Hošea 13

Biblija Hrvatski	LXX
1 Kad je Efrajim govorio, strah je zadavao, jer bijaše on prvak u Izraelu, al’ ogriješi se Baalom i poginu.	1 κατα τον λογον εφραιμ δικαιωματα αυτος ελαβεν εν τω ισραηλ και εθετο αυτα τη βααλ και απεθανεν
2 I sad još griješe oni od srebra praveć’ sebi kipove, kumire po svojoj mašti; svi su oni djelo rukotvorca! Tima – vele – žrtvujte, ljudi neka cjelivaju teoce!	2 και προσεθετο του αμαρτανειν ετι και εποιησαν εαυτοις χωνευμα εκ του αργυριου αυτων κατ' εικονα ειδωλων εργα τεκτονων συντετελεσμενα αυτοις αυτοι λεγουσιν θυσατε ανθρωπους μοσχοι γαρ εκλελοιπασιν
3 Zato, bit će oni kao oblak jutarnji, kao rosa koje brzo nestaje, kao pljeva raznesena s gumna, kao dim što kroz otvor izlazi.	3 δια τουτο εσονται ως νεφελη πρωινη και ως δροσος ορθρινη πορευομενη ωσπερ χνους αποφυσωμενος αφ' αλωνος και ως ατμις απο ακριδων
4 A ja sam Jahve, Bog tvoj sve od zemlje egipatske: drugog Boga osim mene ne ljubi! Osim mene nema spasitelja.	4 εγω δε κυριος ο θεος σου στερεων ουρανον και κτιζων γην ου αι χειρες εκτισαν πασαν την στρατιαν του ουρανου και ου παρεδειξα σοι αυτα του πορευεσθαι οπισω αυτων και εγω ανηγαγον σε εκ γης αιγυπτου και θεον πλην εμου ου γνωση και σωζων ουκ εστιν παρεξ εμου
5 Ja te ljubljah u pustinji, u zemlji suhoj.	5 εγω εποιμαινον σε εν τη ερημω εν γη αοικητω
6 Ja ih pasoh, i siti bijahu; nasićenima srce se uzoholi; i tako me zaboraviše.	6 κατα τας νομας αυτων και ενεπλησθησαν εις πλησμονην και υψωθησαν αι καρδιαι αυτων ενεκα τουτου επελαθοντο μου
7 Stoga ću im biti kao lav, kao leopard što na putu vreba;	7 και εσομαι αυτοις ως πανθηρ και ως παρδαλις κατα την οδον ασσυριων
8 kao medvjedica kojoj ugrabiše mlade, ja ću se na njih baciti, rastrgat’ im grudi do srca; k’o lav ću proždrijeti meso njihovo, zvijeri će ih poljske rastrgati.	8 απαντησομαι αυτοις ως αρκος απορουμενη και διαρρηξω συγκλεισμον καρδιας αυτων και καταφαγονται αυτους εκει σκυμνοι δρυμου θηρια αγρου διασπασει αυτους
9 Uništit ću te, Izraele, i tko će ti pomoći?	9 τη διαφθορα σου ισραηλ τις βοηθησει
10 Ta gdje ti je kralj da te spasi, gdje tvoji knezovi da te brane – oni za koje si govorio: »Daj mi kralja i knezove!«	10 που ο βασιλευς σου ουτος και διασωσατω σε εν πασαις ταις πολεσιν σου κρινατω σε ον ειπας δος μοι βασιλεα και αρχοντα
11 U gnjevu svom kralja ti dadoh i u srdžbi ti ga uzimam.	11 και εδωκα σοι βασιλεα εν οργη μου και εσχον εν τω θυμω μου
12 Dobro se čuva bezakonje Efrajimovo, grijeh je njegov dobro pohranjen.	12 συστροφην αδικιας εφραιμ εγκεκρυμμενη η αμαρτια αυτου
13 Dođoše na nj trudovi porodiljski, ali on je ludo čedo, ne izlazi na vrijeme iz utrobe materine!	13 ωδινες ως τικτουσης ηξουσιν αυτω ουτος ο υιος σου ου φρονιμος διοτι ου μη υποστη εν συντριβη τεκνων
14 Ja ću ih izbaviti od vlasti podzemlja, od smrti ću ih spasiti! Gdje je tvoja kuga, o smrti, gdje pomor tvoj, podzemlje? Samilost se sakri od mojih očiju!	14 εκ χειρος αδου ρυσομαι αυτους και εκ θανατου λυτρωσομαι αυτους που η δικη σου θανατε που το κεντρον σου αδη παρακλησις κεκρυπται απο οφθαλμων μου
15 Tako je rodan među braćom Efrajim, ali će doći vjetar istočni, vjetar Jahvin iz pustinje: isušit će mu izvore, presahnuti studence, opljačkat’ mu riznicu, blago odnijeti.	15 διοτι ουτος ανα μεσον αδελφων διαστελει επαξει ανεμον καυσωνα κυριος εκ της ερημου επ' αυτον και αναξηρανει τας φλεβας αυτου εξερημωσει τας πηγας αυτου αυτος καταξηρανει την γην αυτου και παντα τα σκευη τα επιθυμητα αυτου