ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 102

GREEK BIBLE	BIBBIA RICCIOTTI
1 Προσευχη του τεθλιμμενου, οταν αδημονη, και εκχεη το παραπονον αυτου ενωπιον του Κυριου.>> Κυριε, εισακουσον της προσευχης μου, και η κραυγη μου ας ελθη προς σε.	1 - Di David. Benedici, anima mia, il Signore, e tutte le mie viscere [benedicano] il suo santo nome.
2 Μη κρυψης το προσωπον σου απ' εμου? καθ' ην ημεραν θλιβομαι, κλινον προς εμε το ωτιον σου? καθ' ην ημεραν σε επικαλουμαι, ταχεως επακουε μου.	2 Benedici, anima mia, il Signore e non dimenticar tutti i suoi benefizi.
3 Διοτι εξελιπον ως καπνος αι ημεραι μου, και τα οστα μου ως φρυγανον κατεξηρανθησαν.	3 [È lui] che perdona tutte le tue iniquità, che risana tutte le tue infermità,
4 Επληγωθη η καρδια μου και εξηρανθη ως χορτος, ωστε ελησμονησα να τρωγω τον αρτον μου.	4 che riscatta da morte la tua vita, che ti corona di misericordia e bontà,
5 Απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθησαν τα οστα μου εις το δερμα μου.	5 che sazia di beni la tua brama, [sì che] si rinnovelli com'aquila la tua gioventù.
6 Κατεσταθην ομοιος του ερημικου πελεκανος? εγεινα ως νυκτοκοραξ εν ταις ερημοις.	6 Fa misericordia [e giustizia] il Signore e fa ragione a tutti quei che patiscono ingiuria.
7 Αγρυπνω και ειμαι ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.	7 Manifestò le sue vie a Mosèe ai figliuoli d'Israele i suoi voleri [e i suoi portenti].
8 Ολην την ημεραν με ονειδιζουσιν οι εχθροι μου? οι μαινομενοι ομνυουσι κατ' εμου.	8 Buono e misericordioso è il Signore, tardo all'ira e molto benigno.
9 Διοτι εφαγον στακτην ως αρτον και συνεκερασα με δακρυα το ποτον μου,	9 Non per sempre s'adira, nè in eterno serba rancore.
10 Εξ αιτιας της οργης σου και της αγανακτησεως σου? διοτι σηκωσας με ερριψας κατω.	10 Non a seconda de' nostri peccati ci tratta, nè secondo le nostre iniquità retribuisce a noi.
11 Αι ημεραι μου παρερχονται ως σκια, και εγω εξηρανθην ως χορτος.	11 Perchè com'è alto il cielo al disopra della terra, così salda egli rese la sua misericordia per quei che lo temono:
12 Συ δε, Κυριε, εις τον αιωνα διαμενεις, και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.	12 quant'è lontane l'oriente dall'occidente, tanto lungi e' rimosse da noi le nostre iniquità.
13 Συ θελεις σηκωθη, θελεις σπλαγχνισθη την Σιων? διοτι ειναι καιρος να ελεησης αυτην, διοτι ο διωρισμενος καιρος εφθασεν.	13 Come un padre ha compassione de' suoi figliuoli, così ha compassione il Signore di quei che lo temono.
14 Επειδη οι δουλοι σου αρεσκονται εις τους λιθους αυτης και σπλαγχνιζονται το χωμα αυτης.	14 Perchè egli sa di che siamo impastati, ricorda che siamo polvere.
15 Τοτε τα εθνη θελουσι φοβηθη το ονομα του Κυριου, και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου.	15 L'uomo, son come l'erba i suoi giorni: come un fiore di campo, così egli fiorisce!
16 Οταν ο Κυριος οικοδομηση την Σιων θελει φανη εν τη δοξα αυτου.	16 Il vento ci passerà su e più non sarà, nè più lo conoscerà il luogo dov'era!
17 Θελει επιβλεψει επι την προσευχην των εγκαταλελειμμενων και δεν θελει καταφρονησει την δεησιν αυτων.	17 Ma la bontà del Signore dura eterna su quei che lo temono, e la sua giustizia [passa] sui figli dei figli
18 Τουτο θελει γραφθη δια την γενεαν την επερχομενην? και ο λαος, οστις θελει δημιουργηθη, θελει αινει τον Κυριον.	18 per quei che osservano il suo pattoe si ricordan de' suoi comandamenti per adempirli.
19 Διοτι εκυψεν εκ του υψους του αγιαστηριου αυτου, εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος επι την γην,	19 Il Signore ha stabilito nel cielo il suo trono, il suo regno impera su tutto.
20 δια να ακουση τον στεναγμον των δεσμιων, δια να λυση τους καταδεδικασμενους εις θανατον?	20 Benedite il Signore, o angeli tutti di lui, potenti per vigoria, esecutori della sua parola, [sempre pronti] ad ascoltar la voce de' suoi detti.
21 δια να κηρυττωσιν εν Σιων το ονομα του Κυριου και την αινεσιν αυτου εν Ιερουσαλημ,	21 Benedite il Signore, o schiere tutte di lui, voi, suoi servi, che fate la sua volontà.
22 οταν συναχθωσιν ομου οι λαοι και αι βασιλειαι, δια να δουλευσωσι τον Κυριον.	22 Benedite il Signore, o schiere tutte di lui, in ogni luogo del suo dominio. Benedici, anima mia, il Signore!
23 Ηδυνατισεν εν τη οδω την ισχυν μου? συνετεμε τας ημερας μου.
24 Εγω ειπα, μη με αρπασης, Θεε μου, εν τω ημισει των ημερων μου? τα ετη σου ειναι εις γενεας γενεων.
25 Κατ' αρχας συ, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι.
26 Αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις? και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη? ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη?
27 συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
28 Οι υιοι των δουλων σου θελουσι κατοικει, και το σπερμα αυτων θελει διαμενει ενωπιον σου.