Księga Psalmów 109

Biblia Tysiąclecia	SAGRADA BIBLIA
1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże, którego wychwalam,	1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Ó Deus de meu louvor, não fiqueis insensível,
2 bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne. Mówili ze mną językiem kłamliwym,	2 porque contra mim se abriu boca ímpia e pérfida.
3 osaczyli mnie nienawistnymi słowami i bez przyczyny mnie napastowali.	3 Falaram-me com palavras mentirosas, com discursos odiosos me envolveram; e sem motivo me atacaram.
4 Oskarżali mnie w zamian za miłość moją; a ja się modliłem.	4 Em resposta ao meu afeto me acusaram. Eu, porém, orava.
5 Odpłacili mi złem za dobre i nienawiścią za moją miłość.	5 Pagaram-me o bem com o mal, e o amor com o ódio.
6 Pobudź przeciwko niemu grzesznika, niech stanie po prawicy jego oskarżyciel!	6 Suscitai contra ele um ímpio, levante-se à sua direita um acusador.
7 Gdy go sądzić będą, niech wyjdzie jako przestępca, niech prośba jego stanie się winą.	7 Quando o julgarem, saia condenado, e sem efeito o seu recurso.
8 Niech dni jego będą nieliczne, a urząd jego niech przejmie kto inny!	8 Sejam abreviados os seus dias, tome outro o seu encargo.
9 Niechaj jego synowie będą sierotami, a jego żona niech zostanie wdową!	9 Fiquem órfãos os seus filhos, e viúva a sua esposa.
10 Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą, i niech zostaną wygnane z rumowisk!	10 Andem errantes e mendigos os seus filhos, expulsos de suas casas devastadas.
11 Niechaj lichwiarz czyha na całą jego posiadłość, a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy!	11 Arrebate o credor todos os seus bens, estrangeiros pilhem o fruto de seu trabalho.
12 Niech nikt nie okaże mu życzliwości, niech nikt się nie zlituje nad jego dziećmi!	12 Ninguém lhes tenha misericórdia, nem haja quem se condoa de seus órfãos.
13 Niech jego potomstwo ulegnie zatracie; niech w drugim pokoleniu zaginie ich imię!	13 Exterminada seja a sua descendência, extinga-se o seu nome desde a segunda geração.
14 Niech Pan zapamięta winę jego ojców, niech grzech jego matki nie będzie zgładzony!	14 Conserve o Senhor a lembrança da culpa de seus pais, jamais se apague o pecado de sua mãe.
15 Niech zawsze stoją przed Panem i niech On wykorzeni z ziemi pamięć o nim,	15 Deus os tenha sempre presentes na memória, e risque-se da terra a sua lembrança,
16 za to, że nie pomyślał, by okazać życzliwość, lecz prześladował biedaka i nieszczęśliwego, i w sercu strapionego śmiertelnie.	16 porque jamais pensou em ter misericórdia, mas perseguiu o pobre e desvalido e teve ódio mortal ao homem de coração abatido.
17 Miłował złorzeczenie: niech się nań obróci; w błogosławieństwie nie miał upodobania: niech od niego odstąpi!	17 Amou a maldição: que ela caia sobre ele! Recusou a bênção: que ela o abandone!
18 Niech się odzieje przekleństwem jak szatą; niech ono przeniknie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa [wejdzie] w jego kości!	18 Seja coberto de maldição como de um manto, que ela penetre em suas entranhas como água e se infiltre em seus ossos como óleo.
19 Niech mu będzie jak odzienie, które go okrywa, i pas, którym stale się opina.	19 Seja-lhe como a veste que o cobre, como um cinto que o cinja para sempre.
20 Taką niech mają zapłatę od Pana moi oskarżyciele, którzy przeciw mnie mówią złe rzeczy.	20 Esta, a paga do Senhor àqueles que me acusam e que só dizem mal de mim.
21 Lecz Ty, Panie, mój Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię; wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.	21 Mas vós, Senhor Deus, tratai-me segundo a honra de vosso nome. Salvai-me em nome de vossa benigna misericórdia,
22 Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, a serce jest we mnie zranione.	22 porque sou pobre e miserável; trago, dentro de mim, um coração ferido.
23 Niknę jak cień, co się nachyla, strząsają mnie jak szarańczę.	23 Vou-me extinguindo como a sombra da tarde que declina, sou levado para longe como o gafanhoto.
24 Kolana mi się chwieją od postu i ciało moje schnie bez tłuszczu.	24 Vacilam-me os joelhos à força de jejuar, e meu corpo se definha de magreza.
25 Dla tamtych stałem się urągowiskiem; widząc mnie potrząsają głowami.	25 Fizeram-me objeto de escárnio, abanam a cabeça ao me ver.
26 Dopomóż mi, Panie, mój Boże; ocal mnie w swej łaskawości,	26 Ajudai-me, Senhor, meu Deus. Salvai-me segundo a vossa misericórdia.
27 aby poznali, że to Twoja ręka, żeś Ty, o Panie, tego dokonał.	27 Que reconheçam aqui a vossa mão, e saibam que fostes vós que assim fizestes.
28 Niech oni złorzeczą, ale Ty błogosław! Niech się zawstydzą powstający na mnie, Twój sługa zaś niechaj się cieszy!	28 Enquanto amaldiçoam, abençoai-me. Sejam confundidos os que se insurgem contra mim, e que vosso servo seja cumulado de alegria.
29 Niech moi oskarżyciele odzieją się hańbą, niech się wstydem okryją jak płaszczem!	29 Cubram-se de ignomínia meus detratores, e envolvam-se de vergonha como de um manto.
30 Chcę wielce dziękować Panu swoimi ustami i chwalić Go w pośrodku tłumów;	30 Celebrarei altamente o Senhor, e o louvarei em meio à multidão,
31 bo stanął po prawicy biednego, aby go wybawić od sądzących jego życie.	31 porque ele se pôs à direita do pobre, para o salvar dos que o condenam.