Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

Job 7


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSGREEK BIBLE
1 ¿No es una servidumbre la vida del hombre sobre la tierra? ¿No son sus jornadas las de un asalariado?1 Δεν ειναι εκστρατεια ο βιος του ανθρωπου επι της γης; αι ημεραι αυτου ως ημεραι μισθωτου;
2 ¿Como un esclavo que suspira por la sombra, como un asalariado que espera su jornal,2 Καθως ο δουλος επιποθει την σκιαν, και καθως ο μισθωτος αναμενει τον μισθον αυτου,
3 así me han tocado en herencia meses vacíos, me han sido asignadas noches de dolor.3 ουτως εγω ελαβον δια κληρονομιαν μηνας ματαιοτητος, και οδυνηραι νυκτες διωρισθησαν εις εμε.
4 Al acostarme, pienso: «¿Cuándo me levantaré?». Pero la noche se hace muy larga y soy presa de la inquietud hasta la aurora.4 Οταν πλαγιαζω, λεγω, Ποτε θελω εγερθη, και θελει περασει η νυξ; και ειμαι πληρης ανησυχιας εως της αυγης?
5 Gusanos y costras polvorientas cubren mi carne, mi piel se agrieta y supura.5 Η σαρξ μου ειναι περιενδεδυμενη σκωληκας και βωλους χωματος? το δερμα μου διασχιζεται και ρεει.
6 Mis días corrieron más veloces que una lanzadera: al terminarse el hilo, llegaron a su fin.6 Αι ημεραι μου ειναι ταχυτεραι της κερκιδος του υφαντου, και χανονται ανευ ελπιδος.
7 Recuerda que mi vida es un soplo y que mis ojos no verán más la felicidad.7 Ενθυμηθητι οτι η ζωη μου ειναι ανεμος? ο οφθαλμος μου δεν θελει επιστρεψει δια να ιδη αγαθον.
8 El ojo que ahora me mira, ya no me verá; me buscará tu mirada, pero ya no existiré.8 Ο οφθαλμος του βλεποντος με δεν θελει με ιδει πλεον? οι οφθαλμοι σου ειναι επ' εμε, και εγω δεν υπαρχω.
9 Una nube se disipa y desaparece: así el que baja al Abismo no sube más.9 Καθως το νεφος διαλυεται και χανεται ουτως ο καταβαινων εις τον ταφον δεν θελει επαναβη?
10 No regresa otra vez a su casa ni el lugar donde estaba lo vuelve a ver.10 δεν θελει επιστρεψει πλεον εις τον οικον αυτου, και ο τοπος αυτου δεν θελει γνωρισει αυτον πλεον.
11 Por eso, no voy a refrenar mi lengua: hablaré con toda la angustia de mi espíritu, me quejaré con amargura en el alma.11 Δια τουτο εγω δεν θελω κρατησει το στομα μου? θελω λαλησει εν τη αγωνια του πνευματος μου? θελω θρηνολογησει εν τη πικρια της ψυχης μου.
12 ¿Acaso yo soy el Mar o el Dragón marino para que dispongas una guardia contra mí?12 Θαλασσα ειμαι η κητος, ωστε εθεσας επ' εμε φυλακην;
13 Cuando pienso: «Mi lecho me consolará, mi cama compartirá mis quejidos»,13 Οταν λεγω, Η κλινη μου θελει με παρηγορησει, η κοιτη μου θελει ελαφρωσει το παραπονον μου,
14 entonces tú me horrorizas con sueños y me sobresaltas con visiones.14 τοτε με φοβιζεις με ονειρα και με καταπληττεις με ορασεις?
15 ¡Más me valdría ser estrangulado, prefiero la muerte a estos huesos despreciables!15 και η ψυχη μου εκλεγει αγχονην και θανατον, παρα τα οστα μου.
16 Yo no viviré eternamente: déjame solo, porque mis días son un soplo.16 Αηδιασα? δεν θελω ζησει εις τον αιωνα? λειψον απ' εμου? διοτι αι ημεραι μου ειναι ματαιοτης.
17 ¿Qué es el hombre para que lo tengas tan en cuenta y fijes en él tu atención,17 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε μεγαλυνεις αυτον, και βαλλεις τον νουν σου επ' αυτον;
18 visitándolo cada mañana y examinándolo a cada instante?18 Και επισκεπτεσαι αυτον κατα πασαν πρωιαν και δοκιμαζεις αυτον κατα πασαν στιγμην;
19 ¿Cuándo dejarás de mirarme? ¿No me darás tregua ni para tragar saliva?19 Εως ποτε δεν θελεις συρθη απ' εμου και δεν θελεις με αφησει, εως να καταπιω τον σιελον μου;
20 Si pequé, ¿qué daño te hice, a ti, guardián de los hombres? ¿Por qué me has tomado como blanco y me he convertido en una carga para ti?20 Ημαρτησα? τι δυναμαι να καμω εις σε, διατηρητα του ανθρωπου; δια τι με εθεσας σημαδιον σου, και ειμαι βαρος εις εμαυτον;
21 ¿Por qué no perdonas mis ofensas y pasas por alto mis culpas? ¡Mira que muy pronto me acostaré en el polvo, me buscarás, y ya no existiré!21 Και δια τι δεν συγχωρεις την παραβασιν μου και αφαιρεις την ανομιαν μου; διοτι μετ' ολιγον θελω κοιμασθαι εν τω χωματι? και το πρωι θελεις με ζητησει, και δεν θελω υπαρχει.