Księga Hioba 19

Biblia Tysiąclecia	DOUAI-RHEIMS
1 Hiob na to odpowiedział i rzekł:	1 Then Job answered , and said:
2 Dokąd mnie dręczyć będziecie i gnębić waszymi słowami?	2 How long do you afflict my soul, and break me in pieces with words?
3 Dziesiąty raz mnie znieważacie. Nie wstyd wam nade mną się pastwić?	3 Behold, these ten times you confound me, and are not ashamed to oppress me.
4 Gdybym naprawdę zbłądził, tkwiłaby we mnie nieprawość.	4 For if I have been ignorant, my ignorance shall be with me.
5 Jeśli naprawdę chcecie triumfować, próbujcie dowieść mi ohydy.	5 But you have set yourselves up against me, and reprove me with my reproaches.
6 Wiedzcie, że Bóg mnie pognębił, swe sieci rozstawił wokoło.	6 At least now understand, that God hath not afflicted me with an equal judgment, and compassed me with his scourges.
7 Gdy krzyknę: Gwałt - nie ma echa, Ratunku! - ja nie mam prawa.	7 Behold I cry suffering violence, and no one will hear: I shall cry aloud, and there is none to judge.
8 Drogę mi zamknął - nie przejdę; na ścieżkach ciemności roztoczył.	8 He hath hedged in my path round about, and I cannot pass, and in my way he hath set darkness.
9 Pozbawił mnie całkiem godności, koronę zerwał mi z głowy,	9 He hath stripped me of my glory, and hath taken the crown from my head.
10 wszystko poburzył. Odchodzę. Nadzieję mi podciął jak drzewo.	10 He hath destroyed me on every side, and I am lost, and he hath taken away my hope, as from a tree that is plucked up.
11 Zapłonął na mnie swym gniewem, za wroga mnie swego poczytał.	11 His wrath is kindled against me, and he hath counted me as his enemy.
12 Przybyły wszystkie hufce, wytyczyły drogę przeciwko mnie i oblegają mój namiot.	12 His troops have come together, and have made themselves a way by me, and have besieged my tabernacle round about.
13 Bracia ode mnie uciekli, znajomi stronią ode mnie,	13 He hath put my brethren far from me, and my acquaintance like strangers have departed from me.
14 najbliżsi zawiedli i domownicy, zapomnieli mnie goście mego domu.	14 My kinsmen have forsaken me, and they that knew me, have forgotten me.
15 Dla moich służebnic jam obcy, stałem się w ich oczach nieznany.	15 They that dwelt in my house, and my maidservants have counted me a stranger, and I have been like an alien in their eyes.
16 Na sługę wołałem bez skutku, me usta musiały go prosić,	16 I called my servant, and he gave me no answer, I entreated him with my own mouth.
17 żonie mój oddech niemiły, i cuchnę własnym dzieciom,	17 My wife hath abhorred my breath, and I entreated the children of my womb.
18 gardzą mną nawet podrostki, szydzą, gdy staram się podnieść.	18 Even fools despise me; and when I gone from them, they spoke against me.
19 Odrazę wzbudzam u bliskich, nastają na mnie kochani.	19 They that were sometime my counsellors, have abhorred me: and he whom I love most is turned against me.
20 Do skóry, do ciała przylgnęły mi kości, ocaliłem (tylko) ciało moich dziąseł.	20 The flesh being consumed. My bone hath cleaved to my skin, and nothing but lips are left about my teeth.
21 Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką.	21 Have pity on me, have pity on me, at least you my friends, because the hand of the Lord hath touched me.
22 Czemu, jak Bóg, mnie dręczycie? Nie syci was wygląd ciała?	22 Why do you persecute me as God, and glut yourselves with my flesh?
23 Któż zdoła utrwalić me słowa, potrafi je w księdze umieścić?	23 Who will grant me that my words may be written? Who will grant me that they may be marked down in a book?
24 Żelaznym rylcem, diamentem, na skale je wyryć na wieki?	24 With an iron pen and in a plate of lead, or else be graven with an instrument in flint stone.
25 Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni.	25 For I know that my Redeemer liveth, and in the last day I shall rise out of the earth.
26 Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę.	26 And I shall be clothed again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty.	27 Whom I myself shall see, and my eyes shall behold, and not another: this my hope is laid up in my bosom.
28 Powiecie: Po cóż nalegać? Czyż powód oskarżeń znajdziemy?	28 Why then do you say now: Let us persecute him, and let us find occasion of word against him?
29 Wy sami drżyjcie przed mieczem, bo gniew za grzechy zapłonie. Wiedzcie, że sądy istnieją.	29 Flee then from the face of the sword, for the sword is the revenger of iniquities: and know ye that there is judgment.