Deuteronomy 1

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 These are the words which Moses spoke to all Israel beyond the Jordan ( in the desert, in the Arabah, opposite Suph, between Paran and Tophel, Laban, Hazeroth and Dizahab;	1 Ουτοι ειναι οι λογοι, τους οποιους ελαλησεν ο Μωυσης προς παντα τον Ισραηλ, εντευθεν του Ιορδανου εν τη ερημω, εν τη πεδιαδι κατεναντι Σουφ, μεταξυ Φαραν και Τοφελ και Λαβαν και Ασηρωθ και Διζααβ.
2 it is a journey of eleven days from Horeb to Kadesh-barnea by way of the highlands of Seir).	2 Ενδεκα ημεραι ειναι απο Χωρηβ, δια της οδου του ορους Σηειρ, εως Καδης-βαρνη.
3 In the fortieth year, on the first day of the eleventh month, Moses spoke to the Israelites all the commands that the LORD had given him in their regard.	3 Και το τεσσαρακοστον ετος τον ενδεκατον μηνα, τη πρωτη του μηνος ελαλησεν ο Μωυσης προς τους υιους Ισραηλ, κατα παντα οσα προσεταξεν εις αυτον ο Κυριος περι αυτων?
4 After he had defeated Sihon, king of the Amorites, who lived in Heshbon, and Og, king of Bashan, who lived in Ashtaroth and in Edrei,	4 αφου επαταξε τον Σηων βασιλεα των Αμορραιων, οστις κατωκει εν Εσεβων, και τον Ωγ βασιλεα της Βασαν, οστις κατωκει εν Ασταρωθ εν Εδρει?
5 Moses began to explain the law in the land of Moab beyond the Jordan, as follows:	5 εντευθεν του Ιορδανου εν τη γη Μωαβ ηρχισεν ο Μωυσης να διασαφη τον νομον τουτον, λεγων,
6 "The LORD, our God, said to us at Horeb, 'You have stayed long enough at this mountain.	6 Κυριος ο Θεος ημων ελαλησε προς ημας εν Χωρηβ λεγων, Αρκει οσον εμεινατε εν τω ορει τουτω?
7 Leave here and go to the hill country of the Amorites and to all the surrounding regions, the land of the Canaanites in the Arabah, the mountains, the foothills, the Negeb and the seacoast; to Lebanon, and as far as the Great River (the Euphrates).	7 στρεψατε και ακολουθησατε την οδον σας και υπαγετε εις το ορος των Αμορραιων και εις παντας τους περιοικους αυτου εις την πεδιαδα, εις το ορος και εις την κοιλαδα και εις την μεσημβριαν και εις τα παραλια, την γην των Χαναναιων και τον Λιβανον, εως του μεγαλου ποταμου, του ποταμου Ευφρατου?
8 I have given that land over to you. Go now and occupy the land I swore to your fathers, Abraham, Isaac and Jacob, I would give to them and to their descendants.'	8 ιδου, εγω παρεδωκα εμπροσθεν σας την γην? εισελθετε και κυριευσατε την γην, την οποιαν ωμοσε Κυριος προς τους πατερας σας, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, να δωση εις αυτους και εις το σπερμα αυτων μετ' αυτους.
9 "At that time I said to you, 'Alone, I am unable to carry you.	9 Και ειπα προς εσας κατ' εκεινον τον καιρον, λεγων, Δεν δυναμαι εγω μονος να σας βασταζω?
10 The LORD, your God, has so multiplied you that you are now as numerous as the stars in the sky.	10 Κυριος ο Θεος σας σας επληθυνε και ιδου, την σημερον εισθε ως τα αστρα του ουρανου κατα το πληθος?
11 May the LORD, the God of your fathers, increase you a thousand times over, and bless you as he promised!	11 Κυριος ο Θεος των πατερων σας να σας καμη χιλιακις περισσοτερους παρ' ο, τι εισθε και να σας ευλογηση, καθως ελαλησε προς εσας?
