ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 7

LXX	NOVA VULGATA
1 ψαλμος τω δαυιδ ον ησεν τω κυριω υπερ των λογων χουσι υιου ιεμενι	1 Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.
2 κυριε ο θεος μου επι σοι ηλπισα σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ρυσαι με	2 Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,
3 μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος	3 ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.
4 κυριε ο θεος μου ει εποιησα τουτο ει εστιν αδικια εν χερσιν μου	4 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
5 ει ανταπεδωκα τοις ανταποδιδουσιν μοι κακα αποπεσοιν αρα απο των εχθρων μου κενος	5 si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,
6 καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα	6 persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.
7 αναστηθι κυριε εν οργη σου υψωθητι εν τοις περασι των εχθρων μου εξεγερθητι κυριε ο θεος μου εν προσταγματι ω ενετειλω	7 Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.
8 και συναγωγη λαων κυκλωσει σε και υπερ ταυτης εις υψος επιστρεψον	8 Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:
9 κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι	9 Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.
10 συντελεσθητω δη πονηρια αμαρτωλων και κατευθυνεις δικαιον εταζων καρδιας και νεφρους ο θεος	10 Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.
11 δικαια η βοηθεια μου παρα του θεου του σωζοντος τους ευθεις τη καρδια	11 Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.
12 ο θεος κριτης δικαιος και ισχυρος και μακροθυμος μη οργην επαγων καθ' εκαστην ημεραν	12 Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.
13 εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο	13 Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?
14 και εν αυτω ητοιμασεν σκευη θανατου τα βελη αυτου τοις καιομενοις εξειργασατο	14 Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.
15 ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν	15 Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;
16 λακκον ωρυξεν και ανεσκαψεν αυτον και εμπεσειται εις βοθρον ον ειργασατο	16 lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.
17 επιστρεψει ο πονος αυτου εις κεφαλην αυτου και επι κορυφην αυτου η αδικια αυτου καταβησεται	17 Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
18 εξομολογησομαι κυριω κατα την δικαιοσυνην αυτου και ψαλω τω ονοματι κυριου του υψιστου	18 Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.