ΑΣΜΑ - Cantico - Canticle of Canticles 7

LXX	JERUSALEM
1 επιστρεφε επιστρεφε η σουλαμιτις επιστρεφε επιστρεφε και οψομεθα εν σοι τι οψεσθε εν τη σουλαμιτιδι η ερχομενη ως χοροι των παρεμβολων	1 Reviens, reviens, Sulamite; reviens, reviens, que nous te regardions! Pourquoi regardez-vous laSulamite, dansant comme en un double choeur?
2 τι ωραιωθησαν διαβηματα σου εν υποδημασιν θυγατερ ναδαβ ρυθμοι μηρων σου ομοιοι ορμισκοις εργω χειρων τεχνιτου	2 Que tes pieds sont beaux dans tes sandales, fille de prince! La courbe de tes flancs est comme uncollier, oeuvre des mains d'un artiste.
3 ομφαλος σου κρατηρ τορευτος μη υστερουμενος κραμα κοιλια σου θιμωνια σιτου πεφραγμενη εν κρινοις	3 Ton nombril forme une coupe, que les vins n'y manquent pas! Ton ventre, un monceau de froment,de lis environné.
4 δυο μαστοι σου ως δυο νεβροι διδυμοι δορκαδος	4 Tes deux seins ressemblent à deux faons, jumeaux d'une gazelle.
5 τραχηλος σου ως πυργος ελεφαντινος οφθαλμοι σου ως λιμναι εν εσεβων εν πυλαις θυγατρος πολλων μυκτηρ σου ως πυργος του λιβανου σκοπευων προσωπον δαμασκου	5 Ton cou, une tour d'ivoire. Tes yeux, les piscines de Heshbôn, près de la porte de Bat-Rabbim. Tonnez, la tour du Liban, sentinelle tournée vers Damas.
6 κεφαλη σου επι σε ως καρμηλος και πλοκιον κεφαλης σου ως πορφυρα βασιλευς δεδεμενος εν παραδρομαις	6 Ton chef se dresse, semblable au Carmel, et ses nattes sont comme la pourpre; un roi est pris à tesboucles.
7 τι ωραιωθης και τι ηδυνθης αγαπη εν τρυφαις σου	7 Que tu es belle, que tu es charmante, ô amour, ô délices!
8 τουτο μεγεθος σου ωμοιωθη τω φοινικι και οι μαστοι σου τοις βοτρυσιν	8 Dans ton élan tu ressembles au palmier, tes seins en sont les grappes.
9 ειπα αναβησομαι εν τω φοινικι κρατησω των υψεων αυτου και εσονται δη μαστοι σου ως βοτρυες της αμπελου και οσμη ρινος σου ως μηλα	9 J'ai dit: Je monterai au palmier, j'en saisirai les régimes. Tes seins, qu'ils soient des grappes deraisin, le parfum de ton souffle, celui des pommes;
10 και λαρυγξ σου ως οινος ο αγαθος πορευομενος τω αδελφιδω μου εις ευθυθητα ικανουμενος χειλεσιν μου και οδουσιν	10 tes discours, un vin exquis! Il va droit à mon bien-aimé, comme il coule sur les lèvres de ceux quisommeillent.
11 εγω τω αδελφιδω μου και επ' εμε η επιστροφη αυτου	11 Je suis à mon bien-aimé, et vers moi se porte son désir.
12 ελθε αδελφιδε μου εξελθωμεν εις αγρον αυλισθωμεν εν κωμαις	12 Viens, mon bien-aimé, allons aux champs! Nous passerons la nuit dans les villages,
13 ορθρισωμεν εις αμπελωνας ιδωμεν ει ηνθησεν η αμπελος ηνθησεν ο κυπρισμος ηνθησαν αι ροαι εκει δωσω τους μαστους μου σοι	13 dès le matin nous irons aux vignobles. Nous verrons si la vigne bourgeonne, si ses pampresfleurissent, si les grenadiers sont en fleur. Alors je te ferai le don de mes amours.
14 οι μανδραγοραι εδωκαν οσμην και επι θυραις ημων παντα ακροδρυα νεα προς παλαια αδελφιδε μου ετηρησα σοι	14 Les mandragores exhalent leur parfum, à nos portes sont tous les meilleurs fruits. Les nouveauxcomme les anciens, je les ai réservés pour toi, mon bien-aimé.