Księga Psalmów 147

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.	1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
2 Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;	2 Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
3 On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.	3 On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
4 On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.	4 On određuje broj zvijezdâ, svaku njezinim imenom naziva.
5 Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.	5 Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
6 Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.	6 Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
7 Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.	7 Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
8 On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;	8 Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
9 On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.	9 On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
10 Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.	10 Za konjsku snagu on ne mari nit’ mu se mile bedra čovječja.
11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.	11 Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
12 Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!	12 Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
13 Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.	13 On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
14 Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.	14 On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
15 Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.	15 Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
16 On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.	16 Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
17 Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.	17 On sipa grad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
18 Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.	18 Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.	19 Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.	20 Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!