Evangelho segundo São Mateus 22

SAGRADA BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 Jesus tornou a falar-lhes por meio de parábolas:	1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
2 The kingdom of the heavens has become like a king who made a wedding feast for his son,	2 Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
3 and sent his bondmen to call the persons invited to the wedding feast, and they would not come.	3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
4 Again he sent other bondmen, saying, Say to the persons invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatted beasts are killed, and all things ready; come to the wedding feast.	4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!
5 But they made light of it, and went, one to his own land, and another to his commerce.	5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
6 And the rest, laying hold of his bondmen, ill-treated and slew {them}.	6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
7 And {when} the king {heard of it he} was wroth, and having sent his forces, destroyed those murderers and burned their city.	7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
8 Then he says to his bondmen, The wedding feast is ready, but those invited were not worthy;	8 Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
9 go therefore into the thoroughfares of the highways, and as many as ye shall find invite to the wedding feast.	9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.
10 And those bondmen went out into the highways, and brought together all as many as they found, both evil and good; and the wedding feast was furnished with guests.	10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
11 And the king, having gone in to see the guests, beheld there a man not clothed with a wedding garment.	11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
12 And he says to him, {My} friend, how camest thou in here not having on a wedding garment? But he was speechless.	12 Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.
13 Then said the king to the servants, Bind him feet and hands, and take him away, and cast him out into the outer darkness: there shall be the weeping and the gnashing of teeth.	13 Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 For many are called ones, but few chosen ones.	14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
15 And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true and teachest the way of God in truth, and carest not for any one, for thou regardest not men?s person;	15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
16 tell us therefore what thou thinkest: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?	16 Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką.
17 But Jesus, knowing their wickedness, said, Why tempt ye me, hypocrites?	17 Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?
18 Shew me the money of the tribute. And they presented to him a denarius.	18 Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?
19 And he says to them, Whose {is} this image and superscription?	19 Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara.
20 They say to him, Caesar?s. Then he says to them, Pay then what is Caesar?s to Caesar, and what is God?s to God.	20 On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis?
21 And when they heard {him}, they wondered, and left him, and went away.	21 Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
22 saying, Teacher, Moses said, If any one die, not having children, his brother shall marry his wife and shall raise up seed to his brother.	22 Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.
23 Now there were with us seven brethren; and the first having married died, and not having seed, left his wife to his brother.	23 W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go
24 In like manner also the second and the third, unto the seven.	24 w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
25 And last of all the woman also died.	25 Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu.
26 In the resurrection therefore of which of the seven shall she be wife, for all had her?	26 Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego.
27 And Jesus answering said to them, Ye err, not knowing the scriptures nor the power of God.	27 W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.
28 For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are as angels of God in heaven.	28 Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [ za żonę ].
29 Quanto à ressurreição dos mortos, não lestes o que Deus vos disse:	29 Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej.
30 Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaac e o Deus de Jacó {Ex 3,6}? Ora, ele não é Deus dos mortos, mas Deus dos vivos.	30 Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
31 E, ouvindo esta doutrina, as turbas se enchiam de grande admiração.	31 A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:
32 Sabendo os fariseus que Jesus reduzira ao silêncio os saduceus, reuniram-se	32 Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.
33 e um deles, doutor da lei, fez-lhe esta pergunta para pô-lo à prova:	33 A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką.
34 Mestre, qual é o maior mandamento da lei?	34 Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,
35 Respondeu Jesus: Amarás o Senhor teu Deus de todo teu coração, de toda tua alma e de todo teu espírito {Dt 6,5}.	35 a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę:
36 Este é o maior e o primeiro mandamento.	36 Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?
37 E o segundo, semelhante a este, é: Amarás teu próximo como a ti mesmo {Lv 19,18}.	37 On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
38 Nesses dois mandamentos se resumem toda a lei e os profetas.	38 To jest największe i pierwsze przykazanie.
39 Como os fariseus se agrupassem, Jesus interrogou-os:	39 Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
40 Que pensais vós de Cristo? De quem é filho? Responderam: De Davi!	40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
41 Como então, prosseguiu Jesus, Davi, falando sob inspiração do Espírito, chama-o Senhor, dizendo:	41 Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie:
42 O Senhor disse a meu Senhor: Senta-te à minha direita, até que eu ponha teus inimigos por escabelo dos teus pés {Sl 109,1}?	42 Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida.
43 Se, pois, Davi o chama Senhor, como é ele seu filho?	43 Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi:
44 Ninguém pôde responder-lhe nada. E, depois daquele dia, ninguém mais ousou interrogá-lo.	44 Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje.
	45 Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?
	46 I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.