Psalmi 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. | 1 - Al corifeo: su «Gigli». Ode dei figliuoli di Core. Cantico d'amore. |
2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. | 2 Effonde il mio cuore una soave parola, canto i miei versi al re: la mia lingua è uno stile di scriba che scrive veloce. |
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. | 3 Bello tu sei d'aspetto più de' figliuoli degli uomini, cosparsa è la grazia sulle tue labbra; perciò t'ha benedetto Dio in eterno. |
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. | 4 Cingiti la tua spada al fianco, o fortissimo, |
5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. | 5 [rivestiti] del tuo splendore e della tua maestà. Va', procedi fortunato, cavalcaper la verità e la pietà e la giustizia, e mirabilmente ti guiderà la tua destra. |
6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - | 6 Le frecce tue [sono] acute, i popoli cadran sotto di te:[s'infiggono] nel cuore de' nemici del re. |
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. | 7 Il tuo trono, o Dio, [sta] per i secoli de' secoli; scettro di rettitudine è lo scettro del tuo regno. |
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. | 8 Tu ami la giustizia e odii l'iniquità: perciò ti unse Dio, Iddio tuo, con olio di letizia a preferenza de' tuoi compagni. |
9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. | 9 Mirra e aloè e cassia [spiran] dalle tue vesti, [s'effondono] da' palagi d'avorio, dove t'allietanofiglie di re rendendoti onore. |
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. | 10 Sta la regina alla tua destra in veste d'oro, ravvolta in variopinto abbigliamento. |
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. | 11 Ascolta, o figlia, guarda e china il tuo orecchio, e dimentica il tuo popolo e la casa del padre tuo. |
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. | 12 Si invaghirà il re della tua bellezza; poichè egli è il tuo signore, ti prostra a lui. |
13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. | 13 E le figliuole di Tiro imploreranno con doni il [favor del] tuo volto[e così pure] tutti i ricchi del popolo. |
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. | 14 Tutta la gloria di lei, figliuola di re, è all' interno [del palazzo]: con frange d'oro [è adorna], |
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. | 15 ravvolta in variopinto abbigliamento. Son condotte al re le fanciulle del suo seguito, le sue damigelle ti son presentate, [o re]. |
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me | 16 Son condotte con letizia ed esultanza, son introdotte nel palazzo del re. |
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. | 17 Al posto de' tuoi padri, [o re] staranno i tuoi figliuoli: li costituirai principi su tutta la terra. |
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. | 18 Ricorderanno il tuo nome di generazione in generazione; perciò i popoli ti celebreranno in eterno e ne' secoli. |
19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; | |
20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. | |
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, | |
22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. | |
23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. | |
24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. | |
25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? | |
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. |