12 But how can I alone bear the crushing burden that you are, along with your bickering?	12 πως θελω δυνηθη εγω μονος να βαστασω την ενοχλησιν σας και το φορτιον σας και τας αντιλογιας σας;
13 Choose wise, intelligent and experienced men from each of your tribes, that I may appoint them as your leaders.'	13 λαβετε ανδρας σοφους και συνετους και γνωστους μεταξυ των φυλων σας, και θελω καταστησει αυτους αρχηγους εφ' υμας.
14 You answered me, 'We agree to do as you have proposed.'	14 Και απεκριθητε προς εμε λεγοντες, Καλος ο λογος, τον οποιον ελαλησας, δια να καμωμεν αυτον.
15 So I took outstanding men of your tribes, wise and experienced, and made them your leaders as officials over thousands, over hundreds, over fifties and over tens, and other tribal officers.	15 Τοτε ελαβον τους αρχηγους των φυλων σας, ανδρας σοφους και γνωστους και κατεστησα αυτους αρχηγους εφ' υμας, χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαρχους και επιστατας των φυλων σας.
16 I charged your judges at that time, 'Listen to complaints among your kinsmen, and administer true justice to both parties even if one of them is an alien.	16 Και προσεταξα εις τους κριτας σας κατ' εκεινον τον καιρον λεγων, Ακουετε αναμεσον των αδελφων σας και κρινετε δικαιως αναμεσον ανθρωπου και του αδελφου αυτου και του ξενου αυτου.
17 In rendering judgment, do not consider who a person is; give ear to the lowly and to the great alike, fearing no man, for judgment is God's. Refer to me any case that is too hard for you and I will hear it.'	17 Εν τη κρισει δεν θελετε αποβλεπει εις προσωπα? θελετε ακουει τον μικρον ως τον μεγαλον? δεν θελετε φοβεισθαι προσωπον ανθρωπου? διοτι η κρισις ειναι του Θεου? και πασαν υποθεσιν, ητις ηθελεν εισθαι πολυ δυσκολος δια σας, αναφερετε αυτην εις εμε, και εγω θελω ακουει αυτην.
18 Thereupon I gave you all the commands you were to fulfill.	18 Και προσεταξα εις εσας κατα τον καιρον εκεινον παντα οσα επρεπε να πραττητε.
19 "Then, in obedience to the command of the LORD, our God, we set out from Horeb and journeyed through the whole desert, vast and fearful as you have seen, in the direction of the hill country of the Amorites. We had reached Kadesh-barnea	19 Και σηκωθεντες απο Χωρηβ, διεπερασαμεν πασαν την ερημον την μεγαλην και φοβεραν εκεινην, την οποιαν ειδετε, οδοιπορουντες προς το ορος των Αμορραιων, καθως Κυριος ο Θεος ημων προσεταξεν εις ημας, και ηλθομεν εως Καδης-βαρνη.
20 when I said to you, 'You have come to the hill country of the Amorites, which the LORD, our God, is giving us.	20 Και ειπα προς εσας, Ηλθετε εις το ορος των Αμορραιων, το οποιον διδει εις ημας Κυριος ο Θεος ημων?
21 The LORD, your God, has given this land over to you. Go up and occupy it, as the LORD, the God of your fathers, commands you. Do not fear or lose heart.'	21 ιδου, Κυριος ο Θεος σου παρεδωκε την γην εμπροσθεν σου? αναβα, κυριευσον, καθως ελαλησε προς σε Κυριος ο Θεος των πατερων σου? μη φοβηθης μηδε δειλιασης.
22 Then all of you came up to me and said, 'Let us send men ahead to reconnoiter the land for us and report to us on the road we must follow and the cities we must take.'	22 Και ηλθετε προς εμε παντες υμεις και ειπετε, Ας αποστειλωμεν ανδρας εμπροσθεν ημων και ας κατασκοπευσωσιν εις ημας την γην και ας απαγγειλωσι προς ημας την οδον δι' ης πρεπει να αναβωμεν? και τας πολεις εις τας οποιας θελομεν υπαγει.
