1 Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, οτι οι πατερες ημων ησαν παντες υπο την νεφελην, και παντες δια της θαλασσης διηλθον, | 1 For I would not have you ignorant, brethren, that our fathers were all under the cloud, and all passed through the sea. |
2 και παντες εις τον Μωυσην εβαπτισθησαν εν τη νεφελη και εν τη θαλασση, | 2 And all in Moses were baptized, in the cloud, and in the sea: |
3 και παντες την αυτην πνευματικην βρωσιν εφαγον, | 3 And did all eat the same spiritual food, |
4 και παντες το αυτο πνευματικον ποτον επιον? διοτι επινον απο πνευματικης πετρας ακολουθουσης, η δε πετρα ητο ο Χριστος? | 4 And all drank the same spiritual drink; (and they drank of the spiritual rock that followed them, and the rock was Christ.) |
5 αλλα δεν ευηρεστηθη ο Θεος εις τους πλειοτερους εξ αυτων? διοτι κατεστρωθησαν εν τη ερημω. | 5 But with most of them God was not well pleased: for they were overthrown in the desert. |
6 Ταυτα δε εγειναν παραδειγματα ημων, δια να μη ημεθα ημεις επιθυμηται κακων, καθως και εκεινοι επεθυμησαν. | 6 Now these things were done in a figure of us, that we should not covet evil things as they also coveted. |
7 Μηδε γινεσθε ειδωλολατραι, καθως τινες εξ αυτων, ως ειναι γεγραμμενον? Εκαθησεν ο λαος δια να φαγη και να πιη, και εσηκωθησαν να παιζωσι. | 7 Neither become ye idolaters, as some of them, as it is written: The people sat down to eat and drink, and rose up to play. |
8 Μηδε ας πορνευωμεν, καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν μια ημερα εικοσιτρεις χιλιαδες. | 8 Neither let us commit fornication, as some of them committed fornication, and there fell in one day three and twenty thousand. |
9 Μηδε ας πειραζωμεν τον Χριστον, καθως και τινες αυτων επειρασαν και απωλεσθησαν υπο των οφεων. | 9 Neither let us tempt Christ: as some of them tempted, and perished by the serpents. |
10 Μηδε γογγυζετε, καθως και τινες αυτων εγογγυσαν, και απωλεσθησαν υπο του εξολοθρευτου. | 10 Neither do you murmur: as some of them murmured, and were destroyed by the destroyer. |
11 Ταυτα δε παντα εγινοντο εις εκεινους παραδειγματα, και εγραφησαν προς νουθεσιαν ημων, εις τους οποιους τα τελη των αιωνων εφθασαν. | 11 Now all these things happened to them in figure: and they are written for our correction, upon whom the ends of the world are come. |
12 Ωστε ο νομιζων οτι ισταται ας βλεπη μη πεση. | 12 Wherefore he that thinketh himself to stand, let him take heed lest he fall. |
13 Πειρασμος δεν σας κατελαβεν ειμη ανθρωπινος? πιστος ομως ειναι ο Θεος, οστις δεν θελει σας αφησει να πειρασθητε υπερ την δυναμιν σας, αλλα μετα του πειρασμου θελει καμει και την εκβασιν, ωστε να δυνασθε να υποφερητε. | 13 Let no temptation take hold on you, but such as is human. And God is faithful, who will not suffer you to be tempted above that which you are able: but will make also with temptation issue, that you may be able to bear it. |
14 Δια τουτο, αγαπητοι μου, φευγετε απο της ειδωλολατρειας. | 14 Wherefore, my dearly beloved, fly from the service of idols. |
15 Λεγω ως προς φρονιμους? κρινατε σεις τουτο το οποιον λεγω? | 15 I speak as to wise men: judge ye yourselves what I say. |
16 Το ποτηριον της ευλογιας, το οποιον ευλογουμεν, δεν ειναι κοινωνια του αιματος του Χριστου; Ο αρτος, τον οποιον κοπτομεν, δεν ειναι κοινωνια του σωματος του Χριστου; | 16 The chalice of benediction, which we bless, is it not the communion of the blood of Christ ? And the bread, which we break, is it not the partaking of the body of the Lord ? |
