ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 106

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου	1 Alléluia! Louez le Seigneur car il est bon, car sa faveur jamais ne se reprend!
2 ειπατωσαν οι λελυτρωμενοι υπο κυριου ους ελυτρωσατο εκ χειρος εχθρου	2 Qui redira les hauts faits du Seigneur et nous fera entendre toute sa louange?
3 εκ των χωρων συνηγαγεν αυτους απο ανατολων και δυσμων και βορρα και θαλασσης	3 Heureux ceux qui se règlent sur ses lois, et dont les œuvres sont droites en tout temps!
4 επλανηθησαν εν τη ερημω εν ανυδρω οδον πολεως κατοικητηριου ουχ ευρον	4 Souviens-toi de moi, Seigneur, toi qui aimes ton peuple, que ta visite apporte ton salut!
5 πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων εν αυτοις εξελιπεν	5 Fais-nous voir enfin tes élus heureux, que notre joie soit la joie de tout ton peuple, et notre orgueil celui de ta famille!
6 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων ερρυσατο αυτους	6 Nous avons péché, nous et nos pères, nous sommes en faute et coupables.
7 και ωδηγησεν αυτους εις οδον ευθειαν του πορευθηναι εις πολιν κατοικητηριου	7 Nos pères déjà, en Égypte, n’ont rien compris à tes miracles. Ils ont vite oublié tes grâces sans nombre, ils se sont révoltés à la Mer des Joncs.
8 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων	8 Mais lui les a sauvés pour l’honneur de son nom, pour faire connaître au monde sa vaillance.
9 οτι εχορτασεν ψυχην κενην και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν αγαθων	9 Il menaça la Mer des Joncs: elle en resta sèche, et sur les fonds, ils marchèrent comme en un désert.
10 καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου πεπεδημενους εν πτωχεια και σιδηρω	10 Il ne les livra pas à leurs poursuivants, il les reprit de la main de l’ennemi.
11 οτι παρεπικραναν τα λογια του θεου και την βουλην του υψιστου παρωξυναν	11 Les eaux recouvrirent leurs adversaires, pas un seul n’en réchappa.
12 και εταπεινωθη εν κοποις η καρδια αυτων ησθενησαν και ουκ ην ο βοηθων	12 C’est alors qu’ils crurent à sa parole et qu’ils chantèrent sa louange.
13 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους	13 Mais bien vite ils oublièrent ses œuvres et cessèrent de compter sur sa prévoyance.
14 και εξηγαγεν αυτους εκ σκοτους και σκιας θανατου και τους δεσμους αυτων διερρηξεν	14 Leur convoitise se réveilla au désert, et dans la steppe ils mirent Dieu à l’épreuve.
15 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων	15 Il leur donna ce qu’ils demandaient, il leur en envoya jusqu’à les dégoûter.
16 οτι συνετριψεν πυλας χαλκας και μοχλους σιδηρους συνεκλασεν	16 On les vit dans leur camp, jaloux de Moïse et d’Aaron, l’homme consacré au Seigneur.
17 αντελαβετο αυτων εξ οδου ανομιας αυτων δια γαρ τας ανομιας αυτων εταπεινωθησαν	17 La terre s’ouvrit alors pour engloutir Datan, elle se referma sur la bande d’Abiram.
18 παν βρωμα εβδελυξατο η ψυχη αυτων και ηγγισαν εως των πυλων του θανατου	18 Un feu s’enflamma contre leur groupe, une flamme dévora ces méchants.
19 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εσωσεν αυτους	19 Puis ils firent à l’Horeb un veau et se prosternèrent devant leur idole.
20 απεστειλεν τον λογον αυτου και ιασατο αυτους και ερρυσατο αυτους εκ των διαφθορων αυτων	20 Ils échangèrent leur Gloire contre l’image d’un bœuf mangeur d’herbe,
21 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων	21 oubliant le Dieu qui les avait sauvés, celui qui fit de grandes choses en Égypte,
22 και θυσατωσαν θυσιαν αινεσεως και εξαγγειλατωσαν τα εργα αυτου εν αγαλλιασει	22 des miracles au pays de Kam, un prodige inouï à la Mer des Joncs!
23 οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν εν πλοιοις ποιουντες εργασιαν εν υδασι πολλοις	23 Déjà il parlait de les exterminer, mais Moïse, son élu, était là. Il se tint sur la brèche face à lui, pour empêcher que sa fureur ne les détruise.
24 αυτοι ειδοσαν τα εργα κυριου και τα θαυμασια αυτου εν τω βυθω	24 Ils firent peu de cas d’une terre de délices, car ils ne croyaient pas à sa promesse.
