Amos 5

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Hear ye this word, which I take up concerning you for a lamentation. The house of Israel is fallen, and it shall rise no more.	1 ακουσατε τον λογον κυριου τουτον ον εγω λαμβανω εφ' υμας θρηνον οικος ισραηλ
2 The virgin of Israel is cast down upon her land, there is none to raise her up.	2 επεσεν ουκετι μη προσθη του αναστηναι παρθενος του ισραηλ εσφαλεν επι της γης αυτης ουκ εστιν ο αναστησων αυτην
3 For thus saith the Lord God: The city, out of which came forth a thousand, there shall be left in it a hundred: and out of which there came a hundred, there shall be left in it ten, in the house of Israel.	3 διοτι ταδε λεγει κυριος κυριος η πολις εξ ης εξεπορευοντο χιλιοι υπολειφθησονται εκατον και εξ ης εξεπορευοντο εκατον υπολειφθησονται δεκα τω οικω ισραηλ
4 For thus saith the Lord to the house of Israel: Seek ye me, and you shall live.	4 διοτι ταδε λεγει κυριος προς τον οικον ισραηλ εκζητησατε με και ζησεσθε
5 But seek not Bethel, and go not into Galgal, neither shall you pass over to Bersabee: for Galgal shall go into captivity, and Bethel shall be unprofitable.	5 και μη εκζητειτε βαιθηλ και εις γαλγαλα μη εισπορευεσθε και επι το φρεαρ του ορκου μη διαβαινετε οτι γαλγαλα αιχμαλωτευομενη αιχμαλωτευθησεται και βαιθηλ εσται ως ουχ υπαρχουσα
6 Seek ye the Lord, and live: lest the house of Joseph be burnt with fire, and it shall devour, and there shall be none to quench Bethel.	6 εκζητησατε τον κυριον και ζησατε οπως μη αναλαμψη ως πυρ ο οικος ιωσηφ και καταφαγεται αυτον και ουκ εσται ο σβεσων τω οικω ισραηλ
7 You that turn judgment into wormwood, and forsake justice in the land,	7 κυριος ο ποιων εις υψος κριμα και δικαιοσυνην εις γην εθηκεν
8 Seek him that maketh Arcturus, and Orion, and that turneth darkness into morning, and that changeth day into night: that calleth the waters of the sea, and poureth them out upon the face of the earth: The Lord is his name.	8 ποιων παντα και μετασκευαζων και εκτρεπων εις το πρωι σκιαν θανατου και ημεραν εις νυκτα συσκοταζων ο προσκαλουμενος το υδωρ της θαλασσης και εκχεων αυτο επι προσωπου της γης κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ονομα αυτω
9 He that with a smile bringeth destruction upon the strong, and waste upon the mighty.	9 ο διαιρων συντριμμον επ' ισχυν και ταλαιπωριαν επι οχυρωμα επαγων
10 They have hated him that rebuketh in the gate: and have abhorred him that speaketh perfectly.	10 εμισησαν εν πυλαις ελεγχοντα και λογον οσιον εβδελυξαντο
11 Therefore because you robbed the poor, and took the choice prey from him: you shall build houses with square stone, and shall not dwell in them: you shall plant most delightful vineyards, and shall not drink the wine of them.	11 δια τουτο ανθ' ων κατεκονδυλιζετε πτωχους και δωρα εκλεκτα εδεξασθε παρ' αυτων οικους ξυστους ωκοδομησατε και ου μη κατοικησητε εν αυτοις αμπελωνας επιθυμητους εφυτευσατε και ου μη πιητε τον οινον εξ αυτων
12 Because I know your manifold crimes, and your grievous sine: enemies of the just, taking bribes, and oppressing the poor in the gate.	12 οτι εγνων πολλας ασεβειας υμων και ισχυραι αι αμαρτιαι υμων καταπατουντες δικαιον λαμβανοντες αλλαγματα και πενητας εν πυλαις εκκλινοντες
13 Therefore the prudent shall keep silence at that time, for it is an evil time.	13 δια τουτο ο συνιων εν τω καιρω εκεινω σιωπησεται οτι καιρος πονηρος εστιν
