Amos (عاموس) 3

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 اسمعوا هذا القول الذي تكلم به الرب عليكم يا بني اسرائيل على كل القبيلة التي اصعدتها من ارض مصر قائلا	1 שִׁמְעוּ אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה אֲשֶׁר דִּבֶּר יְהוָה עֲלֵיכֶם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל עַל כָּל־הַמִּשְׁפָּחָה אֲשֶׁר הֶעֱלֵיתִי מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לֵאמֹר
2 اياكم فقط عرفت من جميع قبائل الارض لذلك اعاقبكم على جميع ذنوبكم	2 רַק אֶתְכֶם יָדַעְתִּי מִכֹּל מִשְׁפְּחֹות הָאֲדָמָה עַל־כֵּן אֶפְקֹד עֲלֵיכֶם אֵת כָּל־עֲוֹנֹתֵיכֶם
3 هل يسير اثنان معا ان لم يتواعدا.	3 הֲיֵלְכוּ שְׁנַיִם יַחְדָּו בִּלְתִּי אִם־נֹועָדוּ
4 هل يزمجر الاسد في الوعر وليس له فريسة. هل يعطي شبل الاسد زئيره من خدره ان لم يخطف.	4 הֲיִשְׁאַג אַרְיֵה בַּיַּעַר וְטֶרֶף אֵין לֹו הֲיִתֵּן כְּפִיר קֹולֹו מִמְּעֹנָתֹו בִּלְתִּי אִם־לָכָד
5 هل يسقط عصفور في فخ الارض وليس له شرك. هل يرفع فخ عن الارض وهو لم يمسك شيئا.	5 הֲתִפֹּל צִפֹּור עַל־פַּח הָאָרֶץ וּמֹוקֵשׁ אֵין לָהּ הֲיַעֲלֶה־פַּח מִן־הָאֲדָמָה וְלָכֹוד לֹא יִלְכֹּוד
6 ام يضرب بالبوق في مدينة والشعب لا يرتعد. هل تحدث بلية في مدينة والرب لم يصنعها.	6 אִם־יִתָּקַע שֹׁופָר בְּעִיר וְעָם לֹא יֶחֱרָדוּ אִם־תִּהְיֶה רָעָה בְּעִיר וַיהוָה לֹא עָשָׂה
7 ان السيد الرب لا يصنع امرا الا وهو يعلن سرّه لعبيده الانبياء.	7 כִּי לֹא יַעֲשֶׂה אֲדֹנָי יְהוִה דָּבָר כִּי אִם־גָּלָה סֹודֹו אֶל־עֲבָדָיו הַנְּבִיאִים
8 الاسد قد زمجر فمن لا يخاف. السيد الرب قد تكلم فمن لا يتنبأ	8 אַרְיֵה שָׁאָג מִי לֹא יִירָא אֲדֹנָי יְהוִה דִּבֶּר מִי לֹא יִנָּבֵא
9 نادوا على القصور في اشدود وعلى القصور في ارض مصر وقولوا اجتمعوا على جبال السامرة وانظروا شغبا عظيما في وسطها ومظالم في داخلها.	9 הַשְׁמִיעוּ עַל־אַרְמְנֹות בְּאַשְׁדֹּוד וְעַל־אַרְמְנֹות בְּאֶרֶץ מִצְרָיִם וְאִמְרוּ הֵאָסְפוּ עַל־הָרֵי שֹׁמְרֹון וּרְאוּ מְהוּמֹת רַבֹּות בְּתֹוכָהּ וַעֲשׁוּקִים בְּקִרְבָּהּ
10 فانهم لا يعرفون ان يصنعوا الاستقامة يقول الرب. اولئك الذين يخزنون الظلم والاغتصاب في قصورهم.	10 וְלֹא־יָדְעוּ עֲשֹׂות־נְכֹחָה נְאֻם־יְהוָה הָאֹוצְרִים חָמָס וָשֹׁד בְּאַרְמְנֹותֵיהֶם׃ פ
11 لذلك هكذا قال السيد الرب. ضيق حتى في كل ناحية من الارض فينزل عنك عزك وتنهب قصورك	11 לָכֵן כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה צַר וּסְבִיב הָאָרֶץ וְהֹורִד מִמֵּךְ עֻזֵּךְ וְנָבֹזּוּ אַרְמְנֹותָיִךְ
12 هكذا قال الرب. كما ينزع الراعي من فم الاسد كراعين او قطعة اذن هكذا ينتزع بنو اسرائيل الجالسون في السامرة في زاوية السرير وعلى دمقس الفراش.	12 כֹּה אָמַר יְהוָה כַּאֲשֶׁר יַצִּיל הָרֹעֶה מִפִּי הָאֲרִי שְׁתֵּי כְרָעַיִם אֹו בְדַל־אֹזֶן כֵּן יִנָּצְלוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל הַיֹּשְׁבִים בְּשֹׁמְרֹון בִּפְאַת מִטָּה וּבִדְמֶשֶׁק עָרֶשׂ
13 اسمعوا واشهدوا على بيت يعقوب يقول السيد الرب اله الجنود	13 שִׁמְעוּ וְהָעִידוּ בְּבֵית יַעֲקֹב נְאֻם־אֲדֹנָי יְהוִה אֱלֹהֵי הַצְּבָאֹות
14 اني يوم معاقبتي اسرائيل على ذنوبه اعاقب مذابح بيت ايل فتقطع قرون المذبح وتسقط الى الارض.	14 כִּי בְּיֹום פָּקְדִי פִשְׁעֵי־יִשְׂרָאֵל עָלָיו וּפָקַדְתִּי עַל־מִזְבְּחֹות בֵּית־אֵל וְנִגְדְּעוּ קַרְנֹות הַמִּזְבֵּחַ וְנָפְלוּ לָאָרֶץ
15 واضرب بيت الشتاء مع بيت الصيف فتبيد بيوت العاج وتضمحل البيوت العظيمة يقول الرب	15 וְהִכֵּיתִי בֵית־הַחֹרֶף עַל־בֵּית הַקָּיִץ וְאָבְדוּ בָּתֵּי הַשֵּׁן וְסָפוּ בָּתִּים רַבִּים נְאֻם־יְהוָה׃ ס