ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 106

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.	1 Alléluia! Louez le Seigneur car il est bon, car sa faveur jamais ne se reprend!
2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;	2 Qui redira les hauts faits du Seigneur et nous fera entendre toute sa louange?
3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.	3 Heureux ceux qui se règlent sur ses lois, et dont les œuvres sont droites en tout temps!
4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?	4 Souviens-toi de moi, Seigneur, toi qui aimes ton peuple, que ta visite apporte ton salut!
5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.	5 Fais-nous voir enfin tes élus heureux, que notre joie soit la joie de tout ton peuple, et notre orgueil celui de ta famille!
6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.	6 Nous avons péché, nous et nos pères, nous sommes en faute et coupables.
7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.	7 Nos pères déjà, en Égypte, n’ont rien compris à tes miracles. Ils ont vite oublié tes grâces sans nombre, ils se sont révoltés à la Mer des Joncs.
8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.	8 Mais lui les a sauvés pour l’honneur de son nom, pour faire connaître au monde sa vaillance.
9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?	9 Il menaça la Mer des Joncs: elle en resta sèche, et sur les fonds, ils marchèrent comme en un désert.
10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.	10 Il ne les livra pas à leurs poursuivants, il les reprit de la main de l’ennemi.
11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.	11 Les eaux recouvrirent leurs adversaires, pas un seul n’en réchappa.
12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.	12 C’est alors qu’ils crurent à sa parole et qu’ils chantèrent sa louange.
13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?	13 Mais bien vite ils oublièrent ses œuvres et cessèrent de compter sur sa prévoyance.
14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.	14 Leur convoitise se réveilla au désert, et dans la steppe ils mirent Dieu à l’épreuve.
15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.	15 Il leur donna ce qu’ils demandaient, il leur en envoya jusqu’à les dégoûter.
16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.	16 On les vit dans leur camp, jaloux de Moïse et d’Aaron, l’homme consacré au Seigneur.
17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?	17 La terre s’ouvrit alors pour engloutir Datan, elle se referma sur la bande d’Abiram.
18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.	18 Un feu s’enflamma contre leur groupe, une flamme dévora ces méchants.
19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?	19 Puis ils firent à l’Horeb un veau et se prosternèrent devant leur idole.
20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.	20 Ils échangèrent leur Gloire contre l’image d’un bœuf mangeur d’herbe,
21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,	21 oubliant le Dieu qui les avait sauvés, celui qui fit de grandes choses en Égypte,
22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.	22 des miracles au pays de Kam, un prodige inouï à la Mer des Joncs!
23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.	23 Déjà il parlait de les exterminer, mais Moïse, son élu, était là. Il se tint sur la brèche face à lui, pour empêcher que sa fureur ne les détruise.
24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?	24 Ils firent peu de cas d’une terre de délices, car ils ne croyaient pas à sa promesse.
25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.	25 Ils restaient à récriminer dans leurs tentes, au lieu d’entendre l’appel du Seigneur,
26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.	26 jusqu’à ce qu’il levât sa main. Il jura qu’il les ferait mourir au désert
27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.	27 et disperserait leur race parmi les païens, qu’il les sèmerait partout sur toutes les terres.
28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?	28 Ils se mirent à la traîne du Baal de Péor et mangèrent ce qu’on offre à des morts.
29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.	29 Ils l’agacèrent si bien avec leurs pratiques, qu’un fléau éclata contre eux.
30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?	30 Ce fut l’heure de Pinhas: il intervint et le fléau cessa.
31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.	31 Ce fut là son mérite, on le lui reconnut, d’âge en âge on le rappellera.
32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?	32 Ils l’irritèrent aux eaux de Mériba, Moïse y fut victime de leur faute
33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.	33 quand ils aigrirent son esprit, et lui, parla comme il ne fallait pas.
34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?	34 Ils ne firent pas disparaître les païens, comme le Seigneur le leur demandait.
35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?	35 Ils se mélangeaient avec les païens, ils apprenaient leurs façons de faire.
36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?	36 Ils rendaient un culte à leurs pieux sacrés et ils se laissaient prendre,
37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?	37 si bien qu’ils sacrifiaient leurs fils et leurs filles à des démons.
38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.	38 Ils répandaient le sang innocent (le sang de leurs fils et de leurs filles sacrifiés aux idoles de Canaan) et laissaient la terre souillée de sang.
39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.	39 Ils se souillaient en faisant de telles choses, ils se prostituaient avec de telles pratiques.
40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,	40 Et le Seigneur s’emporta contre son peuple, il prit les siens en horreur.
41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.	41 Il les livra au pouvoir des nations et ceux qui les haïssaient les dominèrent.
42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.	42 Leurs ennemis les opprimèrent, ils durent se courber sous le joug.
43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.	43 Combien de fois ne les a-t-il pas délivrés! Mais eux rejetaient ses avis et s’enfonçaient dans leurs torts.
44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?	44 Dès qu’il les voyait dans la détresse, dès qu’il entendait leurs cris,
45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.	45 il se rappelait son alliance avec eux et se laissait fléchir par sa grande bonté.
46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.	46 Alors il les faisait prendre en pitié par ceux qui les tenaient captifs.
47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.	47 - Ô Seigneur notre Dieu, sauve-nous, rassemble-nous de toutes les nations, que nous puissions célébrer ton saint Nom et que notre gloire soit de te louer.
48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.	48 Béni soit le Seigneur, le Dieu d’Israël, depuis toujours et à jamais! Et le peuple entier dira: Amen!