Psalmi 94
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Deus ultionum, Domine, Deus ultionum, effulge. | 1 Lauda, ovver cantico dello stesso Davidde. Venite, esultiamo nel Signore, cantiam le lodi di Dio Salvator nostro: |
2 Exaltare, qui iudicas terram, redde retributionem superbis. | 2 Corriamo a presentarci davanti a lui coll'orazione, e co' salmi celebriamo le sue lodi. |
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores exsultabunt? | 3 Imperocché il Signore è un Dia grande, e un re grande sopra tutti gli Dei. |
4 Effabuntur et loquentur proterva, gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. - | 4 Perocché l'ampiezza tutta della terra egli tiene nella sua mano, e a lui gli altissimi monti appartengono. |
5 Populum tuum, Domine, humiliant et hereditatem tuam vexant. | 5 Perocché di lui è il mare, ed egli lo fece, e dalle mani di lui fu fondata l'arida terra. |
6 Viduam et advenam interficiunt et pupillos occidunt. | 6 Venite, adoriamolo, e prostriamoci, e spargiamo lagrime dinanzi al Signore, di cui siamo fattura: |
7 Et dixerunt: “ Non videbit Dominus, nec intelleget Deus Iacob ”. | 7 Imperocché egli è il Signore Dio nostro, e noi popolo de' suoi paschi, e pecorelle di suo governo. |
8 Intellegite, insipientes in populo; et stulti, quando sapietis? | 8 Oggi se la voce di lui udirete, non vogliate indurare i vostri cuori; |
9 Qui plantavit aurem, non audiet, aut qui finxit oculum, non respiciet? | 9 Come nel luogo dell'altercazione al di della tentazione nel deserto, dove tentaron me i padri vostri, fecer prova di me, e videro le opere mie. |
10 Qui corripit gentes, non arguet, qui docet hominem scientiam? | 10 Per quarant'anni fui disgustato altamente con quella generazione, e dissi: Costoro van sempre errando col cuore. |
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt. | 11 Ed eglino non han conosciutele mie vie; ond'io giurai sdegnato: Non entreranno nella mia requie. |
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum, | |
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea. | |
14 Quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet. | |
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde. | |
16 Quis consurget mihi adversus malignantes, aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem? | |
17 Nisi quia Dominus adiuvit me, paulo minus habitasset in loco silentii anima mea. | |
18 Si dicebam: “ Motus est pes meus ”, misericordia tua, Domine, sustentabatme. | |
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, consolationes tuae laetificaverunt animam meam. | |
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, quae fingit molestiam contra praeceptum? | |
21 Irruunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnant. | |
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, et Deus meus in rupem refugii mei; | |
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos, | |
24 disperdet illos Dominus Deus noster. |