wel tie the stone to the sling as pay honour to a fool. |
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων. | 9 A thorn branch in a drunkard's hand, such is a proverb in the mouth of fools. |
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας. | 10 An archer wounding everyone, such is he who hires the passing fool and drunkard. |
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου. | 11 As a dog returns to its vomit, so a fool reverts to his fol y. |
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου. | 12 You see someone who thinks himself wise? More to be hoped for from a fool than from him! |
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις. | 13 'A wild beast on the road!' says the idler, 'a lion in the streets!' |
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου. | 14 The door turns on its hinges, the idler on his bed. |
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου. | 15 Into the dish the idler dips his hand, but is too tired to bring it back to his mouth. |
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας. | 16 The idler thinks himself wiser than seven people who answer with discretion. |
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων. | 17 He takes a stray dog by the ears, who meddles in someone else's quarrel. |
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον, | 18 Like a madman hurling firebrands, arrows and death, |
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων; | 19 so is anyone who lies to a companion and then says, 'Aren't I amusing?' |
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει. | 20 No wood, and the fire goes out; no slanderer, and quarrel ing dies down. |
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας. | 21 Charcoal for live embers, wood for fire, and the quarrelsome for kindling strife. |
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας. | 22 The words of a slanderer are tasty morsels that go right down into the bel y. |
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον. | 23 Base silver-plate on top of clay: such are fervent lips and a wicked heart. |
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου. | 24 Whoever hates may hide it in speech, but deep within lies treachery; |
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου. | 25 do not trust such a person's pretty speeches, since in the heart lurk seven abominations. |
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως. | 26 Hatred may disguise itself with guile, to reveal its wickedness later in the assembly. |
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον. | 27 Whoever digs a pit fal s into it, the stone comes back on him that rol s it. |
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην. | 28 The lying tongue hates its victims, the wheedling mouth causes ruin. |