Salmi 103
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 Salmo di Davide. BENEDICI, anima mia, il Signore; E tutte le mie interiora benedite il Nome suo santo. | 1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino : Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti, |
2 Benedici, anima mia, il Signore, E non dimenticare alcuno dei suoi beneficii. | 2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem, |
3 Egli è quel che ti perdona tutte le tue iniquità; Che sana tutte le tue infermità; | 3 qui tegis aquis superiora ejus : qui ponis nubem ascensum tuum ; qui ambulas super pennas ventorum : |
4 Che riscuote dalla fossa la tua vita; Che ti corona di benignità e di compassioni; | 4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem. |
5 Che sazia di beni la tua bocca; Che ti fa ringiovanire come l’aquila | 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam : non inclinabitur in sæculum sæculi. |
6 Il Signore fa giustizia E ragione a tutti quelli che sono oppressati. | 6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ; super montes stabunt aquæ. |
7 Egli ha fatte assapere a Mosè le sue vie, Ed a’ figliuoli d’Israele le sue opere. | 7 Ab increpatione tua fugient ; a voce tonitrui tui formidabunt. |
8 Il Signore è pietoso e clemente; Lento all’ira, e di gran benignità. | 8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis. |
9 Egli non contende in eterno; E non serba l’ira in perpetuo. | 9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. |
10 Egli non ci ha fatto secondo i nostri peccati; E non ci ha reso la retribuzione secondo le nostre iniquità. | 10 Qui emittis fontes in convallibus ; inter medium montium pertransibunt aquæ. |
11 Perciocchè, quanto sono alti i cieli sopra la terra, Tanto è grande la sua benignità inverso quelli che lo temono. | 11 Potabunt omnes bestiæ agri ; expectabunt onagri in siti sua. |
12 Quant’è lontano il Levante dal Ponente, Tanto ha egli allontanati da noi i nostri misfatti. | 12 Super ea volucres cæli habitabunt ; de medio petrarum dabunt voces. |
13 Come un padre è pietoso inverso i figliuoli, Così è il Signore pietoso inverso quelli che lo temono. | 13 Rigans montes de superioribus suis ; de fructu operum tuorum satiabitur terra : |
14 Perciocchè egli conosce la nostra natura; Egli si ricorda che noi siamo polvere. | 14 producens f?num jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra, |
15 I giorni dell’uomo son come l’erba; Egli fiorisce come il fiore del campo. | 15 et vinum lætificet cor hominis : ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet. |
16 Il quale, se un vento gli passa sopra, non è più; E il suo luogo non lo riconosce più. | 16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit : |
17 Ma la benignità del Signore è di secolo in secolo Sopra quelli che lo temono; E la sua giustizia sopra i figliuoli de’ figliuoli, | 17 illic passeres nidificabunt : herodii domus dux est eorum. |
18 Di quelli che osservano il suo patto, E che si ricordano de’ suoi comandamenti, per metterli in opera | 18 Montes excelsi cervis ; petra refugium herinaciis. |
19 Il Signore ha stabilito il suo trono ne’ cieli; E il suo regno signoreggia per tutto. | 19 Fecit lunam in tempora ; sol cognovit occasum suum. |
20 Benedite il Signore, voi suoi Angeli, Possenti di forza, che fate ciò ch’egli dice, Ubbidendo alla voce della sua parola. | 20 Posuisti tenebras, et facta est nox ; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ : |
21 Benedite il Signore, voi tutti gli eserciti suoi; Voi suoi ministri, che fate ciò che gli piace. | 21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi. |
22 Benedite il Signore, voi tutte l’opere sue, In tutti i luoghi della sua signoria. Anima mia, benedici il Signore | 22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. |
23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum. | |
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine ! omnia in sapientia fecisti ; impleta est terra possessione tua. | |
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ; illic reptilia quorum non est numerus : animalia pusilla cum magnis. | |
26 Illic naves pertransibunt ; draco iste quem formasti ad illudendum ei. | |
27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore. | |
28 Dante te illis, colligent ; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate. | |
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur. | |
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ. | |
31 Sit gloria Domini in sæculum ; lætabitur Dominus in operibus suis. | |
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ; qui tangit montes, et fumigant. | |
33 Cantabo Domino in vita mea ; psallam Deo meo quamdiu sum. | |
34 Jucundum sit ei eloquium meum ; ego vero delectabor in Domino. | |
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino. |