14 Seek ye good, and not evil, that you may live: and the Lord the God of hosts will be with you, as you have said.	14 εκζητησατε το καλον και μη το πονηρον οπως ζησητε και εσται ουτως μεθ' υμων κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ον τροπον ειπατε
15 Hate evil, and love good, and establish judgment in the gate: it may be the Lord the God of hosts may have mercy on the remnant of Joseph.	15 μεμισηκαμεν τα πονηρα και ηγαπηκαμεν τα καλα και αποκαταστησατε εν πυλαις κριμα οπως ελεηση κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ τους περιλοιπους του ιωσηφ
16 Therefore thus saith the Lord the God of hosts the sovereign Lord: In every street there shall be wailing: and in all places that are without, they shall say: Alas, alas! and they shall call the husbandman to mourning, and such as are skilful in lamentation to lament.	16 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ εν πασαις πλατειαις κοπετος και εν πασαις οδοις ρηθησεται ουαι ουαι κληθησεται γεωργος εις πενθος και κοπετον και εις ειδοτας θρηνον
17 And in all vineyards there shall be wailing: because I will pass through in the midst of thee, saith the Lord.	17 και εν πασαις οδοις κοπετος διοτι διελευσομαι δια μεσου σου ειπεν κυριος
18 Woe to them that desire the day of the Lord: to what end is it for you? the day of the Lord is darkness, and not light.	18 ουαι οι επιθυμουντες την ημεραν κυριου ινα τι αυτη υμιν η ημερα του κυριου και αυτη εστιν σκοτος και ου φως
19 As if a man should flee from the face of a lion, and a bear should meet him: or enter into the house, and lean with his hand upon the wall, and a serpent should bite him.	19 ον τροπον οταν φυγη ανθρωπος εκ προσωπου του λεοντος και εμπεση αυτω η αρκος και εισπηδηση εις τον οικον αυτου και απερεισηται τας χειρας αυτου επι τον τοιχον και δακη αυτον ο οφις
20 Shall not the day of the Lord be darkness, and not light: and obscurity, and no brightness in it?	20 ουχι σκοτος η ημερα του κυριου και ου φως και γνοφος ουκ εχων φεγγος αυτη
21 I hate, and have rejected your festivities: and I will not receive the odour of your assemblies.	21 μεμισηκα απωσμαι εορτας υμων και ου μη οσφρανθω εν ταις πανηγυρεσιν υμων
22 And if you offer me holocausts, and your gifts, I will not receive them: neither will I regard the vows of your fat beasts.	22 διοτι και εαν ενεγκητε μοι ολοκαυτωματα και θυσιας υμων ου προσδεξομαι αυτα και σωτηριου επιφανειας υμων ουκ επιβλεψομαι
23 Take away from me the tumult of thy songs: and I will not hear the canticles of thy harp.	23 μεταστησον απ' εμου ηχον ωδων σου και ψαλμον οργανων σου ουκ ακουσομαι
24 But judgment shall be revealed as water, and justice as a mighty torrent.	24 και κυλισθησεται ως υδωρ κριμα και δικαιοσυνη ως χειμαρρους αβατος
25 Did you offer victims and sacrifices to me in the desert for forty years, O house of Israel?	25 μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη οικος ισραηλ
26 But you carried a tabernacle for your Moloch, and the image of your idols, the star of your god, which you made to yourselves.	26 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ραιφαν τους τυπους αυτων ους εποιησατε εαυτοις
27 And I will cause you to go into captivity beyond Damascus, saith the Lord, the God of hosts is his name.	27 και μετοικιω υμας επεκεινα δαμασκου λεγει κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ονομα αυτω