25 ειπεν και εστη πνευμα καταιγιδος και υψωθη τα κυματα αυτης	25 Ils restaient à récriminer dans leurs tentes, au lieu d’entendre l’appel du Seigneur,
26 αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων εν κακοις ετηκετο	26 jusqu’à ce qu’il levât sa main. Il jura qu’il les ferait mourir au désert
27 εταραχθησαν εσαλευθησαν ως ο μεθυων και πασα η σοφια αυτων κατεποθη	27 et disperserait leur race parmi les païens, qu’il les sèmerait partout sur toutes les terres.
28 και εκεκραξαν προς κυριον εν τω θλιβεσθαι αυτους και εκ των αναγκων αυτων εξηγαγεν αυτους	28 Ils se mirent à la traîne du Baal de Péor et mangèrent ce qu’on offre à des morts.
29 και επεταξεν τη καταιγιδι και εστη εις αυραν και εσιγησαν τα κυματα αυτης	29 Ils l’agacèrent si bien avec leurs pratiques, qu’un fléau éclata contre eux.
30 και ευφρανθησαν οτι ησυχασαν και ωδηγησεν αυτους επι λιμενα θεληματος αυτων	30 Ce fut l’heure de Pinhas: il intervint et le fléau cessa.
31 εξομολογησασθωσαν τω κυριω τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τοις υιοις των ανθρωπων	31 Ce fut là son mérite, on le lui reconnut, d’âge en âge on le rappellera.
32 υψωσατωσαν αυτον εν εκκλησια λαου και εν καθεδρα πρεσβυτερων αινεσατωσαν αυτον	32 Ils l’irritèrent aux eaux de Mériba, Moïse y fut victime de leur faute
33 εθετο ποταμους εις ερημον και διεξοδους υδατων εις διψαν	33 quand ils aigrirent son esprit, et lui, parla comme il ne fallait pas.
34 γην καρποφορον εις αλμην απο κακιας των κατοικουντων εν αυτη	34 Ils ne firent pas disparaître les païens, comme le Seigneur le leur demandait.
35 εθετο ερημον εις λιμνας υδατων και γην ανυδρον εις διεξοδους υδατων	35 Ils se mélangeaient avec les païens, ils apprenaient leurs façons de faire.
36 και κατωκισεν εκει πεινωντας και συνεστησαντο πολιν κατοικεσιας	36 Ils rendaient un culte à leurs pieux sacrés et ils se laissaient prendre,
37 και εσπειραν αγρους και εφυτευσαν αμπελωνας και εποιησαν καρπον γενηματος	37 si bien qu’ils sacrifiaient leurs fils et leurs filles à des démons.
38 και ευλογησεν αυτους και επληθυνθησαν σφοδρα και τα κτηνη αυτων ουκ εσμικρυνεν	38 Ils répandaient le sang innocent (le sang de leurs fils et de leurs filles sacrifiés aux idoles de Canaan) et laissaient la terre souillée de sang.
39 και ωλιγωθησαν και εκακωθησαν απο θλιψεως κακων και οδυνης	39 Ils se souillaient en faisant de telles choses, ils se prostituaient avec de telles pratiques.
40 εξεχυθη εξουδενωσις επ' αρχοντας και επλανησεν αυτους εν αβατω και ουχ οδω	40 Et le Seigneur s’emporta contre son peuple, il prit les siens en horreur.
41 και εβοηθησεν πενητι εκ πτωχειας και εθετο ως προβατα πατριας	41 Il les livra au pouvoir des nations et ceux qui les haïssaient les dominèrent.
42 οψονται ευθεις και ευφρανθησονται και πασα ανομια εμφραξει το στομα αυτης	42 Leurs ennemis les opprimèrent, ils durent se courber sous le joug.
43 τις σοφος και φυλαξει ταυτα και συνησουσιν τα ελεη του κυριου	43 Combien de fois ne les a-t-il pas délivrés! Mais eux rejetaient ses avis et s’enfonçaient dans leurs torts.
	44 Dès qu’il les voyait dans la détresse, dès qu’il entendait leurs cris,
	45 il se rappelait son alliance avec eux et se laissait fléchir par sa grande bonté.
	46 Alors il les faisait prendre en pitié par ceux qui les tenaient captifs.
	47 - Ô Seigneur notre Dieu, sauve-nous, rassemble-nous de toutes les nations, que nous puissions célébrer ton saint Nom et que notre gloire soit de te louer.
	48 Béni soit le Seigneur, le Dieu d’Israël, depuis toujours et à jamais! Et le peuple entier dira: Amen!