Giobbe (ايوب) 38

SMITH VAN DYKE	LXX
1 فاجاب الرب ايوب من العاصفة وقال	1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων
2 من هذا الذي يظلم القضاء بكلام بلا معرفة.	2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν
3 اشدد الآن حقويك كرجل. فاني اسألك فتعلمني.	3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
4 اين كنت حين اسست الارض. أخبر ان كان عندك فهم.	4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
5 من وضع قياسها. لانك تعلم. او من مدّ عليها مطمارا.	5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης
6 على اي شيء قرّت قواعدها او من وضع حجر زاويتها	6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης
7 عندما ترنمت كواكب الصبح معا وهتف جميع بني الله	7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου
8 ومن حجز البحر بمصاريع حين اندفق فخرج من الرحم.	8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη
9 اذ جعلت السحاب لباسه الضباب قماطه	9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα
10 وجزمت عليه حدّي واقمت له مغاليق ومصاريع	10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας
11 وقلت الى هنا تاتي ولا تتعدى وهنا تتخم كبرياء لججك	11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα
12 هل في ايامك امرت الصبح. هل عرّفت الفجر موضعه	12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν
13 ليمسك باكناف الارض فينفض الاشرار منها.	13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης
14 تتحول كطين الخاتم وتقف كانها لابسة.	14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης
15 ويمنع عن الاشرار نورهم وتنكسر الذراع المرتفعة	15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας
16 هل انتهيت الى ينابيع البحر او في مقصورة الغمر تمشّيت.	16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας
17 هل انكشفت لك ابواب الموت او عاينت ابواب ظل الموت.	17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν
18 هل ادركت عرض الارض. اخبر ان عرفته كله	18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν
19 اين الطريق الى حيث يسكن النور. والظلمة اين مقامها	19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος
20 حتى تاخذها الى تخومها وتعرف سبل بيتها.	20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων
21 تعلم لانك حينئذ كنت قد ولدت وعدد ايامك كثير	21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς
22 أدخلت الى خزائن الثلج ام ابصرت مخازن البرد	22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας
23 التي ابقيتها لوقت الضر ليوم القتال والحرب.	23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης
24 في اي طريق يتوزع النور وتتفرق الشرقية على الارض.	24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον
25 من فرّع قنوات للهطل وطريقا للصواعق	25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων
26 ليمطر على ارض حيث لا انسان. على قفر لا احد فيه.	26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη
27 ليروي البلقع والخلاء وينبت مخرج العشب	27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης
28 هل للمطر اب ومن ولد مآجل الطل.	28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου
29 من بطن من خرج الجمد. صقيع السماء من ولده.	29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν
30 كحجر صارت المياه. أختبأت. وتلكد وجه الغمر	30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν
31 هل تربط انت عقد الثريا او تفك ربط الجبّار.	31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας
32 أتخرج المنازل في اوقاتها وتهدي النعش مع بناته	32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα
33 هل عرفت سنن السموات او جعلت تسلطها على الارض.	33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα
34 أترفع صوتك الى السحب فيغطيك فيض المياه.	34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου
35 اترسل البروق فتذهب وتقول لك ها نحن.	35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν
36 من وضع في الطخاء حكمة او من اظهر في الشّهب فطنة.	36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
37 من يحصي الغيوم بالحكمة ومن يسكب ازقاق السموات	37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν
38 اذ ينسبك التراب سبكا ويتلاصق المدر	38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον
39 اتصطاد للّبوة فريسة ام تشبع نفس الاشبال	39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις
40 حين تجرمز في عريّسها وتجلس في عيصها للكمون.	40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες
41 من يهيئ للغراب صيده اذ تنعب فراخه الى الله وتتردد لعدم القوت	41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες