ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 7

LXX	BIBBIA CEI 1974
1 ψαλμος τω δαυιδ ον ησεν τω κυριω υπερ των λογων χουσι υιου ιεμενι	1 'Lamento che Davide rivolse al Signore per le parole di Cus il Beniaminita.'
2 κυριε ο θεος μου επι σοι ηλπισα σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ρυσαι με	2 Signore, mio Dio, in te mi rifugio: salvami e liberami da chi mi perseguita,
3 μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος	3 perché non mi sbrani come un leone, non mi sbrani senza che alcuno mi salvi.
4 κυριε ο θεος μου ει εποιησα τουτο ει εστιν αδικια εν χερσιν μου	4 Signore mio Dio, se così ho agito: se c'è iniquità sulle mie mani,
5 ει ανταπεδωκα τοις ανταποδιδουσιν μοι κακα αποπεσοιν αρα απο των εχθρων μου κενος	5 se ho ripagato il mio amico con il male, se a torto ho spogliato i miei avversari,
6 καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα	6 il nemico m'insegua e mi raggiunga, calpesti a terra la mia vita e trascini nella polvere il mio onore.
7 αναστηθι κυριε εν οργη σου υψωθητι εν τοις περασι των εχθρων μου εξεγερθητι κυριε ο θεος μου εν προσταγματι ω ενετειλω	7 Sorgi, Signore, nel tuo sdegno, levati contro il furore dei nemici, alzati per il giudizio che hai stabilito.
8 και συναγωγη λαων κυκλωσει σε και υπερ ταυτης εις υψος επιστρεψον	8 L'assemblea dei popoli ti circondi: dall'alto volgiti contro di essa.
9 κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι	9 Il Signore decide la causa dei popoli: giudicami, Signore, secondo la mia giustizia, secondo la mia innocenza, o Altissimo.
10 συντελεσθητω δη πονηρια αμαρτωλων και κατευθυνεις δικαιον εταζων καρδιας και νεφρους ο θεος	10 Poni fine al male degli empi; rafforza l'uomo retto, tu che provi mente e cuore, Dio giusto.
11 δικαια η βοηθεια μου παρα του θεου του σωζοντος τους ευθεις τη καρδια	11 La mia difesa è nel Signore, egli salva i retti di cuore.
12 ο θεος κριτης δικαιος και ισχυρος και μακροθυμος μη οργην επαγων καθ' εκαστην ημεραν	12 Dio è giudice giusto, ogni giorno si accende il suo sdegno.
13 εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο	13 Non torna forse ad affilare la spada, a tendere e puntare il suo arco?
14 και εν αυτω ητοιμασεν σκευη θανατου τα βελη αυτου τοις καιομενοις εξειργασατο	14 Si prepara strumenti di morte, arroventa le sue frecce.
15 ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν	15 Ecco, l'empio produce ingiustizia, concepisce malizia, partorisce menzogna.
16 λακκον ωρυξεν και ανεσκαψεν αυτον και εμπεσειται εις βοθρον ον ειργασατο	16 Egli scava un pozzo profondo e cade nella fossa che ha fatto;
17 επιστρεψει ο πονος αυτου εις κεφαλην αυτου και επι κορυφην αυτου η αδικια αυτου καταβησεται	17 la sua malizia ricade sul suo capo, la sua violenza gli piomba sulla testa.
18 εξομολογησομαι κυριω κατα την δικαιοσυνην αυτου και ψαλω τω ονοματι κυριου του υψιστου	18 Loderò il Signore per la sua giustizia e canterò il nome di Dio, l'Altissimo.