ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 27

LXX	NOVA VULGATA
1 αυται αι παιδειαι σαλωμωντος αι αδιακριτοι ας εξεγραψαντο οι φιλοι εζεκιου του βασιλεως της ιουδαιας	1 Ne glorieris in crastinum ignorans, quid superventura pariat dies.
2 δοξα θεου κρυπτει λογον δοξα δε βασιλεως τιμα πραγματα	2 Laudet te alienus et non os tuum, extraneus et non labia tua.
3 ουρανος υψηλος γη δε βαθεια καρδια δε βασιλεως ανεξελεγκτος	3 Grave est saxum et onerosa arena, sed ira stulti utroque gravior.
4 τυπτε αδοκιμον αργυριον και καθαρισθησεται καθαρον απαν	4 Saevitas et erumpens furor, et coram zelo consistere quis poterit?
5 κτεινε ασεβεις εκ προσωπου βασιλεως και κατορθωσει εν δικαιοσυνη ο θρονος αυτου	5 Melior est manifesta correptio quam amor absconditus.
6 μη αλαζονευου ενωπιον βασιλεως μηδε εν τοποις δυναστων υφιστασο	6 Veriora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta oscula odientis.
7 κρεισσον γαρ σοι το ρηθηναι αναβαινε προς με η ταπεινωσαι σε εν προσωπω δυναστου α ειδον οι οφθαλμοι σου λεγε	7 Anima saturata calcabit favum, et anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet.
8 μη προσπιπτε εις μαχην ταχεως ινα μη μεταμεληθης επ' εσχατων ηνικα αν σε ονειδιση ο σος φιλος	8 Sicut avis transmigrans de nido suo, sic vir errans longe a loco suo.
9 αναχωρει εις τα οπισω μη καταφρονει	9 Unguento et ture delectatur cor et dulcedine amici in consilio ex animo.
10 μη σε ονειδιση μεν ο φιλος η δε μαχη σου και η εχθρα ουκ απεσται αλλ' εσται σοι ιση θανατω [10α] χαρις και φιλια ελευθεροι ας τηρησον σεαυτω ινα μη επονειδιστος γενη αλλα φυλαξον τας οδους σου ευσυναλλακτως	10 Amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die afflictionis tuae. Melior est vicinus iuxta quam frater procul.
11 μηλον χρυσουν εν ορμισκω σαρδιου ουτως ειπειν λογον	11 Stude sapientiae, fili mi, et laetifica cor meum, ut possim exprobranti mihi respondere sermonem.
12 εις ενωτιον χρυσουν σαρδιον πολυτελες δεδεται λογος σοφος εις ευηκοον ους	12 Astutus videns malum absconditus est; simplices transeuntes multati sunt.
13 ωσπερ εξοδος χιονος εν αμητω κατα καυμα ωφελει ουτως αγγελος πιστος τους αποστειλαντας αυτον ψυχας γαρ των αυτω χρωμενων ωφελει	13 Tolle vestimentum eius, qui spopondit pro extraneo, et pro alienis aufer ei pignus.
14 ωσπερ ανεμοι και νεφη και υετοι επιφανεστατοι ουτως οι καυχωμενοι επι δοσει ψευδει	14 Qui benedicit proximo suo voce grandi mane consurgens, maledictio reputabitur ei.
15 εν μακροθυμια ευοδια βασιλευσιν γλωσσα δε μαλακη συντριβει οστα	15 Tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier comparantur;
16 μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης	16 qui retinet eam, quasi qui ventum teneat, et oleum dextera sua tenere reperietur.
17 σπανιον εισαγε σον ποδα προς τον σεαυτου φιλον μηποτε πλησθεις σου μισηση σε	17 Ferrum ferro exacuitur, et homo exacuit faciem amici sui.
18 ροπαλον και μαχαιρα και τοξευμα ακιδωτον ουτως και ανηρ ο καταμαρτυρων του φιλου αυτου μαρτυριαν ψευδη	18 Qui servat ficum, comedet fructus eius; et, qui custos est domini sui, glorificabitur.
19 οδους κακου και πους παρανομου ολειται εν ημερα κακη	19 Quomodo in aqua facies prospicit ad faciem, sic cor hominis ad hominem.
20 ωσπερ οξος ελκει ασυμφορον ουτως προσπεσον παθος εν σωματι καρδιαν λυπει [20α] ωσπερ σης ιματιω και σκωληξ ξυλω ουτως λυπη ανδρος βλαπτει καρδιαν	20 Infernus et Perditio numquam implentur, similiter et oculi hominum insatiabiles.
21 εαν πεινα ο εχθρος σου τρεφε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον	21 Quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum, sic probatur homo ore laudantis.
22 τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου ο δε κυριος ανταποδωσει σοι αγαθα	22 Si pilo contuderis stultum in pila quasi ptisanas, non auferetur ab eo stultitia eius.
23 ανεμος βορεας εξεγειρει νεφη προσωπον δε αναιδες γλωσσαν ερεθιζει	23 Diligenter agnosce vultum pecoris tui; appone cor tuum ad greges,
24 κρειττον οικειν επι γωνιας δωματος η μετα γυναικος λοιδορου εν οικια κοινη	24 non enim habebis iugiter divitias. Num corona tribuetur in generationem et generationem?
25 ωσπερ υδωρ ψυχρον ψυχη διψωση προσηνες ουτως αγγελια αγαθη εκ γης μακροθεν	25 Nudata sunt prata, et apparuerunt herbae virentes, et collecta sunt fena de montibus;
26 ωσπερ ει τις πηγην φρασσοι και υδατος εξοδον λυμαινοιτο ουτως ακοσμον δικαιον πεπτωκεναι ενωπιον ασεβους	26 agni ad vestimentum tuum, et haedi ad agri pretium;
27 εσθιειν μελι πολυ ου καλον τιμαν δε χρη λογους ενδοξους	27 sufficiat tibi lac caprarum in cibum tuum et in cibum domus tuae et ad victum ancillis tuis.
28 ωσπερ πολις τα τειχη καταβεβλημενη και ατειχιστος ουτως ανηρ ος ου μετα βουλης τι πρασσει