Psalms 109

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	NOVA VULGATA
1 A Psalm of David. The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand, until I make your enemies your footstool.”	1 Magistro chori. David. Psalmus. Deus laudis meae, ne tacueris,
2 The Lord will send forth the scepter of your virtue from Zion. Rule in the midst of your enemies.	2 quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa
3 It is with you from the beginning, in the day of your virtue, in the splendor of the saints. From conception, before the light-bearer, I begot you.	3 et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis.
4 The Lord has sworn, and he will not repent: “You are a priest forever, according to the order of Melchizedek.”	4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam.
5 The Lord is at your right hand. He has broken kings in the day of his wrath.	5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.
6 He will judge between the nations; he will fill up ruination. He will shatter heads in the land of the many.	6 Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius.
7 He will drink from the torrent on the way. Because of this, he will exalt the head.	7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum.
	8 Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter.
	9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.
	10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. -
	11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius.
	12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius.
	13 Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum.
	14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur.
	15 Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum.
	16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret.
	17 Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.
	18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius.
	19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur.
	20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
	21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me,
	22 quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me.
	23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae.
	24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo.
	25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua.
	26 Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.
	27 Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti.
	28 Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur.
	29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua.
	30 Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum,
	31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.