17 διοτι εις αρτος, εν σωμα ειμεθα οι πολλοι? επειδη παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν. | 17 For we, being many, are one bread, one body, all that partake of one bread. |
18 Βλεπετε τον Ισραηλ κατα σαρκα? οι τρωγοντες τας θυσιας δεν ειναι κοινωνοι του θυσιαστηριου; | 18 Behold Israel according to the flesh: are not they, that eat of the sacrifices, partakers of the altar ? |
19 Τι λοιπον λεγω; οτι το ειδωλον ειναι τι; η οτι το ειδωλοθυτον ειναι τι; ουχι? | 19 What then ? Do I say, that what is offered in sacrifice to idols, is any thing ? Or, that the idol is any thing ? |
20 αλλ' οτι εκεινα, τα οποια θυσιαζουσι τα εθνη, εις τα δαιμονια θυσιαζουσι και ουχι εις τον Θεον? και δεν θελω σεις να γινησθε κοινωνοι των δαιμονιων. | 20 But the things which the heathens sacrifice, they sacrifice to devils, and not to God. And I would not that you should be made partakers with devils. |
21 Δεν δυνασθε να πινητε το ποτηριον του Κυριου και το ποτηριον των δαιμονιων? δεν δυνασθε να ησθε μετοχοι της τραπεζης του Κυριου και της τραπεζης των δαιμονιων. | 21 You cannot drink the chalice of the Lord, and the chalice of devils: you cannot be partakers of the table of the Lord, and of the table of devils. |
22 Η τον Κυριον θελομεν να διεγειρωμεν εις ζηλοτυπιαν; μηπως ειμεθα ισχυροτεροι αυτου; | 22 Do we provoke the Lord to jealousy ? Are we stronger than he? All things are lawful for me, but all things are not expedient. |
23 Παντα ειναι εις την εξουσιαν μου αλλα παντα δεν συμφερουσι? παντα ειναι εις την εξουσιαν μου, αλλα παντα δεν οικοδομουσι. | 23 All things are lawful for me, but all things do not edify. |
24 Μηδεις ας ζητη το εαυτου συμφερον, αλλ' εκαστος τα του αλλου. | 24 Let no man seek his own, but that which is another's. |
25 Παν το πωλουμενον εν τω μακελλιω τρωγετε, μηδεν εξεταζοντες δια την συνειδησιν? | 25 Whatsoever is sold in the shambles, eat; asking no question for conscience' sake. |
26 διοτι του Κυριου ειναι η γη και το πληρωμα αυτης. | 26 The earth is the Lord's, and the fulness thereof. |
27 Και εαν τις των απιστων σας προσκαλη και θελετε να υπαγητε, τρωγετε ο, τι βαλλεται εμπροσθεν σας, μηδεν εξεταζοντες δια την συνειδησιν. | 27 If any of them that believe not, invite you, and you will be willing to go; eat of any thing that is set before you, asking no question for conscience' sake. |
28 Εαν δε τις σας ειπη, Τουτο ειναι ειδωλοθυτον, μη τρωγετε δι' εκεινον τον φανερωσαντα και δια την συνειδησιν? διοτι του Κυριου ειναι η γη και το πληρωμα αυτης. | 28 But if any man say: This has been sacrificed to idols, do not eat of it for his sake that told it, and for conscience' sake. |
29 Συνειδησιν δε λεγω ουχι την ιδικην σου, αλλα την του αλλου. Επειδη δια τι η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως; | 29 Conscience, I say, not thy own, but the other's. For why is my liberty judged by another man's conscience ? |
30 Και εαν εγω μετ' ευχαριστιας μετεχω, δια τι βλασφημουμαι δι' εκεινο, δια το οποιον εγω ευχαριστω; | 30 If I partake with thanksgiving, why am I evil spoken of, for that for which I give thanks ? |
31 Ειτε λοιπον τρωγετε ειτε πινετε ειτε πραττετε τι, παντα πραττετε εις δοξαν Θεου. | 31 Therefore, whether you eat or drink, or whatsoever else you do, do all to the glory of God. |
32 Μη γινεσθε προσκομμα μητε εις Ιουδαιους μητε εις Ελληνας μητε εις την εκκλησιαν του Θεου, | 32 Be without offence to the Jews, and to the Gentiles, and to the church of God: |
33 καθως και εγω κατα παντα αρεσκω εις παντας, μη ζητων το ιδικον μου συμφερον, αλλα το των πολλων, δια να σωθωσι. | 33 As I also in all things please all men, not seeking that which is profitable to myself, but to many, that may be saved. |