23 Agreeing with the proposal, I chose twelve men from your number, one from each tribe.	23 Και ηρεσεν εις εμε ο λογος και ελαβον εξ υμων δωδεκα ανδρας, ανδρα ενα κατα φυλην.
24 They set out into the hill country as far as the Wadi Eshcol, and explored it.	24 Και στραφεντες ανεβησαν εις το ορος, και ηλθον μεχρι της φαραγγος Εσχωλ και κατεσκοπευσαν αυτην.
25 Then, taking along some of the fruit of the land, they brought it down to us and reported, 'The land which the LORD, our God, gives us is good.'	25 Και λαβοντες εις τας χειρας αυτων εκ των καρπων της γης, εφεραν προς ημας, και απηγγειλαν προς ημας, λεγοντες, Καλη ειναι η γη, την οποιαν Κυριος ο Θεος ημων διδει εις ημας.
26 "But you refused to go up, and after defying the command of the LORD, your God,	26 Αλλα σεις δεν ηθελησατε να αναβητε, αλλ' ηπειθησατε εις την προσταγην Κυριου του Θεου σας.
27 you set to murmuring in your tents, 'Out of hatred for us the LORD has brought us up out of the land of Egypt, to deliver us into the hands of the Amorites and destroy us.	27 Και εγογγυσατε εις τας σκηνας σας, λεγοντες, Επειδη εμισει ημας ο Κυριος, εξεβαλεν ημας εκ της γης Αιγυπτου, δια να παραδωση ημας εις την χειρα των Αμορραιων, ωστε να εξολοθρευθωμεν?
28 What shall we meet with up there? Our kinsmen have made us fainthearted by reporting that the people are stronger and taller than we, and their cities are large and fortified to the sky; besides, they saw the Anakim there.'	28 που αναβαινομεν ημεις; οι αδελφοι ημων εδειλιασαν την καρδιαν ημων, λεγοντες, Ο λαος ειναι μεγαλητερος και υψηλοτερος ημων? αι πολεις μεγαλαι και τετειχισμεναι εως του ουρανου? αλλα και υιους των Ανακειμ ειδομεν εκει.
29 "But I said to you, 'Have no dread or fear of them.	29 Εγω δε ειπα προς εσας, Μη τρομαξητε μηδε φοβηθητε απ' αυτων?
30 The LORD, your God, who goes before you, will himself fight for you, just as he took your part before your very eyes in Egypt,	30 Κυριος ο Θεος σας, οστις προπορευεται εμπροσθεν σας, αυτος θελει πολεμησει υπερ υμων κατα παντα οσα εκαμεν υπερ υμων εν Αιγυπτω ενωπιον των οφθαλμων υμων?
31 as well as in the desert, where you saw how the LORD, your God, carried you, as a man carries his child, all along your journey until you arrived at this place.'	31 και εν τη ερημω, οπου ειδες τινι τροπω Κυριος ο Θεος σου σε εβαστασε, καθως βασταζει ανθρωπος τον υιον αυτου, κατα πασαν την οδον την οποιαν περιεπατησατε εωσου ηλθετε εις τουτον τον τοπον.
32 Despite this, you would not trust the LORD, your God,	32 κατα τουτο ομως δεν επιστευσατε εις Κυριον τον Θεον σας,
33 who journeys before you to find you a resting place--by day in the cloud, and by night in the fire, to show the way you must go.	33 οστις προεπορευετο εμπροσθεν σας εν τη οδω, δια να σας ευρισκη τοπον στρατοπεδευσεως, την μεν νυκτα δια πυρος, δια να δεικνυη εις εσας την οδον καθ' ην επρεπε να βαδιζητε, την δε ημεραν δια νεφελης.
