Евангелие от Луки 18

Библия Синодальный перевод	Biblia Tysiąclecia
1 Сказал также им притчу о том, что должно всегда молиться и не унывать,	1 Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:
2 говоря: в одном городе был судья, который Бога не боялся и людей не стыдился.	2 W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
3 В том же городе была одна вдова, и она, приходя к нему, говорила: защити меня от соперника моего.	3 W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem.
4 Но он долгое время не хотел. А после сказал сам в себе: хотя я и Бога не боюсь и людей не стыжусь,	4 Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę,
5 но, как эта вдова не дает мне покоя, защищу ее, чтобы она не приходила больше докучать мне.	5 to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie.
6 И сказал Господь: слышите, что говорит судья неправедный?	6 I Pan dodał: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi.
7 Бог ли не защитит избранных Своих, вопиющих к Нему день и ночь, хотя и медлит защищать их?	7 A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?
8 сказываю вам, что подаст им защиту вскоре. Но Сын Человеческий, придя, найдет ли веру на земле?	8 Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
9 Сказал также к некоторым, которые уверены были о себе, что они праведны, и уничижали других, следующую притчу:	9 Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść:
10 два человека вошли в храм помолиться: один фарисей, а другой мытарь.	10 Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik.
11 Фарисей, став, молился сам в себе так: Боже! благодарю Тебя, что я не таков, как прочие люди, грабители, обидчики, прелюбодеи, или как этот мытарь:	11 Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik.
12 пощусь два раза в неделю, даю десятую часть из всего, что приобретаю.	12 Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam.
13 Мытарь же, стоя вдали, не смел даже поднять глаз на небо; но, ударяя себя в грудь, говорил: Боже! будь милостив ко мне грешнику!	13 Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika.
14 Сказываю вам, что сей пошел оправданным в дом свой более, нежели тот: ибо всякий, возвышающий сам себя, унижен будет, а унижающий себя возвысится.	14 Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.
15 Приносили к Нему и младенцев, чтобы Он прикоснулся к ним; ученики же, видя то, возбраняли им.	15 Przynosili Mu również niemowlęta, żeby na nie ręce włożył, lecz uczniowie, widząc to, szorstko zabraniali im.
16 Но Иисус, подозвав их, сказал: пустите детей приходить ко Мне и не возбраняйте им, ибо таковых есть Царствие Божие.	16 Jezus zaś przywołał je do siebie i rzekł: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im: do takich bowiem należy królestwo Boże.
17 Истинно говорю вам: кто не примет Царствия Божия, как дитя, тот не войдет в него.	17 Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.
18 И спросил Его некто из начальствующих: Учитель благий! что мне делать, чтобы наследовать жизнь вечную?	18 Zapytał Go pewien zwierzchnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
19 Иисус сказал ему: что ты называешь Меня благим? никто не благ, как только один Бог;	19 Jezus mu odpowiedział: Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg.
20 знаешь заповеди: не прелюбодействуй, не убивай, не кради, не лжесвидетельствуй, почитай отца твоего и матерь твою.	20 Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij swego ojca i matkę.
21 Он же сказал: все это сохранил я от юности моей.	21 On odrzekł: Od młodości przestrzegałem tego wszystkiego.
22 Услышав это, Иисус сказал ему: еще одного недостает тебе: все, что имеешь, продай и раздай нищим, и будешь иметь сокровище на небесах, и приходи, следуй за Мною.	22 Jezus słysząc to, rzekł mu: Jednego ci jeszcze brak: sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; potem przyjdź i chodź ze Mną.
23 Он же, услышав сие, опечалился, потому что был очень богат.	23 Gdy to usłyszał, mocno się zasmucił, gdyż był bardzo bogaty.
24 Иисус, видя, что он опечалился, сказал: как трудно имеющим богатство войти в Царствие Божие!	24 Jezus zobaczywszy go /takim/ rzekł: Jak trudno bogatym wejść do królestwa Bożego.
25 ибо удобнее верблюду пройти сквозь игольные уши, нежели богатому войти в Царствие Божие.	25 Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 Слышавшие сие сказали: кто же может спастись?	26 Zapytali ci, którzy to słyszeli: Któż więc może być zbawiony?
27 Но Он сказал: невозможное человекам возможно Богу.	27 Jezus odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
28 Петр же сказал: вот, мы оставили все и последовали за Тобою.	28 Wówczas Piotr rzekł: Oto my opuściliśmy swoją własność i poszliśmy za Tobą.
29 Он сказал им: истинно говорю вам: нет никого, кто оставил бы дом, или родителей, или братьев, или сестер, или жену, или детей для Царствия Божия,	29 On im odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu albo żony, braci, rodziców albo dzieci dla królestwa Bożego, żeby
30 и не получил бы гораздо более в сие время, и в век будущий жизни вечной.	30 nie otrzymał daleko więcej w tym czasie, a w wieku przyszłym - życia wiecznego.
31 Отозвав же двенадцать учеников Своих, сказал им: вот, мы восходим в Иерусалим, и совершится все, написанное через пророков о Сыне Человеческом,	31 Potem wziął Dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i spełni się wszystko, co napisali prorocy o Synu Człowieczym.
32 ибо предадут Его язычникам, и поругаются над Ним, и оскорбят Его, и оплюют Его,	32 Zostanie wydany w ręce pogan, będzie wyszydzony, zelżony i opluty;
33 и будут бить, и убьют Его: и в третий день воскреснет.	33 ubiczują Go i zabiją, a trzeciego dnia zmartwychwstanie.
34 Но они ничего из этого не поняли; слова сии были для них сокровенны, и они не разумели сказанного.	34 Oni jednak nic z tego nie zrozumieli. Rzecz ta była zakryta przed nimi i nie pojmowali tego, o czym była mowa.
35 Когда же подходил Он к Иерихону, один слепой сидел у дороги, прося милостыни,	35 Kiedy zbliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał.
36 и, услышав, что мимо него проходит народ, спросил: что это такое?	36 Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje.
37 Ему сказали, что Иисус Назорей идет.	37 Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.
38 Тогда он закричал: Иисус, Сын Давидов! помилуй меня.	38 Wtedy zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
39 Шедшие впереди заставляли его молчать; но он еще громче кричал: Сын Давидов! помилуй меня.	39 Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
40 Иисус, остановившись, велел привести его к Себе: и, когда тот подошел к Нему, спросил его:	40 Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41 чего ты хочешь от Меня? Он сказал: Господи! чтобы мне прозреть.	41 Co chcesz, abym ci uczynił? Odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
42 Иисус сказал ему: прозри! вера твоя спасла тебя.	42 Jezus mu odrzekł: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
43 И он тотчас прозрел и пошел за Ним, славя Бога; и весь народ, видя это, воздал хвалу Богу.	43 Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.