Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Psalms 101


font
DOUAI-RHEIMSVULGATA
1 A psalm for David himself. Mercy and judgment I will sing to thee, O Lord: I will sing,1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.
2 and I will understand in the unspotted way, when thou shalt come to me. I walked in the innocence of my heart, in the midst of my house.2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
3 I did not set before my eyes any unjust thing: I hated the workers of iniquities.3 Non avertas faciem tuam a me :
in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ;
in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 The perverse heart did not cleave to me: and the malignant, that turned aside from me, I would not know.4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 The man that in private detracted his neighbour, him did I persecute. With him that had a proud eye, and an unsatiable heart, I would not eat.5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum,
quia oblitus sum comedere panem meum.
6 My eyes were upon the faithful of the earth, to sit with me: the man that walked in the perfect way, he served me.6 A voce gemitus mei
adhæsit os meum carni meæ.
7 He that worketh pride shall not dwell in the midst of my house: he that speaketh unjust things did not prosper before my eyes.7 Similis factus sum pellicano solitudinis ;
factus sum sicut nycticorax in domicilio.
8 In the morning I put to death all the wicked of the land: that I might cut off all the workers of iniquity from the city of the Lord.8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
et qui laudabant me adversum me jurabant :
10 quia cinerem tamquam panem manducabam,
et potum meum cum fletu miscebam,
11 a facie iræ et indignationis tuæ :
quia elevans allisisti me.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut f?num arui.
13 Tu autem, Domine, in æternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus,
et terræ ejus miserebuntur.
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terræ gloriam tuam :
17 quia ædificavit Dominus Sion,
et videbitur in gloria sua.
18 Respexit in orationem humilium
et non sprevit precem eorum.
19 Scribantur hæc in generatione altera,
et populus qui creabitur laudabit Dominum.
20 Quia prospexit de excelso sancto suo ;
Dominus de cælo in terram aspexit :
21 ut audiret gemitus compeditorum ;
ut solveret filios interemptorum :
22 ut annuntient in Sion nomen Domini,
et laudem ejus in Jerusalem :
23 in conveniendo populos in unum, et reges,
ut serviant Domino.
24 Respondit ei in via virtutis suæ :
Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
25 ne revoces me in dimidio dierum meorum,
in generationem et generationem anni tui.
26 Initio tu, Domine, terram fundasti,
et opera manuum tuarum sunt cæli.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ;
et omnes sicut vestimentum veterascent.
Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in sæculum dirigetur.