34 When the LORD heard your words, he was angry;	34 Και ηκουσεν ο Κυριος την φωνην των λογων σας και ωργισθη, και ωμοσε λεγων,
35 and he swore, 'Not one man of this evil generation shall look upon the good land I swore to give to your fathers,	35 Ουδεις εκ των ανθρωπων τουτων της κακης ταυτης γενεας θελει ιδει την γην την καλην, την οποιαν ωμοσα να δωσω εις τους πατερας σας,
36 except Caleb, son of Jephunneh; he shall see it. For to him and to his sons I will give the land he trod upon, because he has followed the LORD unreservedly.'	36 εκτος Χαλεβ υιου του Ιεφοννη? ουτος θελει ιδει αυτην, και εις τουτον θελω δωσει την γην, εις την οποιαν επατησε και εις τους υιους αυτου, διοτι ουτος εντελως ηκολουθησε τον Κυριον.
37 "The LORD was angered against me also on your account, and said, 'Not even you shall enter there,	37 Και κατ' εμου εθυμωθη ο Κυριος δια σας, λεγων, Ουδε συ θελεις εισελθει εκει?
38 but your aide Joshua, son of Nun, shall enter. Encourage him, for he is to give Israel its heritage.	38 Ιησους ο υιος του Ναυη, ο παρισταμενος ενωπιον σου, ουτος θελει εισελθει εκει? ενισχυσον αυτον, διοτι αυτος θελει κληροδοτησει αυτην εις τον Ισραηλ?
39 Your little ones, who you said would become booty, and your children, who as yet do not know good from bad--they shall enter; to them I will give it, and they shall occupy it.	39 και τα παιδια σας, τα οποια ελεγετε οτι θελουσι γεινει λαφυρον, και οι υιοι σας, οιτινες την σημερον δεν γνωριζουσι καλον η κακον, αυτοι θελουσιν εισελθει εκει και εις αυτους θελω δωσει αυτην, και αυτοι θελουσι κληρονομησει αυτην?
40 But as for yourselves: turn about and proceed into the desert on the Red Sea road.'	40 σεις ομως επιστρεψατε και υπαγετε εις την ερημον, κατα την οδον της Ερυθρας θαλασσης.
41 "In reply you said to me, 'We have sinned against the LORD. We will go up ourselves and fight, just as the LORD, our God, commanded us.' And each of you girded on his weapons, making light of going up into the hill country.	41 Τοτε απεκριθητε και ειπετε προς εμε, Ημαρτησαμεν εις τον Κυριον? ημεις θελομεν αναβη και πολεμησει κατα παντα οσα προσεταξεν εις ημας Κυριος ο Θεος ημων. Και ζωσθεντες εκαστος τα πολεμικα οπλα αυτου, ησθε προπετεις να αναβητε εις το ορος.
42 But the LORD said to me, 'Warn them: Do not go up and fight, lest you be beaten down before your enemies, for I will not be in your midst.'	42 Και ειπε Κυριος προς εμε, Ειπε προς αυτους, Μη αναβητε μηδε πολεμησητε, διοτι εγω δεν ειμαι εν μεσω υμων, δια να μη συντριφθητε εμπροσθεν των εχθρων σας.
43 I gave you this warning but you would not listen. In defiance of the LORD'S command you arrogantly marched off into the hill country.	43 ουτως ελαλησα προς εσας? και δεν εισηκουσατε, αλλ' ηπειθησατε εις την προσταγην του Κυριου, και θρασυνομενοι ανεβητε εις το ορος.
44 Then the Amorites living there came out against you and, like bees, chased you, cutting you down in Seir as far as Hormah.	44 Και εξηλθον οι Αμορραιοι, οι κατοικουντες εν τω ορει εκεινω, εις συναντησιν υμων και κατεδιωξαν υμας, καθως καμνουσιν αι μελισσαι, και επαταξαν υμας εν Σηειρ, εως Ορμα.
45 On your return you wept before the LORD, but he did not listen to your cry or give ear to you.	45 Τοτε επιστρεψαντες εκλαυσατε ενωπιον του Κυριου? αλλ' ο Κυριος δεν εισηκουσε της φωνης υμων ουδε εδωκεν εις υμας ακροασιν.
46 That is why you had to stay as long as you did at Kadesh.	46 Και εμεινατε εν Καδης ημερας πολλας, οσασδηποτε ημερας εμεινατε.