Księga Barucha 3

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Panie wszechwładny, Boże Izraela, dusza w ucisku i duch zgnębiony woła do Ciebie.	1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε
2 Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się, ponieważ zgrzeszyliśmy przed Tobą.	2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου
3 Ty trwasz na wieki, a my nic nie znaczymy.	3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα
4 Panie wszechwładny, Boże Izraela, wysłuchaj modlitwy umarłych Izraela i synów tych, którzy grzeszyli wobec Ciebie, którzy nie słuchali głosu Pana, Boga swego. Stąd przylgnęły do nas te nieszczęścia.	4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα
5 Nie pamiętaj o grzechach przodków naszych, lecz pomnij obecnie na ramię Twe i imię Twoje.	5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω
6 Tak, boś Ty Pan i Bóg nasz, przeto chwalić Cię będziemy, Panie!	6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε
7 Dlatego bowiem dałeś bojaźń Twą sercom naszym, abyśmy wzywali imienia Twego i żebyśmy Cię chwalili na wygnaniu naszym, ponieważ odwracamy od serc naszych wszelką niegodziwość przodków, którzy grzeszyli przed Tobą.	7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου
8 Oto my dzisiaj na wygnaniu, gdzie rozproszyłeś nas na pośmiewisko, przekleństwo i za karę za wszystkie niegodziwości przodków, którzy odstąpili od Pana, Boga naszego.	8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων
9 Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość.	9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν
10 Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej,	10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια
11 uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu?	11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου
12 Opuściłeś źródło mądrości.	12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας
13 Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki.	13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα
14 Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój.	14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη
15 Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?	15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης
16 Gdzież są zwierzchnicy narodów i panujący nad zwierzętami ziemi,	16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης
17 ci, co igrają z ptakami powietrznymi, ci, co gromadzą srebro i złoto, w których ludzie złożyli ufność, a nie ma końca nabywaniu tych rzeczy,	17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων
18 którzy obrabiają srebro, trudzą się, tak że prawie nie kończy się ich praca?	18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων
19 Zniknęli i do Szeolu zstąpili, a inni stanęli na ich miejsce.	19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων
20 Młodsi ujrzeli światło i zamieszkali na ziemi, ale drogi mądrości nie pojęli,	20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν
21 nie poznali jej ścieżek ani jej nie uchwycili, a synowie ich od drogi swej daleko odeszli.	21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν
22 Nie słyszano o niej w Kanaanie ani w Temanie jej nie widziano.	22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν
23 Synowie Hagar ubiegają się o mądrość tej ziemi, kupcy Merranu i Temanu, opowiadający baśnie i poszukiwacze wiedzy, drogi mądrości nie znają ani nie pamiętają o jej ścieżkach.	23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης
24 O Izraelu, jakże wielki jest dom Boga, jakże obszerne miejsce posiadłości Jego!	24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου
25 Wielki i nie mający końca, wysoki i niezmierzony.	25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος
26 Tam urodzili się olbrzymi, sławni od początku, wielcy, biegli w walce.	26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον
27 Ale nie tych wybrał Bóg ani im nie dał drogi do mądrości.	27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις
28 Zginęli dlatego, że mądrości nie mieli, zginęli z powodu swej nierozwagi.	28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων
29 Któż wstąpił do nieba, aby ją wziąć, któż ją z obłoków sprowadził?	29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων
30 Któż przeprawił się przez morze, a znalazł ją i przywiózł ją w zamian za najlepsze złoto?	30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου
31 Nie ma nikogo, kto by znał jej drogę i kto by rozpoznał jej ścieżkę.	31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης
32 Lecz zna ją Wszechwiedzący i wynajdzie ją swoją mądrością. Ten, który na czas bezkresny urządził ziemię i napełnił ją stworzeniami czworonożnymi,	32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων
33 wysłał światło i poszło, wezwał je, a ono posłuchało Go ze drżeniem.	33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω
34 Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach.	34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν
35 Wezwał je. Odpowiedziały: "Jesteśmy". Z radością świecą swemu Stwórcy.	35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους
36 On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może z Nim się równać.	36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον
37 Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał ją słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu.	37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου
38 Potem ukazała się ona na ziemi i zaczęła przebywać wśród ludzi.	38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη