Giobbe (ايوب) 20

SMITH VAN DYKE	Biblia Tysiąclecia
1 فاجاب صوفر النعماتي وقال	1 Wtedy zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ.	2 Zaprawdę, odpowiedź moją dyktuje niepokój wywołany wewnętrznym wzburzeniem.
3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني	3 Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.
4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض	4 Czyż nie wiesz? Od dawien dawna, odkąd jest człowiek na ziemi,
5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة.	5 radość występnych jest krótka, szczęście niewiernego trwa chwilkę,
6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب.	6 choć w pysze chce sięgać po niebo i głową dotykać obłoków.
7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو.	7 Na zawsze zaginie jak mierzwa, obecni powiedzą: A gdzież on?
8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل.	8 Jak sen przeminął, nie można go znaleźć - znikł niby nocne marzenie.
9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد.	9 Choć goni go oko, nie sięgnie, to miejsce nie ujrzy go więcej.
10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته.	10 Synowie zwracają mienie ubogim, jego ręce oddają bogactwa.
11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع.	11 Jego kości tak pełne były krzepy: wraz z nim ją kładą do prochu.
12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه	12 Słodkie zło w jego ustach, chętnie je miał pod językiem,
13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه	13 trzymał i nie chciał wypuścić, język do niego przykleił.
14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه.	14 Pokarm spleśniał mu w trzewiach, żołądek zawiera truciznę;
15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه.	15 dobra sam połknął i zwrócił: Bóg wyrzucił je z niego.
16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى.	16 Wchłaniał on jad padalców, zabije go język żmijowy.
17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن.	17 Nie spojrzy na wody płynące, choć płyną miodem i śmietaną.
18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح.	18 Zwrócił swój zysk nie połknięty. Nie cieszy go złupione bogactwo.
19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه	19 Skrzywdził, zasmucił ubogich, domy zagrabiał, nie stawiał;
20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه.	20 nie zaznał spokoju w swym wnętrzu, nie uratował się swoim skarbem.
21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره.	21 Nic nie uszło jego chciwości, stąd jego dobra nietrwałe.
22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي.	22 Poczuje głód mimo obfitości, owładnie nim siła nieszczęścia.
23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه.	23 Gdy będzie czym wnętrze napełnić, Bóg ześle na niego żar swego gniewu, wyleje nań fale swej zapalczywości.
24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس.	24 Uciekł przed bronią żelazną, przebije go łuk brązowy.
25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب.	25 Przeszyje go, wyjdzie mu z grzbietu, błysk ostrza - z wątroby, owładnie nim przerażenie.
26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته.	26 Ciemność jak skarb zachowana, nie wzniecony ogień go strawi, zniszczy, co skryte w namiocie.
27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه.	27 Niebo odsłoni przewiny, ziemia dlań wrogiem się stanie.
28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه.	28 Rozdrapią mu skarby w jego domu, rozpłyną się w dzień Jego gniewu.
29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير	29 To los odstępcy od Boga, dziedzictwo przez Boga przyznane.